Book 1: Our Sister's Secret

secret # 125 ( final)

Julie ann pov*

'A-po" tawag sa akin ni Manuel

Tsk!

"Hindi mo ako apo"- malamig na sabi ko sa kanya at sinaksak siya sa tiyan

"At kahit kailan hindi ako magkakaroon ng isang myembro sa pamilya ko na isang demonyo at isa lang ang lolo ko at yun at si grandpa "- sabi ko sa kanya at walang pakundangan ko siyang pinugutan ng ulo

Bang*

Napatingin ako sa taong bumaril sa akin at nakita ko ang 4th boss

"Princess!! "

"Julie! "

"Jul! "

Sigaw nila pagkakita nila sa akin

Nakita ko naman na naalis na nila si grandpa sa pagkakatali

"Hahahaha... Kung napatay mo ang 1st boss ibahin mo ako"- sabi niya

Mabilis na pumunta ako sa kanya at sinipa ang baril na hawak niya kaya nabitawan niya ito.

Sinuntok ko naman siya sa mukha kaya napaluhod siya. Mabilis ko siyang sinipa at napatalsik naman siya.

Naramdaman kong kumikirot na ang dibdib ko dahil sa tama ng bala. Pero kaya ko pa.

"Yun ang akala mo"- sabi ko sa kanya at pinutulan ko siya ng ulo.

Tumalsik naman sa akin ang dugo niya at napaluhod nalang

"Julie"- dinig kong tawag nila sa akin at naramdaman kong may yumakap sa akin

Nanlalabo na ang paningin ko.

"J-ulie "- dinig kong tawag sa akin Ni blue.

Napangiti naman ako at hinawakan ang mukha niya.

"B-lue "- tawag ko sa kanya

"Apo!! "- dinig king sigaw ni grandpa at nakita ko nalang na papalapit na siya sa akin

"G-rand-pa  I w-ant to re-st"- nahihirapan kong sabi

Ramdam kong marami bang dugo ang nawala sa akin

Pinikit ko ang Mata ko at naramdaman ko nalang na may bunubuhat sa akin

And everything went black

------------------------------------------------------------

Blue pov*

Nandito kami ngayon sa lab as ng ER.  dito dinala si julie pagkarating namin sa hospital

Napasandal ako sa dingding habang nakaupo. Nasambunot ko nalang ang buhok ko

Julie!  Hindi ko kayang mawala ka sa akin. Ng makita ko siya kanina na duguan at may tama ng bala .parang guguho na ang mundo ko.

Iniisip ko pa lang na mawawala na siya sa akin. Hindi ko na kaya kong makakaya ko pang mabuhay. Hindi ko ngankaya nong umalis siya na hindi nagpaalam sa akin pano nalang kong mawala na talaga siya at hindi ko na makita

Ang mga ngiti niya gusto kong masilayan yun muli

"Ku-ya magiging OK din siya"- sabi ni ethan sa akin

"Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kinakabahan na ako"- sabi ko habang umiiyak

Naramdaman ko naman na may yumakap sa akin si noah lang pala

"Kuya nandito lang kami. Kami rin nagaalala para sa kanya "- sabi ni noah

Wala dito ang lolo ni julie dahil ginagmot ito sa kabilang kwarto

"Kuya ipagamot mo na muna Yang sugat mo. Baka lumala yan" sabi sa akin ni blake

Napailing naman ako

"H-indi  hindi ako aalis dito.hihintayin ko siya"- sabi ko sa kanila

"Blue naman ! Nagiging matigas nanaman ang ulo mo"- sabi ni zenia

"Son!"-napatingin kami sa sumigaw at doon nakita namin si mom

Nakita kong umiiyak na siya at bakas sa mukha niya ang pagaalala at takot

"M-om"- tawag ko at napayakap nalang sa kanya

"Mom si princess"- sabi ko

"Among nangyari kay princess?  Nasan ang dad mo? "- tanong ni mom

Magsasalita sana ako ng bigla nalang napatigil ng mundo ko sa narinig kong tunog na nagmumula sa loob

Tooott -- tooottt--- toooottt---

Huli ko na namalayan nagsisitakbuhan na ang mga nurseqa loob at napaluhod nalang ako

"H-indi"- sabi ko at tumulo na ang luha ko

"Huhuhuhu... "- iyak nila

-------------------------------------------------------------

Napatingin ako ngayon sa libingan niya.

Hindi ko alam na ganon nalang niya kami kadaling iwan. Hindi ko man. Lang siya matagal na kasama.

Hindi ko man lang nasabi sa kanya na kung gaano ako kasaya na dumating siya sa buhay namin.

Na kung paano niya binigyan ng kulay ang bago naming buhay

"Bakit"- sabi ko

Inalalayan ko si mom na umiiyak na ngayon habang nakatingin sa kabaong niya

"S-on bakit ganon niya nalang tayo kadaling iwan? "- tanong sa akin ni mom

May tumapik naman sa balikat ko at si blake lang pala

"Kuya OK lang yan"- sabi niya sa akin

Napangiti naman ako sa sinabi niya.
Napabuntong hininga ako at tinignan ang taong nakaupo at umiiyak habang nakayakap sa grandpa niya

Dad kong nasaan ka man ngayon sana masaya kana. Dahil. Makakasama mo na ang una mong asawa pero sana wag mo naming kakalimutan.

Masaya kami dahil dumating ka sa buhay namin. At dinala mo sa buhay ko si julie

Ang taong bubuo sa buhay ko.

Lumapit ako sa kanila at tumabi sa kanya. Bigla niya naman akong niyakap

"B-lue si d-ad huhuhuhu "- iyak niya sa dibdib ko habang nakayakap siya sa akin

Niyakap ko naman siya at hinayaan na umiyak sa damit ko

Akala ko talaga noon na siya na ang mawawala. Hindi pala

Flashback

Tooottt---- toooot-- toottt-

Napaluhod nalang ako pagkatapoa kong marinig ang tunog nayun at nakaramdam na ako ng kaba at pagkatakot.

Nakita kong nagsipasukan na ang mga nurse at nagkakagulo na sila

Pagkatapos ng silang minute. Lumabas na ang doctor

Lumapit naman kami sa kanya

"Kayo po ba ang asawa ng lalaking pasyente? "- tanong ng Dr. Kay mom

Tumango naman si mom

"Sorry po mam. We tried our best para maisalba siya pero hindi na po talaga kinaya ng katawan niya masyado na pong maraming dugo ang nawala sa kanya at malapit po sa puso niya ang bala  kaya nahirapan po kami. Sorry po talaga"- sabi ng Dr. At nagpaalam na umalis na

Napaluhod naman si mom kaya inalalayan ko siya

"N-o! "- sigaw ni mom

Flashback end

Akala ko talaga nong una siya yun. Pero hindi pala. Hindi talaga kami ayang paghiwalayin ng panginoon. Kaibigan ko yun e.

Malakas ako sa kanya

-------------------------------------------------------------