Gewoon Mij

In de wolken

Eigenlijk wenste ik gewoon
Dat we samen dansten op de wolken,
Zachtjes gingen liggen
Op onze zachtwitte kussens van geluk
Dat we zouden springen op onze bedden, uitgestrekt als alles dat er bestond (zo ver we konden zien)
Een lief likje van ons wolkentoetje
Kleine gaatjes dichtten we
met onze neus omhoog van arrogantie,
Want dat zag er casual uit,
En vallen zouden we nooit.

De zachtroze lucht zouden we als de liefde beschouwen,
Zachtjes aaiden we haar,
Alsof ze ons baby'tje was
De liefde van ons leven.

Dan keken we naar beneden,
En subtiel staken we onze tong uit,
Terwijl we een selfie maakten,
En de jaloersmakende foto de lucht in stuurden

ik weet het, het is maar een idioot spinsel van fantasie,
Want straks stort het vliegtuig met kleine schokjes naar beneden,
En ben ik weer weg van jou
Dus sorry, echt
Maar ik ben gewoon zo in de wolken
bij jou