Battered Wife

Chapter Eighteen

"Tinsley!"

Napabalikwas ako sa aking pagkakaupo sa swivel chair nang marinig ang malakas na sigaw na iyon ng aking asawa mula sa loob ng kaniyang opisina. It's been a week now, I'm working as his secretary. He gave Marco a well deserve one week vacation so that I can take over his position, na-extend nga lamang iyon ng isang linggo na ang dahilan ayon sa aking asawa ay "tatanga-tanga" parin ako. I cannot help but to agree with him on that. Mabagal padin ako kumilos, whenever when we're on a meeting with prospect clients and investor ay natutulala ako sa tuwing tatanungin niya ako ng opinyon ko.

Everything that has been happening now is making me question myself. Pakiramdam ko ay babagsak lamang ulit ang aming kompanya kapag ako ang hahawak.

"What is it, sir?"
Natatarantang tanong ko nang makapasok ako sa opisina ng aking asawa. He look so mad.

"Where are the damn papers that I asked you to review last time?!"

Mabilis akong lumapit sa kaniyang desk at hinanap ang dokumentong hinahanap niya. Nakahinga ako ng maluwag nang makita iyon sa pinakailalim ng mga tumpok-tumpok na papel sa ibabaw ng kaniyang lamesa.

"N-Natabunan lang."
Aniko at saka inabot iyon sa kaniya. I'd be lying if I'll say that I'm not trembling. Tyler look so mad na para bang kahit anong oras at kayang-kaya niya ako pagbuhatan ng kamay.

Actually, he did last week. Aaminin ko namang kasalanan ko dahil hindi ako nakasagot when he asked me something. Mukhang napahiya siya sa harap ng client nang mga oras na iyon. I stare at Tyler who's reading the document. Kinakabahan ako, he still looks mad para bang hindi siya nasisiyahan sa binabasa niya. Napapikit ako nang marahas niyang itapon sa aking mukha ang mga dokumento.

"Ano bang sinabi ko sa'yo?"

Humakbang ako paatras nang itinaas niya ang kaniyang kanang kamay. He stopped when he saw my reaction.

"You're so dumb damn it!"
Yumuko siya at pinulot ang isang makulay na papel.

"When I asked you to review it and add your comments, hindi ito ang ibig kong sabihin!"

Pakiramdam ko ay mabibingi na ako sa sobrang lakas ng boses niya.

"On a 20 page document, these words written on this tiny piece of shit paper are the only things you can say?!"

Eh sa wala akong maintindihan sa pinagsasabi niyan.

"It is nice because it helps the people? Putang ina, ano 'yan? Do it again! Stupid!"

"Y-Yes sir."
Sagot ko sa nanginginig na boses. Mabilis akong yumuko at pinulot ang mga papel na itinapon niya. He even kicked a piece of it before walking out of his office. Nang nakalabas na siya ay napaiyak na lamang ako. This sucks, akala ko ay madali lang ang gagawin ko rito, akala ko madali lang mag-handle ng business.

"Para sa'n ba kasi 'to? Alam naman na niya sagot dito, tatanungin pa ako."
Nakasimangot na reklamo ko bago pinulot ang huling piraso ng papel bago tumayo. Nakasimangot na inayos ko ang mga iyon by their page number. Binasa ko naman ito noong nakaraan pero wala talaga akong naiintindihan.

It's been a long time since I've graduated, may mga terminology akong hindi naiintindihan. It makes reading so hard. Sumulyap ako sa orasan na nakasabit sa pader. It's already lunch time. Dito kaya kakain si Tyler? Kung ako iyon ayaw ko rin makita pagmumukha ko bago kumain, baka sumakit pa tiyan. Pero maghahanda na lang ako ng kakainin niya, baka mas lalo pang uminit ulo nun kapag dumating iyon dito at walang pagkain.

After fixing the document on top of my table, inayos ko na rin ang sarili ko. Medyo nagulo kasi ang buhok ko nang ibinato niya sa akin ang mga papeles. Pagkatapos niyon ay bumaba na ako para magtungo sa cafeteria ng kompaniya. Pagdating sa cafeteria ay maraming tao.

"Good afternoon ma'am."
Nakangiting bati ng mga empleyado sa akin. I nodded and smiled at them. Everyone knows that I'm Tyler's secretary at the moment pero hindi parin nabago niyon ang kanilang pakikitungo sa akin. They still address me with respect, as Tyler's wife.

"Iyong dati ma'am?"
Nakangiting tanong ng babaeng nagseserve. Tumango ako. After a few minutes ay inabot na niya sa akin ang isang paper bag.

"Thank you."
Aniko at dali-dali ng lumabas at bumalik sa opisina ng aking asawa upang ayusin ang mga pagkaing binili ko. Pagdating ko sa opisina niya ay nagulat pa ako nang makita roon si Aaron. This is the first time he ever visited magmula nang nagsimula ako rito.

"Oh hey Tinsley."
Nakangiting bati niya.

"Good afternoon, sir. Lumabas po saglit si Ty---sir Tyler."

He laugh.

"Don't call me sir. Ang weird pakinggan ng asawa ng kaibigan ko na tinatawag akong sir."

Nahihiyang ngumiti ako.

"And you're seriously calling him sir? That's ridiculous!"
Hindi makapaniwalang tanong niya.

"Para raw po masanay ako."

Nagtaas ng kilay si Aaron.

"Masanay o inaalila?"

Hindi na ako tumugon. Nginitian ko na lamang siya.

"Ihahanda ko lang 'yung lunch."

He nodded kaya naman ay dali dali na akong lumabas at dumiretso sa kusinang katabi lamang ng opisina ni Tyler. I brought plates, bowls and utensils with me. Aaron is sitting at my husband's chair, tinatanaw niya ang mga matatayog na building sa labas. Without him noticing ay mabilis kong inayos ang pagkain. After that, I went out again to grab drinks. Saktong paglabas ko ng kusina ay ang siya namang paglabas ni Tyler mula sa elavator. Lakad-takbo ang ginawa ko upang maabutan lamang siya.

"Nasa loob po ng opisina ninyo si sir Aaron, sir."
Imporma ko sa kaniya. He stopped walking.

"He's been there for a while?"
He asked and resumed his footsteps. Sumunod lamang ako sa kaniya upang mailagay ang mga inumin sa lamesang nasa loob ng kaniyang opisina.

"Sa'n ka galing?"

Dali-dali akong pumasok at inayos ang kanilang mga inumin sa ibabaw ng lamesa bago mabilis ding lumabas. Nang tuluyan akong nakalabas ay saka lamang akong nakahinga ng maluwag.

Dumiretso ako sa aking table upang umupo, I'm exhausted. Iyon pa lamang ang aking ginawa ay napagod na ako. I sigh, looks like I won't have lunch today. I only bought two sets since I didn't know that Aaron would be visiting. Tinatamad na rin akong bumaba pa ulit upang bumili ng makakain.

I opened the drawer of my table and pulled out the annulment paper that Aaron gave me a week ago. Nakaramdam ako ng lungkot nang makita ang pirma ni Tyler doon. I did not signed it yet. Hindi pa naman niya iyon hinahanap at hinihingi sa akin kaya ayos lang siguro. I'm  scared of how fast things would process kapag tuluyan ko ng ibinigay ito sa kaniya. Baka hindi niya tuparin ang ilang buwang training ko. It sucks but I want to be with him longer, I still love him anyway, despite of everything that he did to me.

Napabuntong-hininga ako nang masulyapan ko ang dokumentong itinapon ni Tyler kanina. It's on top of my table, still messy. Kailangan ko ng asikasuhin 'to. Iniligpit ko ang annulment paper sa aking drawer bago muling sinulyapan ang dokumento.

"Looks like I'll have a heck of night."
Malungkot sa bulong ko sa aking sarili bago nagsimulang muling basahin ang mga nakasulat sa dokumento.