9.BÖLÜM

10.9K 654 23
                                    

Eymen yoğun geçen bir haftanın ardından hep birlikte çiftliğe gitmeye karar verdi.Esin bu teklifi abisinin boynuna atlayarak karşılarken Ela ise ağzına attığı makarnayı un ufak edene kadar çiğneyerek karşılık vermişti.Eymen göz ucuyla tepkisine bakarken Ela ona göz devirip yemeğiyle ilgilendi.Ondan uzak olmak istedikçe adam yeni fırsatlar yaratıyordu sanki.

Nermin hanım oğluna "iyi düşünmüşsün oğlum " deyip gülümsedi. Eymen  çalışma odasına geçerken Ela elindeki çatalı bırakıp masadan kalktı. Hışımla odanın önüne geldiğinde girip girmemek arasında gidip gelse de daha fazla düşünmeden Kapıyı açtı.

Eymen masa başına kurulmuşken Ela nın içeri girmesi ile arkasına yaslandı.

-"Kapıyı çalma nezaketinde bulunsaydın memnun olurdum "

Ela dar kotonun arka ceplerine elini sokup bir iki adım attı.Saçları hala sıkıca ensesinde topluydu açmamıştı.Eymen bunaltıcı bir yavaşlıkta kadının sarı saçlarına düzgün fiziğine göz gezdirdi.Ela bu manidar bakışla duruşunu bir an için bozmak istese de kendini tutup konuştu hemen.

-"Bir işe kalkışırken fikrimizi ne zaman alman gerektiğini öğreneceksin "

Eymen sıkıntılı bir nefes verip ayağa kalktı.Ela nın  karşısına geçip ellerini ceplerine soktu.

-"Peki sen ne zaman yaptığım birşeyden memnun olmayı öğreneceksin. Bir kere de sorgulamadan tamam de.Kafa dağıtmaya gidiyoruz sadece "

Ela adamın dediklerini haklı bulsa da son anda olan süprizlerden hoşlanmıyordu.

-"Seninle yola çıkmak istemiyorum.Ben zamanında sorgulamadan tamam dedim sonuç ne oldu ..koca bir hiç!"

Eymen kadının imasından hoşlanmamıştı.Konuyu kapatmak istercesine arkasını dönüp dosyaları gösterdi.

-"Bende seninle aynı ortamda olmaya meraklı değilim ama annem için katlanıyorum sana.Bak bir yığın işim var ya kal bana asistanlık yap ya da çık "

Ela çocuklukta olduğu gibi "o senin annen değil benim annem "dememek için kendini zor tuttu.Bu ayrımdan nefret ettiğini biliyordu.Eymen in kısa kesilmiş sarıya çalan kahve saçlarına baktı.Yüzü yorgunluktan düşmüş gibiydi.Kalsa mıydı acaba ? Gözlerini masasına oturup çalışan Eymene çevirdi.Hiç te kal der gibi durmuyordu.Kibirli şey ne olacak diye mırıldandı.

Eymen duymuştu ama duymamazlığa verdi.İnatçı keçiyi daha fazla kızdırmak istemiyordu.Eğer inadı tutup yarın gelmezse tüm plan yatardı.

-"Ela yardım etmeyeceksen çık dikkatimi dağıtıyorsun."

Ela burnunu kaldırıp malum soruyu soracağı sırada Eymen başını kaldırmadan cevapladı.

-"Dikkatimi her zaman çektiğini biliyorsun.Şimdi çık  yoksa uzun zamandır yapmak istediğim şeyi yaparım ve bunu seninde istemen için elimden geleni yaparım."

Ela alelacele başını sallayıp odadan çıktı.Eymen başını kaldırıp gülümsedi.

-"Akıllı hatun "

Erkeksi dudaklarında kalan tebessümle işine devam ederken Ela odasında önce onun bu kadar eril konuşmasına içinden küfür etti.Onu iki şeyin tahrik ettiğini çok iyi biliyordu Eymen.

Pijamalarını giyip başını yastığa koyarken yumruk yaptığı elini yastığın altına sokup homurdandı.

-"Uyu uyuyabilirsen Ela.Beni niye bu adamın ses tonu bu kadar etkiliyor ya ; niye bu kadar erkeksi konuşuyor bu ayı.Niye niye.. "

Kafasını yastıktan kaldırdı belki yüzüncü kez.Uyuyamıyordu işte.Yardım etmemişti ama içinide sıkıntı basmıştı.Ayağa kalkıp odasından çıktı.Beyaz ayak parmaklarının üzerine basıp çalışma odasının kapısına geldi.Eğilip delikten baktı.Hiçbirşey gözükmüyordu. Eliyle başını kaşıyıp eğildiği yerden kalkınca arkasından bir ıslık sesi geldi.

İNTİKAM TUTKUSUWhere stories live. Discover now