ORMANDAKİ EV-TAMAMLANDI-

6.BÖLÜM

Gece saat 02:00. Oturduğumuz semtin sonunda bekliyordum. Neyse ki fazla bekletmeden geldi ve ormana doğru yola çıktık. Ormana yaklaştığımızda korkmaya baslamistik. Orman yoluna girerken kız gibi el ele tutustuk. Etraf çok karanlıktı. Çantamizdan el fenerini çıkardık ve etrafa bakınmaya başladık. Korkumuzu bastırmak için sohbet etmeye başladık ki tam önünüzden biri geçti. Korkudan altimiza yapicaktık neredeyse. Gece gece kim olur bu orman da diye düşündüm içimden. Etrafa bakiniyorduk. Arkamızdan "şştt" diye bir ses geldi. Arkamıza baktığımızda birşey yoktu ama önümüze döndüğümüzde yaşlı bir teyze vardı. Teyze hep gülüyordu ürkütücü bir şekilde ve bize;
- Çocuklar karnınız açmı? İlerde eğlence yemeği var gelin,dediğinde biz birbirimize baktık ve gece gece ne eglencesi dedik. Teyze;
-Şşs sessiz olun sizi duyucaklar. Benimle gelin ve bir daha bu dünyaya dönmeyin. Her şey çok güzel olacak,dedi.
-Bizi kim duyucak teyzee? Bu dünyaya dönmeyin derken ne kastettin ?dedik ve arkamıza baktık biri veya birileri var mı diye. Çünkü izliyonumuşuz gibi hissettik. Arkamızda kimse yoktu.Önümüze dondugumuzde de teyze yoktu. Hiç bir şey olmamış gibi ilerledik ama tırsmıştık. Metin;
-İşte o ev! Orası dedi bağırarak.
İlk önce eve girmeden etrafı kontrol ettik. Önümüzde birden küçük bir kız belirdi. Elinde oyuncak ayisiyla,beyaz bir elbiseyle ve ayakkabisiz. Saçları siyahtı,önüne eğikdi. Yüzü görünmüyordu. Ses tonu çok ürkütücüydü;
-Oraya gitmeyin! Buraya hiç gelmemeliydiniz! Peşinizi birakmiyacaklar! ÖLÜCEKSİNİZ!
Dedi ve ormanın içine koştu. Daha eve girmeden altimiza yapmıştık korkudan! Kız ormanın içinde kayboldu. Ormanın diğer tarafından sesler geliyordu. Sonunda eve girmeye karar verdik. Girmeden önce kapıya kulağımızı koyduk dinlemek için. İçeriden garip garip sesler geliyordu. Gülmeler, ağlayan küçük kız sesleri,yardim edin!çağrıları, çığlıklar...

Bunları göze alarak kapıyı actik. Kapının gicirdamasi evde yankılandı. Elimizdeki fenerle etrafa bakiniyorduk. Duvarlarda garip garip yazılar yazıyordu. Evde ki fısıldamalar ve evin camından esen şiddetli rüzgarın sesi ürkütücü bir ses meydana getiriyordu. Metin;
-Annemin olayı üst katta oldu hadi gel,dedi.

Merdivenleri cikiyorduk. Yavaşça ve korka korka.Merdivenlerin gicirdamasi kulağımı tirmaliyordu. Metin üst katta bir anda yanımdan kayboldu. "Metin Metinn!" diye bağırıyordum evde. Yanimdan birinin geçtiğini hissettim. Ensemde biri soluyordu sanki! Arkama donucektim ama korkuyordum. Bir anlık bir cesaretle arkama döndüm ve
________________________________
Oy ve yorumlarinizi bekliyorum. Devamı gelicek :))