Hoofdstuk 6

54 6 0
                                    

-Pov Meijke // next day-

Geschrokken open ik mijn ogen als ik het geklap van pannen hoor. Serieus klappen met pannen, kunnen ze niks beters bedenken om ons wakker te maken. "HOU OP" hoor ik Nikki boos schreeuwen. "WAKKER WORDEN" hoor ik Marcel roepen. Ik heb een zware neiging om mijn kussen te pakken en die naar zijn hoofd te gooien maar dat zou zielig zijn voor mijn kussen.

Zuchtend ga ik rechtop zitten "kom vandaag wordt echt leuk" zegt Marcel opgewekt waarna hij weg loopt. Vermoeiend stap ik mijn bed uit "zal dit de hele week zo gaan" mompel ik "JULLIE HEBBEN NOG EEN HALF UUR" schreeuwt Marcel nog "EEN HALF UUR" dit is het teken dat Chanel ook wakker is. Meteen zie ik haar rechtop staan en Stella ook. "Are you serious" roept Stella die snel naar de kast rent waar al onze kleding in zit.

#

En een halfuur later zitten we allemaal aan een lange tafel, en gek genoeg Stella en Chanel ook. "Meijke geef die hagelslag" roept Mare die schuin tegenover mij zit. "Op zich kan je dat best normaal vragen hoor" zeg ik terwijl ik haar arrogant aankijk "Meijke kun je alsjeblieft de hagelslag geven" "er mist nog een woord" Nikki lacht en duwt de hagelslag in Mare haar handen.

"Lul ik was haar net manieren aan het leren" roep in "taalgebruik" roept Katrina die aan de andere kant van de tafel zit. Ik geef haar een arrogante blik "ja taalgebruik Meijke" grinnikt Mare, "fuck you" "of je fucked Ian" grijnst Job, "Haha jij bent grappig" zeg ik sarcastisch "weet ik" "tss val dood" "Aww ik hou ook van jou" roept hij terwijl hij zijn armen om mij heen slaat en een kus op mijn wangen duwt "niet klef doen aan de tafel" roept Quinn. "Wij doen niet klef dit heet bff zijn" zeg ik terwijl ik Job terug knuffel. Ze moeten alle drie lachen.

#

"Goed ik heb dus hier een dobbelsteen en ik gooi die naar iemand toe en zeg een rekensom die je dan binnen 10 seconde moet zeggen anders moet je hem door gooien. Je blijft net zo lang staan tot je 10 keer de vraag goed hebt gezegd" legt Katrina uit. "Serieus dit deden wij op de bassischool" mompelt Marleen. "Klopt" zegt Bo. "Nou leuk" zegt Katrina terwijl ze de dobbelsteen richtig Twan gooit "197 plus 982" "What the fuck dat kun je nooit beantwoorden" roept Eve "te laat jij mag gooien" Twan gooit de dobbelsteen richting Daan "9 keer 9" "81" roept Daan trotst waarna hij de bal naar mij gooit "8 keer 1" "8" grinnik ik "geen dank hoor" zegt hij terwijl hij een luchtkusje geeft en ik moet lachen. Ik gooi de dobbelsteen richting Mare haar hoofd waar die ook hard op beland. "91 keer 80" grinnik ik "KUT WIJF" roept ze boos waarna ze een boze blik van Katrina ontvangt.

En zo gaat het een uur door, iedereen die elkaar makkelijke reken sommen geeft of de dobbelsteen die hard tegen je hoofd aan komt.

En nu staan we in de keuken, we gaan koekjes bakken. Ja koekjes. En ik betwijfel of dit goed zou gaan komen.

"Er moet bloem bij" roep ik naar Joep waarbij ik ben ingedeeld, aangezien je hier telkens wordt ingedeeld. Joep gooit de poeder op mij, ja op mij. "JOEP" roep ik boos terwijl ik de bloem uit mijn gezicht weg veeg "sorry" grinnikt hij, "Ahaha Joep je bent geweldig" lacht Chanel. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan, "je vind dit grappig" Chanel knikt. Ik trek de bloem uit Joep zijn handen om het vervolgens over haar heen te gooien.

En zo ontstaat het. Een meel gevecht.

Een tip voor begeleiders loop nooit maar dan ook nooit weg bij kinderen die koekjes bakken. Ik voel hoe er een harde klap tegen mijn hoofd aan komt. Ik draai me om en kijk naar Ian die grijnzend met een heleboel deeg in zijn handen staat. Vervolgens krijg ik een harde klap in mijn rug waardoor ik naar voren vlieg tegen Ian aan waardoor we allebei op de grond liggen "GO GET A ROOM" roept Nikki "ja sorry dat ging dus niet expres" zeg ik terwijl ik gauw opsta. "Kut Nikki" sis ik terwijl ik een beker water over haar heen gooi.

"WAT IS HIER GEBEURD" hoor ik Katrina boos schreeuwen. Meteen stopt iedereen met gooien en kijkt haar geschrokken aan. "In al die jaren dat ik hier een kamp hou is me dit nog nooit overkomen" roept ze boos "ALLEMAAL NAAR DE KAMERS" schreeuwt ze. Meteen loopt iedereen gauw naar de kamers. "Ik wil wel douchen" mompel ik naar Mare terwijl we naar de kamer rennen. Mare knikt "Same"

Als we in de kamer aankomen valt Nikki lachend op de grond "in al die jaren dat ik hier een kamp hou is me dit nog nooit overkomen" doet ze Katrina lachend na. Ik moet ook lachen "nee omdat ik er toen niet was" grijns ik, Nikki en Mare moeten allebei lachen. "Maar ik ga douchen" zeg ik terwijl ik een jogging broek en trui uit de kast trek. Ik pak wat schoon ondergoed en een tas. Nikki en Mare doen hetzelfde en daarna sluipen we de kamer uit. "Ja en wat denken jullie te gaan doen" geschrokken draai ik me om, Brent en Noah kijken ons grijnzend aan "jullie schrokken he" roept Brent "niet zo schreeuwen" sis ik "wij willen douchen dus hou je bek" Brent en Noah lachen zacht en draaien zich dan om en lopen weg.

We lopen verder als spionnen naar de douches. Snel glippen we de douches binnen "gelukt" roept Nikki blij "Nikki niet schreeuwen anders moeten we misschien weg omdat ze ons zien" zegt Mare. Nikki knikt begrijpend. Ik loop een van de douche hokjes binnen en doe mijn hele douche routine.

Als ik klaar ben stap ik het hokje uit "en dames wat doen jullie hier" vraagt Katrina streng....

You're in the game nowWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu