Behind her beauty

7♡

Ik zit in de trein, Mason kon me vandaag niet brengen. Ik leg mijn hoofd tegen het raam en luister naar mijn muziek.

Ik sla mijn tas om mijn schouder en loop de trein uit. Ik loop naar het gebouw toe en sla de deuren open. Ik zie een paar mensen staan, Paul, de fotograaf, en een jongen. Zijn de andere meisjes er niet?

Paul komt op me af en ziet mijn verbaasd blik. "Did you expect it was a shoot with the other girls to?"
Ik knik. "Well, it's not. We thought this shoot would really suit you, have a seat at the hair & make up room." Ik knik en loop naar de visagie. "Hoi! Hoe gaat het?" Vraagt ze blij. "Goed hoor. Met jou?" Ik glimlach naar haar. "Heel goed, eens kijken wat we met je haar gaan doen."

Ze temt mijn wilde krullen en stijlt het een beetje. Daarna gaat ze door naar mijn make up. "Voor deze shoot willen we het een beetje natuurlijk hebben, dus ik doe alleen beetje foundation en poeder op. Mee eens?" Vraagt ze. Ik knik, ook al vind ik mijn ogen niet zo mooi zonder mascara.

Ze brengt me naar de styliste en die houdt een jurkje voor me. "Staat je vast prachtig. Daar kan je je omkleden." En ze wijst naar achteren.
Ik krijg het jurkje met moeite over mijn heupen. "Lukt het?" Vraagt de styliste. "Ik krijg de rits niet dicht." "Oh dat is niet erg, we hebben tape." Ze pakt een rol tape en komt achter me staan. "Hij is iets te klein maar dat maakt niet uit. Op de foto zie je de achterkant toch niet." Ik schaam me een beetje. Ik pas het jurkje niet, en ze moeten hem dichtplakken. Dat had sowieso niet gehoeven als ze een van de andere meisjes hadden uitgekozen.

"Laura, are you ready?" Hoor ik Paul roepen. Ik loop er naar toe. "Wow, I knew you would look beautiful in it." "Well, it doesn't really fit on the back, but Thank you." Ik draai me om en laat het schamend zien. "That's no problem, you Can stand there." Hij wijst naar het doek. Ik ga ervoor staan en de fotograaf zegt me steeds hoe ik moet gaan staan. Hij legt me nu uit hoe ik moet gaan staan zoals op de foto. (bovenaan.)

"Wow perfect!"
Na een tijdje zijn we klaar en bekijken ze de foto's op de computer. "Laura!" Ik kijk naar Paul. "Have a look." Ik loop er heen en ga tussen ze in staan. "I love this one." Zegt hij. Ik zie een stukje tape uitsteken bij mijn rug. Ik wijs er naar. "I thought you wouldn't see that.." hij knikt. "We'll photoshop that away." Ik knik.

Ik zit op de bank met een jongen naast me. Ik neem een slok van mijn glas water als de jongen begint te praten. "Hoe heet je?" Vraagt hij. Ik heb zometeen een shoot met hem. "Laura." Antwoord ik en geef hem een hand. "Noah." Hij glimlacht naar me.

Ik bekijk hem. Hij heeft warrig donker haar, bruine ogen en volle lippen.

We staan samen voor het witte doek en doen wat ons gevraagd word. Als we per ongeluk elkaars hoofd stoten als we op zij gaan, kijken we elkaar aan en moeten we opeens heel hard lachen. Op die momenten worden ook foto's gemaakt.

Uiteindelijk is er een hele dag voorbij en is het al 10 uur 's avonds. Ik hoor naast me de buik van Noah rommelen. Ik lach erom. "Hey! Ik kan er niks aan doen dat ik honger heb. Zullen we zo wat gaan eten?" Ik denk na. Ik paste vandaag dat jurkje al niet op de set, dus ik kan niet heel veel meer eten. Ik neem in mijn hoofd even door wat ik vandaag allemaal op heb. Vanochtend 2 crackers, tussendoor een muesli reep. "Ik heb niet heel veel honger maar ik kan wel iets kleins nemen, dus ja hoor ik ga wel met je mee." Hij knikt.

We moeten nog een paar dingetjes doen en dan kunnen we omkleden. Als ik mijn eigen kleding weer aan heb loop ik naar buiten, waar Noah al staat te wachten. "Waar heb je zin in?" Ik haal mijn schouders op. "Kies jij maar iets." Antwoord ik.

Noah heeft een patatje gehaald en ik heb een broodje gezond, waar ik nu overigens al spijt van heb want zo gezond is het helemaal niet. Ach ja, dan neem ik morgen gewoon iets minder.

Inmiddels is het al bijna 12 uur en ik pak mijn telefoon om te kijken of er nog een trein gaat. "Oh shit, Noah mijn trein gaat over 3 minuten. Ik sta op sla mijn tas over mijn schouder en begin te rennen. Ik hoor dat Noah achter me aan rent en als we op het station aankomen ren ik snel de trap af naar de treinen, maar hij rijdt al weg. "Shit. Dat was de laatste trein." Zeg ik, niet wetend wat ik moet doen.

"Hoe ga jij naar huis?" Vraag ik, aan Noah. "Lopend, ik woon hier 5 minuten vandaan. Als je wil mag je wel bij mij slapen hoor?" Ik denk na. Moet ik dat wel doen? Ik heb niet heel veel keus, tenzij ik naar huis ga lopen. Mason ga ik nu ook niet lastigvallen, hij heeft nog steeds heel veel last van migraine. "Oké dan." Hij knikt en we lopen samen het station uit.

"Daar woon ik." Hij wijst naar zijn huis. "Nou ja, ik woon op kamers. Ik heb dus wel wat huisgenoten, vind je dat erg?" Ik schud mijn hoofd. "Nee hoor." "Mooi." Hij steekt zijn sleutel in de deur en duwt hem open. "Ik ben thuis!" Roept hij. "Yo." Hoor ik terug vanuit de woonkamer, waar wat jongens zitten. Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar binnen. "Jongens, dit is Laura. Ze heeft haar trein gemist dus slaapt ze hier vanavond."
Ik steek awkward mijn hand op.

"Laura, dit zijn Floris, Mick, Youri, Dylan, Levi en Jason."
"Hoi." Zeg ik. Ik zie een paar jongens me helemaal bekijken. "Ben jij dat meisje van die shoot met Noah?" Ik knik. "Hoe weten jullie dat?" "Noah vertelde gister dat hij vandaag een shoot had met een meisje." Zegt Youri. Ik knik. "Doen jullie mee met een spelletje?" Vraagt Levi.

Ik kijk Noah aan. "Als je moe bent moet je het zeggen hoor, dan hoeft het niet." Zegt Noah.
"Tuurlijk doen we mee, ik hou wel van een spelletje."

Hellooooo, hoofdstuk 7❤
NOG 3 DAGEN TOT HET SHAWN MENDES CONCERT OMG
Wie zie ik daar?
x daf♡