Hoofdstuk 1

908 26 2
                                    

Adelinde

Ik leg de 3 rode rozen bij de grafsteen en mijn hand rust erop. 'Het is beter zo mam' fluister ik. Een hand voel ik op mijn schouder. 'Gaat het ?'. Ik knik. 'Ze zat al maanden te vechten voor haar leven. Nu heeft ze rust'. Ik kom omhoog en strijk mijn rok glad. 'Maar hoe zit het met jou ?'. Ik kijk hem aan. 'Hoe bedoel je ?' 'Waar verblijf je ?' 'Gewoon waar ik al 4 maanden verblijf' 'Dat is geen thuis Adelinde' 'Ik vind het prima Justin'. Justin zucht diep en schudt zijn hoofd. 'Wat heb je liever ? Dat ik op straat leef of op groep wonen ?' 'Ja groep maar de regels zijn zo streng daar en jij...' 'En ik doe echt mijn best' 'Dat weet ik' zegt hij kalm. Hij trekt me naar zich toe en doet een plukje achter mijn oor. 'Je doet echt je best. Maar jij bent te....te....' 'De plek is te netjes voor mij. Te streng en ik ben gewoon te roekeloos, eigenwijzer, arroganter...Hoe andere mensen het ook noemen...' 'Een typische badgirl' onderbreekt Justin mij. Ik tuit mijn lippen en haal mijn schouders op. 'Ik vind van niet' 'Nee nee...' 'Toch zijn wij nog samen' 'Maar ik ken je al langer dan vandaag en ik kan je aan' 'Hmm'. Ik leg mijn handen op zijn schouders en hij trekt me dichter naar zich toe. 'Ja hmm ja'. Hij drukt zijn lippen op die van mij. 'Mevrouw Ravers'. Met een zucht haal ik mijn lippen van zijn lippen af. 'Ik kom erraan'. Ik pak de kin van Justin vast en druk mijn lippen op die van hem. 'Ik hou van je' 'Ik ook van jou' 'Gaan we vanavond bellen ?'. Justin knikt en kust me. 'Tuurlijk' 'Mevrouw Ravers...' 'Ik kom erraan Jocelyn' zucht ik. Ik draai om en loop naar de kleine dame. Zwart haar die tot een strakke staart is gebonden. Licht hazelbruine ogen. 'Moeten we nu al gaan ?' 'Je weet de regels, Adelinde' 'Ja ja. 4 uur weer thuis voor groepsgesprekken. Ik zei al Jocelyn. Dat werkt niet voor mij. Die kinderen daar zijn prettig gestoord' 'Adelinde ! Die kinderen hebben erge dingen meegemaakt en hebben het lastig' 'En ik heb dat niet dan ?'. Jocelyn recht haar rug en zucht diep. Ze raakt geïriteerd. 'Of niet toch ?' 'Jij kan het beter verwerken' 'Die kinderen moeten zich niet zo aanstellen'. Ik loop langs Jocelyn , richting de auto. 'Doei Justin' mompelt Jocelyn. De deur van de zwarte limo word opengemaakt en ik stap in. 'Wil je opschuiven Adelinde ?'. Mijn armen sla ik over elkaar en kijk recht voor uit. Jocelyn zucht en kruipt in de auto en gaat tegenover me zitten. De deur word dichtgegooid en al snel komt de auto in beweging.

'We moeten echt gaan praten over je gedrag' 'Nee' zeg ik zuchtend. Ik kijk Jocelyn aan. 'Mijn gedrag is prima' 'Adelinde...vorige week ben je 3 keer naar huisgebracht door de politie. 3 keer' 'Dat weet jij goed joh ! Eerste keer: iemand bedreigen. Tweede keer: ik was ladderzat en derde keer: vandalisme en slecht gedrag tegen de agent'. Jocelyn zucht. 'Als jij je gedrag niet heel snel aanpast gooien wij je eruit' 'Oh ja ? Denk je dat' 'Dat kunnen wij zeker doen' 'I dare you, lady'. Ze zucht diep en kijkt weg. 'Flik je dat...dan gaat jouw leven er heel anders uit zien'. Ze perst haar lippen op elkaar en knikt. 'Morgen ben je weg' 'Tuurlijk' 'Let maar op' 'Oh zeker'

*

Okay het is geen 10 juli maar...IK HEB VAKANTIE dus ik had/heb tijd. Wat ik al zei in het begin; de eerste paar hoofdstukken worden in POV van Adelinde verteld. Adelinde is een NIEUWE personage in het verhaal.

Hope you enjoy the first chapterrr❤️

I did choose this 4Kde žijí příběhy. Začni objevovat