Hoofdstuk 2

110 17 7
                                    

-Meijke-

Ik gooi mijn roze koffer in de kofferbak van de auto. Ik laat een diepe zucht horen "moet ik echt naar dat kamp" vraag ik dramatisch aan mijn moeder. Ze haalt haar schouders op "eigen schuld" "mama je verpest heel mijn vakantie" roep ik boos. Ze kijkt me droog aan "veel plezier Meijke" zegt ze terwijl ze me in de auto duwt. Boos sla ik mijn armen over elkaar en weiger mijn vader ook maar een blik te geven.

We rijden naar het huis van Mare en ik zie dat ze net zo opstandig doet tegen haar ouders. Ze trekt de deur open en stapt boos de auto in en komt naast me zitten. "Zo te zien hebben jullie er erg zin in" grinnikt mijn vader. Ik kijk hem arrogant aan. "Hoever is het rijden" "een uur" ik zucht. En pak mijn telefoon en stop mijn oortjes erin. Ik geef een oortje aan Mare en duw er dan een in mijn oor. De stem van Shawn komt door de oortjes heen en ik glimlach even. Shawn muziek maakt me altijd iets vrolijker.

De reis duurt lang, verschrikkelijk lang. Terwijl het maar 1 uur rijden is. Misschien omdat ik weet dat als ik daar aan kom, mijn vakantie echt is verpest. Ik had al helemaal gepland hoe Mare en ik naar Amerika zouden gaan en daar Cameron 'toevallig' zou ontmoeten, ik heb daarvoor zelfs Zack gedumpt. Terwijl hij een best leuk vriendje was. Bedankt pap en mam echt top.

Maar goed misschien zijn er daar wel weer leuke jongens en hoef ik niet rekening te houden met Zack. En trouwens, ik ga het die mensen daar zo vervelend maken dat ze mij weg sturen en ik er niet meer heen hoef.

"We zijn er" zegt mijn vader. Ik kijk op naar buiten, we zijn in een bos. Een oud gebouw met oude huisjes erom heen "serieus? Dit is in the middle of nowhere!" vraag ik aan mijn vader "ja mooi he" grinnikt hij. Ik zucht en trek mijn oortje uit en ook die uit Mare's oor. Ik stap de auto uit en kijk rond. "Rip" mompel ik. Ik loop naar de achterbak en haal mijn koffer eruit. Wat Mare ook doet. "IEWL" hoor ik iemand hard gillen. "Chanel stel je niet zo aan" ik draai me om naar het geluid en zie een meisje met nep blonde haren, een gebruinde huid en blauwe ogen. Ze lijkt precies op Barbie. Ze kijkt om zich heen "mooi niet dat ik hier ga zitten de hele vakantie" zegt ze arrogant "neem me maar weer mee naar huis" zegt een ander meisje, precies haar kopie alleen dan met bruin haar. Komt naast haar staan. "Meijke" zegt mijn vader. Ik draai me weer bij en loop achter mijn vader aan die het gebouw in loopt.

"Hallo kinderen" hoor ik een vrouwen stem roepen, ik kijk naar Mare die met haar ogen rolt. "Ik ben al 17 hoor" mompelt ze waardoor ik zacht lach. We lopen naar de vrouw toe en geven haar een hand. "Leuk dat jullie er zijn" zegt een man die er ook aan komen. Ik gok ze beide in de 40. "Ik ben Kartina" glimlacht de vrouw "Marcel" zegt de man "Jow ik ben Meijke en ik hoop dat ik nu gewoon naar huis kan" Katrien lacht "ik verzeker je dat het heel leuk gaat vinden" ik zucht "ja ja zal wel nou doei pap" ik duw hem een kus op zijn wang en loop dan samen met Mare naar een van de tafels toe.

"Hey" een meisje met donkerblond haar komt naast me zitten. "Hey" glimlach ik. "Dit is letterlijk een ramp" mompelt ze terwijl ze met haar hoofd op haar hand leunt. Ik knik "vakantie verpest" zucht Mare. "Ja echt wel" zegt het meisje "ik ben Nikki by the way" "Meijke" "Mare" "Bestfriends zeker" grinnikt ze. We knikken "ik zag het gewoon" ik glimlach. "Ben je hier helemaal alleen?" Vraagt Mare, ze knikt "that sucks" ik knik instemmend.

"O MY GOD BOYD" ik kijk op naar het gegil. "Daar heb je Barbie wel" mompel ik. Het blonde meisje rent snel op een jongen af, zijn haar is licht bruin en hij heeft net zoals het meisje fel blauwe ogen. "Hey babe" zegt hij terwijl hij een kus op haar mond drukt. "Geen liefdes shit alsjeblieft" roep ik, meteen krijg ik alle aandacht.

"Hallo" grinnik ik. "Dat jij nou jaloers bent omdat je zelf geen vriendje hebt" mompelt het meisje. "Oh ik had een vriendje maar ik dumpte hem omdat ik in deze zomer een ander perfect iemand zou vinden maar ja dat is verpest door dit" zeg ik terwijl ik om me heen kijk. Het meisje kijkt me even arrogant aan en gaat dan weer verder waar ze mee bezig is.

"Wat als we hier nou iemand zoeken" zucht ik naar Mare. Mare knikt instemmend. "Oeh ik doe mee" roept Nikki "al ik heb een vriendje thuis maar dat maakt niet uit" grinnikt ze. We lachen allebei mee totdat onze aandacht wordt geroepen.

"HALLO KINDEREN"

Vote/ comment

You're in the game nowWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu