SİNA ( YAZ BOYUNCA YAYINDA!)

1. BÖLÜM

"Buradaki en it kim?"

"Nasıl? Anlamadım?"

"Etrafına bak ve bana bu mekandaki en it herifi göster!" Kız bir saatten fazladır barda oturuyordu. Fena da içmemişti. Barmenle laflamışlardı epeyce. İlginç bir kız, diye düşünmüştü barmen. Şimdiyse sorduğu soru çok garibine gitmişti.

Alayla güldü. "Sen belanı mı arıyorsun burada?"

"Belki de öyledir, sana ne! Sen cevap verecek misin soruma?"

Barmen bir süre kızı şüpheli bakışlarla süzdü. Sonra gözlerini kızın arkasındaki bir noktaya çevirip çenesiyle işaret etti.

"Şu ilerideki loca var ya. Üç adam ve beş kadının olduğu. Şu sağda oturan, her iki yanında kadın olan var ya, işte o. Bu mekandaki en it herif!"

Kızın ifadesiz, düz bakışları barmenin yüzünden çekilmemişti. "Neymiş bakalım itliği?" dedi, yüzü gibi ifadesiz bir sesle. Acelesi yoktu. Arkasına dönüp bakmamıştı bile. Boş bakışlarla barmene bakıyordu.

"Geçen hafta içerden çıktı. Üç aydır hapisteydi. Şimdi de çıkışını kutluyor."

"İçeri girme sebebi?" diye sorarken tek kaşını merakla kaldırmıştı.

Barmen bir yandan elindeki bezle diğer elinde tuttuğu kadehi kurularken hakim olamadığı öfkeli bakışlarını tekrar locaya kaydırmıştı.

"Birini vurdu. Vurduğu ilk adam değildi ama arkası sağlam. Ailesi çok zengin. Bütün pisliklerini temizliyorlar. Başkası suçu üstüne aldı, onu da içerden çıkardılar."

"Niye vurmuş adamı?" Kızın gözleri kısılmıştı.

"Kendisine pis pis bakmış!" dedi barmen, yarı tiksinti yarı haset dolu bir sesle.

Kızın kaşları bir an yukarı kalktı. Başını sallarken dudakları büzüldü. "Başka?" diye üsteledi.

"Uyuşturucu, kumar, karı kız hepsi var. Her gece en az iki kadınla birlikte olduğunu söylüyorlar. Arada uyuşturucu kullanıyormuş ama akıllılık yapıp ulu orta çekmiyor. Kumar yüzünden başı çok kez belaya girmiş ama ailesi yine ortalığı temizlemiş. Saçma sapan nedenlerle çıkardığı kavgalar, dağıttığı mekanlar, bunların yanında devede kulak kalıyor."

Kız umursamadı. Adamın ailesi umurunda bile değildi. Ne kadar güçlü ya da zengin oldukları onu ilgilendirmiyordu. Bu gece ona böyle pislik bir herif lazımdı ve şimdilik duydukları yeterliydi.

"Neden ilgileniyorsun onunla?" dedi barmen merakla.

Kız omuzlarını silkti. "Bir önemi yok. Acaba bir itlik yarışması olsa burada çıtayı en yükseğe kim çeker, diye merak ettim sadece."

"Karan Turanlı söz konusu olunca çıta mıta olmaz! Adam pisliğin önde gideni," dedi barmen dişlerini sıkarak.

Kız duyduğu adı umursamadı. Daha önce duymamıştı, bundan sonra da duyacağı yoktu. O, en pislik adamı bulmak, içindeki öfke ve isyanı susturmak istiyordu. Yapacağı şeyin doğru veya yanlış olup olmadığını değerlendirmemişti bile. Kadere öfkesini kendinden çıkarmak istiyordu sadece. Kafa tutarak bunu yapabilirdi. Ne kadar acı olsa da ne kadar dönüşü olmasa da kadere kafa tutacaktı. Hayatı boyunca her şeye kafa tuttuğu gibi.

Barmene takılı kalan bakışlarından ne düşündüğü belli olmuyordu. Barmen sözünü ettiği adamdan nefret mi ediyordu, hayranlık mı duyuyordu anlayamadı kız. Kaşlarını çatarak barmenin yüzünden geçen ifadeleri seyretti bir süre.

Sonra içkisini başına dikti. Yenisini koyması için parmağıyla işaret ederken arkasındaki locada oturan adamı görmek için ağır hareketlerle başını çevirip geriye baktı.