Chapter 40

6K 171 8
                                    

FS40

Irishana's POV

Nagulat ako ng may biglang yumakap sakin mula sa likod. Napangiti naman ako. I know it's him. Wala naman ng ibang yayakap sakin maliban sa kanya e.

"What are you thinking?" He asked me as he kissed my shoulder. Bolta-boltaheng kuryente naman ang naging epekto nito sakin.

Malamig dito sa balcony pero dahil sa dikit na katawan namin, kakaibang init ang nararamdaman ko.

"W-wala naman.."

"Hmmm.. Ano nga po?" Pangungulit niya pa.

"Wala nga po. Ang kulit mo."

"Nagsisisi ka na ba sakin?"

Napalingon naman ako bigla sa kanya. "Ano ba yang sinasabi mo baby?" I cupped his face.

"I'm just wondering if you're happy with me."

"What made you think I'm not? Of course I am. Masaya akong kasama kita. I never felt any regret for loving you."

"Thank you for accepting me in your life again. Thank you for giving me another chance to prove that I am worthy of your love kahit na paulit-ulit kitang nasaktan. I don't deserve-"

"Shhh.." I placed my thumb on his lips. "Don't say that. You are worthy Carl. You are and you will always be. Walang taong perpekto. Lahat nagkakamali pero ang maganda sayo, you are here with me. Hinarap mo lahat ng pagkakamali mo. You changed not just for me but also for yourself. I love you so much." I said as I kissed him.

He did not respond at first but I felt he formed a smile as he started to make our kiss deeper.

Iniangat niya ng bahagya ang katawan ko kaya ipinulupot ko ang binti ko sa bewang niya. I can feel his 'bestfriend' poking my stomach kaya hindi ko napigilan ang mapaungol.

He gently lay me down at our bed as he started to kiss my jawline down to my neck..

"Ohhhhh-wait!" Pinatigil ko siya dahil may masakit na bagay akong nahigaan. "Teka lang baby." Itinulak ko siya ng bahagya palayo sakin para makaupo ako.

Kinapa ko yung kama na hinihigaan ko kanina. "Ano ba yun boss?"

"May nahigaan kase ako. Baka mamaya may toys na naiwan si Andrei dito-" Natigilan ako ng isang maliit na box ang nakuha ko.

Naguguluhan akong tumingin sa kanya habang siya naman ay may ngiti naman sa labi. "A-ano to?" Kahit alam ko naman ang sagot ay pinilit ko pa ding magtanong.

"Open it baby." He said.

Nanginginig ang kamay ko kaya hindi ko mabuksan ng maayos. Napapitlag pa tuloy ako ng hawakan ito ni Carl.

He opened the box for me. Disappontment is written all over my face. I thought it was a ring...

But it's not.

"Carl..."

"I saw this earlier at the mall. Ikaw agad ang naisip ko." I faked a smile. Akala ko ito na yung bagay na matagal ko ng hinihintay pero hindi pala. "Let me put it on you."

Kinuha niya sakin yung box at siya na mismo ang nagsuot sa tenga ko.

"Lovely. Sabi ko na bagay na bagay sayo yan e. Did you like it?"

Tumango ako. "Yes. Thank you."

Pinilit ko ulit ngumiti sa kanya. "Bakit parang hindi mo nagustuhan?" May pagtatampong tanong niya.

"Nagustuhan ko po." Pero singsing kase ang inaasahan kong ibigay mo sakin... "Thank you." I kissed him on his cheeks.

"Hindi mo nga nagustuhan." Nakasimangot ng sabi niya.

"Paano mo naman nasabi aber?"

"Kase kung nagustuhan mo yan, dapat sa lips ang kiss ko."

"Sus. Ang dami mong alam. Pumaparaan ka lang naman e." Nang-aasar na sabi ko pero ikinawit ko na sa batok niya yung magkabilang braso ko.

"Gusto mo naman diba?" Sabi niya bago ako dinaganan pahiga sa kama. "Ituloy na natin?"

"Ang alin?" Painosenteng tanong ko.

"Yung ginagawa natin kanina."

"Alin? Ang mag-usap? Nag-uusap naman na tayo a."

"Yung isa pa."

"Ang magtitigan-"

"Hindi mo talaga maalala?" He asked.

"Nope. Alin ba yun-"

"Let me remind you what were doing earlier.." He said as he kissed me senseless while he's caressing my body.

I am happy to be with him... pero kailan kaya niya ko aalukin ng kasal?

***

Yung nag-assume bigla si Irishana? Haha. Sakit bes. Pero namiss niyo ba silang dalawa? Sorry ngayon lang nakapag-update. Enjoy! ❤

Father Stealer #Wattys2016Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon