41. Bölüm "FİNAL Part-2"

718 31 6
                                    

Not!!! Arkadaşlar, inanılmaz uzun bir bölüm oldu, yani en azından bana öyle geldi. Bu bölüm son ama bu bölümden sonra kısa bir kesit paylaşacağım. Hikayenin asıl sonu 'Sonsuza' isimli o kesiti paylaştığım an tamamlanacak.
Sizi fazla bekletmeyeceğim, o zamana kadar finali hazmetmeye çalışın. Kocaman öpücükler!

••

"Kapat gözlerini,
ben buradayım.

Soluğundaki rüzgarda,
mevsimlerinin tam ortasındayım.

Senin her anında,
hayatının tamamındayım.

Kalbinden ruhuna taşacak kadar çok,
kirpiklerinden aşkla damlayacak kadar fazlayım.

Kapat gözlerini,
kanatlarının beyazındayım.

Dudaklarına saplanan hecelerde,
gözlerini esir alan karanlık gecelerdeyim.

Sessizliğe açılan dar sokaklarında,
saçlarında parlayan cennet bahçelerindeyim.

Kapat gözlerini,
nefes aldığın her an seninleyim.

Kapat gözlerini,
bu masalın sonunda, masalın başladığı yerdeyim.

Anla beni.
Anla ve kapat gözlerini.

Ölüm uykusunun pençesinde,
son nefesimin peşindeyim.

Ellerimi tut ve benimle kal.

Sessizce can veriyorum çığlıklarında,
sesine hapsolmuş çaresizliğin dibindeyim.

Benimle dal ölüm uykusuna,
benimle kal olmayan yarınlarda.

Kapat gözlerini,
bir vedanın eşiğindeyim."

••

Göğsüme saplanıp kalan acı, karanlığın içine düşen çığlıklarımla parçalanmıştı. Sıçrayarak uyanmış, kan ter içinde kalmıştım. Sesimdeki zayıflık, uzun zaman sonra derinlerde bir yerlerden fırlamıştı. Çınar'ın ellerini, onun güçlü vücudundan yayılan sıcaklığı hissedene dek, beni esir alan karanlığa direnmeye çalıştım. "Çı-nar..." Gözyaşlarım, korkuya yenilerek aralıksız süzülüyordu yanaklarımdan. Yatak odası, loş bir ışıkla aydınlanınca dudaklarımdan titrek bir nefes döküldü. Çınar'a hızlıca sokulup kollarımı onun boynuna doladım. "Ben...kötü bir kabus gördüm. Çok...çok kötüydü."

Çınar, boynuna gömdüğüm yüzümü geriye çekip avuçlarının arasına aldıktan sonra yumuşacık bir sesle, "Adı üstünde, kabus işte," dedi. "Korkacak bir şey yok. Ben yanındayken kimse sana zarar veremez."

"Bana değil," diye fısıldadım. "Sana..." Gözlerimi kapattım ve kanın rengini, Çınar'ın sesini, gökyüzüne bulanan karanlığı ve sisi anımsamaya çalıştım. "Sanırım sana bir şey...bir şeyler oluyordu işte."

Çınar, yüzüm onun avuçlarının arasındayken uzandı ve dudaklarıma masum bir öpücük kondurdu. "Benim güzel karım, beni bu kadar çok mu seviyor, ha? Kabuslarında beni kaybettiğini görecek kadar?"

Nisan Güneşi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin