Marriage with Benefits - COMPLETED

68: Forever

Alyx's POV

I was laughing at Mikko's pouty face.

'Ano ba? Haha.'

'Ok lang. Para kay nanay.' he parked outside our house. Kanina nya pa kasi akong kino-convinved to stay at his house pero ayoko. Next time na lang siguro. Ayoko lang talagang iwan ng matagal si nanay. She's not getting any better. At gusto ko I was with her always. Alam ko naman naiintindihan nya. Pero nalulungkot pa rin sya. And he's so damn cute. Hahaha.

'Hindi mo ba ako ihahatid sa loob? Magpakita ka muna kay nanay.'

He steps out of his seat and help me with mine.

'Mikko,para kang bata? Tingnan mo nga yang hitsura mo? Hahaha.'

'Why are you laughing at me?'

'Mr Torres. CEO ka po ng kumpanya nyo. May asawa kang tao pero kung maka-pout ka dyan mukha kang bata.'

He smiles. Isang pilit na pilit na ngiti.

'Naiintindihan mo nman diba?'

'Of course. Sorry. Masisisi mo ba ako if I want to spend the night with you. After everything. You're back on me again. Syempre I want to savor this moment.'

I slap him playfully.

'Daming sinasabi.'

'Ok kiss mo na lang ako.'

'Tigilan mo ko. Kanina ka pa. Nakarami ka na. Halika ka na. Matutuwa yun si nanay,pag nalaman nyang magkasama tayo.'

He growls as he followed me defeated. And I want to laugh at him again.

'Manang Fe,uwi na po muna kayo para makapagpahinga kayo. Kami na po muna ni Mikko bahala kay nanay.' salubong ko kay Mang Fe pag bukas nya ng pinto. She looked so confused. Nagpalipat-lipat ang tingin nya sanen ni Mikko.

'Sigurado kayo?'

'Opo Manang. Sige na po para makapag-pahinga na din kayo. Nasa kwarto po ba si Nanay?'

'Oo.'

I waved her goodbye and Mikko taps her shoulder as we went inside.

'Nay,may bisita po kayo.'

She looks up at me then at Mikko.

'Oh Mikko.'

'Nay,kamusta po?'

'Anong ginagawa mo dito? Bakit kayo--'

'Hala si Nanay,kanina lang halos ipagtulakan mo ko sa loko na to. Bakit takang-taka ka?'

I crawl to her side on the bed and hugged her.

'Nay,sinabi ko na po sakanya. Sabi nyo wag akong matakot diba? Gusto nyong sumugal ako diba? Eto na po. Pinapakinggan ko na kayo Nay.' I felt her body relaxed. And she smiled. A kind of reserve smile she don't show often. I'm glad I saw it tonight.

She looks up at Mikko who's watching us intently.

'Mikko,wag na wag mong pababayaan ang anak ko.'

'Hinding-hindi po. Pangako. Hinding-hindi po talaga.'

'Ok na ako. Kung mawala man ako anumang oras alam kong maayos kayong dalawa.'

'Lagi kayong ganyan.' Mas lalo akong natatakot. Kapag nababanggit nya ang ganitong bagay madalas nag-aalala sya o madaming iniisip. Pero ngayon she's happy and contented. Feels like she's that ready to go. And that scares me. Big time.

'Nay,wag kayong magsalita ng ganyan. Pakakasalan ko pa yang anak nyo.' He's at it again.

'Sana nga. Sana nga kayanin ko pa.'