So Long ♡~Jeon Jungkook

19

İlk karşılaşmamız

''Kızım yan binaya birileri taşındı. Senin yaşlarında oğulları var. Tanışıp arkadaş ol. ''

''Tamam anne. Parka giderken onu da çağırırım.  ''

Demiştim anneme. Üzerimdeki eteği düzeltip yan binaya gitmiştim.

''Merhaba, ben yan binadan Yu Jin. Annem parka giderken komşunun oğlunuda çağır dedi de.  ''

''Ah anladım tatlım. Jungkook gel buraya.  ''

Seninle ilk o zaman karşılaşmıştım. Yine bere vardı kafanda.

Dışarı çıktığımızda

''Ben Jeon Jungkook, sen? ''

Demiştin gülümseyerek. Gülümsemen tavşanı andırıyordu, hala da öyle.

Gülümseyip adımı söylediğimde daha da gülmüştün. Birlikte parka gitmiştik.

Salıncakta bir kız beni ittirmişti. Daha yeni tanışmamıza rağmen küçük elimi kavrayıp beni korumuştun.

O gün küçük kalbimde daha adını bilmediğim hislerim oluşmuştu sana karşı.

---------------

Orta okul

Orta okulda erkek arkadaşlar edinmiştin, ben de kız.

Ama yine de ilk önceliğin bendim.

Bütün kızlar seni severdi. Sen ise hiçbirine bakmazdın.

Bizi hep kıskanırdılar. O kızlar yerine hep ilk olarak bana gülümserdin.

Bir çocuk vardı peşimde, hep beni sıkıştırırdı. Orta okuldaydık daha masumduk. Tek yaptığı eteğimin ucunu kaldırmaktı.

Beni ona karşı korurdun Jungkook.  Bir gün ondan dayak yemiştin. Az çok dizilerden, filmlerden gördüğüm kadarıyla sana pansuman yapmıştım, ya da sadece yarabandı yapıştırmıştım.

Bir kere ikimiz bir tepe keşfetmiştik. Tepede piknik yapmıştık. Sana olan duygularım büyüdükçe artıyordu. Çocuk değildim artık farkına varıyordum birçok şeyin.

O gün bana '' Sahip olabileceğim en iyi arkadaşsın. ''

Demiştin. Kalbim kırılmıştı Jungkook. Arkadaş kelimesi canımı yakmıştı. Belki arkadaş demen sorun değildi ama arkadaştan ileriye asla gidemeyeceğimizi bildiğim için kötü hissetmiştim. O gün hızlıca yanından kalktığımda ne olduğunu sormuştun. Kızsal durum deyip gitmiştim.

Bir zaman aramıza mesafe girdi istemeden. Büyüyorduk çünkü.

Bir süre sonra gitmiştin zaten, ben de bitmiştim.

--------------

Gittikten sonra

Gitmene alışamamıştım. Çok zor gelmişti. Canım yanmıştı.

Tam seni sevdiğimi söyleyeceğim gün gitmen de ayrı bir olaydı ya neyse.

Sen gittikten sonra arkadaş kelimesinin arkasına saklandım.

Bir zaman sonra yeni insanlarla tanıştım.  Sae Jin, Min ji, Hoseok ve Yoongi. Yokluğunu hissetmemeye başladım ta ki bir güne kadar.

Orta okulda beni koruduğun çocuktan keşke bu kezde kurtarsaydın. Seni bekledim Jungkook ama gelmedin.

O gün utancımdan kendimi öldürmek istedim.

Denedim ölmeyi. Min ji ve Sae Jin gelmeseydiler ölecektim.

Bu kötü süreci atlatmam için hep birlikte ev tuttuk.  Bana yardımcı oldular. İstemesemde Yoongi ve Hoseok'da öğrenmişti.

Yoongi gidip dövmüştü onu. Bu olaydan abimin ve kuzenimin haberi yoktu. Olmasını da istemiyorum çünkü arkadaşlarıydı.

Abim hiçbir şey bilmiyordu. Küçükken onun bu huyuna kızardın. O zamadan beri arkadaşıydı abimin.  Hatta bir kere sana kızmıştı arkadaşını dövdüğünü için.

---------------

Geldiğinde

Seni az çok unutmuştum Jungkook.  Sadece şarkı bestelerken ilham kaynağım olarak kalmıştın. 

Fakat geri döndüğünü öğrenince korkmadan edemedim. Az çok ateşi sönen aşkım yine alevlenecek diye. Öyle de oldu. 

Senden uzak durmayı denedim ama yapamıyorum Jungkook.

Beni sevemez misin?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bu bölümde birbirlerine vermek adına bir şeyler yazdıkları deftere yazdığı şeyleri yazdım. 

Bunun Jungkook'un yazdığı versyonu da gelecek ama o biraz daha sonra.

Ayrıca ilk 13 bölümdeki cümlelerden yazdım. O ilk 13 bölümdeki cümleler Yu Jin'in bestelediği bir şarkının sözleri.

Umarım beğenmişsinizdir 💕 💕