Hikaye Hep Seni Bekledim hikayesi bitince başlayacaktır. Benim Küçük Gelinim ve Göremediğim Sen kitabından tanıdığınız Asude ve Sedat'ın kızı Melek'in hikayesidir. Umarım hikayemi seversiniz. Ben heyecanla yazmaya başladım. Umarım sizde severek okur...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Öncelikle bölümlere yapmış olduğunu yorumlar için çok teşekkür ederim. Yorumları okudukça çok mutlu oluyorum. Umarım bölümü seversiniz... Keyifli okumalar. Kapak resmi için Zübeyde'ye teşekkür ederim.
****
Genç adam günün yorgunluğunu hissetmeye başladığında başucunda kitap okuduğu genç kadının gözlerini kapattığını görünce derin bir iç çekmişti. Yaklaşık beş ay olmuştu ve hala Gülüm bir tepki vermemişti. Özellikle tedavisi ile ilgileniyor ve her türlü araştırmayı yapıyordu. Genç kadını yeniden ayağa kaldırabilmek için araştırmadığı yöntem kalmamıştı. Üzgün bir şekilde elindeki kitabı komodinin üzerine koyarak genç kadının alnına dudaklarını kondurmuştu.
"Allah rahatlık versin Gülüm," dedi fısıltı gibi bir sesle. Oturduğu yerden kalkarak odada ki özel olarak aldırdığı kanepeye doğru ilerledi. Geceleri bir şey olur düşüncesi ile onun yanında kalıyordu. Akşam yemeğine kadar biraz kestirmeyi düşünen Asaf önce üzerini değiştirmeye karar verdi. Gün boyu hastanenin kokusu üzerine sinmişti. Odanın büyük giyinme bölmesine girerken kazağını çıkarmaya başlamıştı. Kafasından sıyrılan kazağın kokusu ile duraksayan genç adam hastane kokusundan başka bir koku alınca gözünün önüne gelen görüntü ile gülümsemişti.
"Dik başlı!" Düşüncelerinin kaydığı noktayı fark eden genç adam üzerinde ki kokudan kurtulmak için banyoya yöneldi. Elinde kıyafetleri ile banyoya girdiğinde karşısına çıkan aynaya bakarak "Aklını toplaman gerek," diye kendisine uyarıda bulunmuştu. Bu odayı özel olarak kendisi tasarlamıştı. Yeni dekor edilen banyo konakta tekti. Diğer odaların kendi içinde banyosu yoktu. İki katta da ortak olarak kullanılan büyükçe hamam mevcuttu ve hamamın içinde karı kocalar için özel alan oluşturan bölmeler vardı. Sıcak suyun buharında ev sakinleri hamamını yaparken son düzenleme ile Asaf hamamı daha mahrem bir hale getirmişti.
Kendi odasının yanı sıra babasının felç geçirmesinden sonra odasına banyo yaptırmıştı. Çift başlı altın hareli musluğu açarak suyun ısınmasını beklerken gözüne banyonun köşesinde özel olarak getirttiği yüksek ayaklı küvet takılmıştı. Biran onu doldurup içinde kısa bir keyif yapmayı düşünse de kendisine uykunun daha iyi geleceğine kanaat getirerek bu düşünceden vazgeçti. Suyun ısındığını çıkardığı buhardan anlayarak kısa bir duş alan genç adam üzerinde ki kokudan kurtulmanın rahatlığı ile odaya geçerek kanepenin üzerine uzanmıştı. Yemek için daha vakti vardı. Bir süre kestirmesi fena olmayacaktı.
***
"Ağam?" Asaf kapının tıklatılma sesinin hemen ardından duyduğu naif sesle duraksamıştı. Kendisini çağıran kadının sesine kayıtsız kalmasına olanak yoktu. Yıllardır ayrı kaldığı kadının kendisine 'Ağam' diye seslenmesi içini acıtırken neden bu şekilde davrandığına da anlam veremiyordu. Kim kendi doğurduğu çocuğa 'ağam' diye seslenirdi ki? Ağır bir hareketle yerinden kalkarak kapıya giden Asaf annesi ile göz göze gelince duraksadı. Kadın oğlunun bakışlarından hızla gözlerini kaçırırken Asaf'ın gözlerinde ki hayal kırıklığını görememişti. Ne olurdu bir kez olsun kendisine 'oğlum' diye hitap etseydi. Henüz on yaşındayken babası tarafından yatılı okula gönderilmişti. Yaz tatillerinde konağa geldiğinde ise annesi ile vakit geçirmesine izin verilmiyordu. Babası sürekli topraklarını tanıması için onu tarlalara götürüp akşama kadar peşinden dolaştırırdı. Konağa döndüklerinde ise annesini görmeye fırsat kalmadan yorgunluktan uyuya kalırdı. "Yemek hazır!" Asaf başını sallarken kadın arkasını dönerek genç adamın yanından uzaklaşmıştı.
