Gewoon Mij

Spiegel

Je onzichtbare hand begint bij mijn haar,
Pakt een lok, laat hem vallen en gaat verder naar
Mijn zachte voorhoofd, niet perfect egaal,
Je voelt de minieme bobbel van een pukkeltje hier en daar
Je strijkt mijn wenkbrauwen recht, gaat over de vorm van mijn neus, kijkt diep in mijn ogen en
Ziet niks
Misschien ging je omhoog, bedekte mijn oren voor de tweestrijd in en uit mijn hoofd of
daalde je verder af, bekritiseerde je bedachtzaam de subtiele ronding van mijn lippen,
Je deed het niet,
Je stopte toen je zag
dat er in die ogen ooit een lach
moest zijn geweest.