best friend ❆ jung hoseok✔

21

Merhaba yavrumlar!

Yeni bir geçiş bölümüyle beraberiz.

Yavaş yavaş hikayeyi bitirmek istiyorum.Çokta uzatıp Türk dizilerine benzetmek istemiyorum.

En iyisi tadında bırakmak.

Hem yazacağım daha çok hikayem var.Ve eşit şekilde yazmaya çalışıyorum.

Umarım anlayışla karşılarsınız ~~~

×××××××

Uykunun güvenli kollarından ayrılırken gözüme vuran güneş ışığı beni rahatsız etti. Gözlerimi güneşten kaçmak adına diğer tarafa çevirdiğim sırada onu gördüm.

Düzenli nefes alışverişleri yakınlığımızdan dolayı suratıma çarparken yanağının altına koyduğu eli dudaklarının aralanmasına yol açmıştı.

Tatlı bir görüntüydü.

Yüzüme benden habersiz masum bir gülümseme yerleşmişti.Onunla aynı yatakta uyanmak hala alışamadığım birşeydi.Bu beni cidden farklı hissettiriyordu.

Hoseok'un evi başta söylediğim gibi 1+1'di ve benim kalabileceğim farklı bir oda yoktu.Onunda sürekli kanepede yatacak hali yoktu.O yüzden beraber uyumaya karar vermiştik.

Zaten bunun için çekinmezdim.Ondan hamileydim.Neden çekineyim ki?

Karnım gerçekten büyümüş ve kilo almaya başlamıştım.Bu beni ne kadar sinir etse ve moralimi bozsa da yapacak bir şeyim yoktu.Sonuçta karnımda bebek taşıyordum.O kadarı da olsun değil mi?

Kendimi böyle teselli ediyordum işte ama aralardan bir yerden Yoongi fırlayıp bana yakında bir balon gibi şişip patlayacaksın diyerek hunharca gülüyorken ben kesinlikle iyimser olamıyordum.

Hele ki hormonlarım bu denli bir yükseliş yaşarken..

O yüzden Yoongi'nin yanındayken söyleyeceklerini ağzına tıkarak farklı konular açıyordum ve bana laf sokmasını engelliyordum.Hoseok , Yoongi'yi ne kadar uyarırsa uyarsın huylu huyundan vazgeçmiyordu.Aslında ben onu huyundan öldürerek vazgeçirebilirdim ama çocuğumun bir amcası eksik olmasın diye dişimi sıkıyordum.

Yatakta gerinebildiğim kadar gerinip yavaşça doğruldum.Hoseok'u uyandırmamaya dikkat ederek yataktan çıkarken o yavaşça hareket edip diğer tarafa dönmüş ve uykusuna devam etmişti.Onun için yiyecek bir şeyler hazırladıktan sonra uyandıracaktım.Biraz daha uyumasında bir zarar yoktu.

Odadan yavaşça çıkıp mutfağa girdim.Salona baktığımda gerçekten savaş alanında gibi görünüyordu.Dün çocuklar bize geldikleri için ortalık dağılmıştı.Ben erkenden yattığım için en son halini görmemiştim ama şimdi farkettiğim kadarıyla benden sonra daha fazla dağılmıştı.Cips paketleri , açık bir playstation , boş bardaklar..Gerçekten pis görünüyordu.Fakat iyi olan tek şey bugün temizlik yapmak için gelecek olan kadındı.

Ona gerek yoktu fakat Hoseok beni kesin bir dil ile reddetmiş ve temizliğe kalkışmayacağımı söylemişti.Ee bende her zaman yaptığım gibi susmuştum.

Hoseok için bir şeyler hazırlarken aklımda olan tek şey iki gün önce aldığım mesajdı.Düşünmemek için çabalıyordum fakat aklıma gelen ilk şey bu oluyordu.

Kimin tarafından atıldığını tabii ki biliyordum fakat içimde büyüyen korkuya engel olamıyordum.Öyle ki Hoseok'un yanımda olması bile bazen içimde ki korkuyu dindirmiyordu.