I did choose this 4

Hoofdstuk 5

Claire

'Adelinde ?'. Ze kijkt me aan. 'Mag ik je zakmes ?' 'Waarom..? Wacht je gaat Christian niet...' 'Nee tuurlijk niet, wel heel veel pijn doen' 'Okay...'. Ze haalt onder haar shirt een zakmes en geeft het aan mij. 'Wat ga je dan doen ?' 'Oh dat merkt hij vanzelf wel' zeg ik kalm. Ze knikt langzaam en opent de deur. We lopen naar binnen en Sophie en Christian staan in de woonkamer. Iets anders; Adelinde heeft het goed voor elkaar, maar nu...Christian. Sophie en Christian kijken me alleen aan en Adelinde sluit de deur en loopt weg. 'Claire...hoi' zegt Christian zacht. Hij loopt naar me toe en hoe dichter hij me komt, hoe meer woede er op borrelt. 'Zou ik niet doen' lacht Adelinde. Christian kijkt verbaasd naar Adelinde die in de keuken staan. Ze haalt haar schouders op en pakt wat druiven en stopt ze in haar mond. 'Ik ga bij mijn vriendje kijken'. En ze loopt weg. Ik kijk Christian weer aan. 'En toch luister je niet ?' 'Claire wat....luister'. Ik klap het zakmes uit en haal uit en raak zijn been. 'Ik zei nog: je laat Adelinde hier buiten ! Wat doe jij, je zoekt haar op en wat doet haar vriendje hier ? Wat heb je tegen haar gezegd en gedaan want zij betekent meer voor mij dan jullie allemaal. Ik vraag 1 ding; 1 fucking ding'. Christian heeft zijn hand om de wond en staat met gebogen rug. 'Nou ?' 'We hielden haar al langer in de gaten, en ja we zaten te twijfelen' 'Nou en ! Had haar met rust gelaten' 'Ze had paar dagen geleden wapens gehaald; voor de opdracht'. Ik geef Christian een trap tegen zijn schouder, waar hij is beschoten. Nu krijst hij het wel uit. 'Dat weet ik al lang sukkel. Al lang. Al 2 jaar geleden probeerde ze me eruit halen; alleen, en het was haar bijna gelukt. Nu is het haar gelukt; alleen' 'Dat weten we' kreunt Christian. '1 ding Christian. Was dat te veel gevraagd ? Je weet niet waar je haar nu mee in hebt betrokken' 'Wat ?'. Ik kijk Sophie aan. 'Jij zou moeten weten dat ik altijd vijanden hou. Overal'. Sophie helpt Christian omhoog en knikt zacht. 'The Snakes' 'De wat ?' kreunt Christian. 'Zo heb ik ze genoemd omdat ze allemaal een slangen tattoo hebben'. Christian shirt word meer bebloed. Waarschijnlijk is de wond weer open. 'Gewoon 1 ding...' 'Claire...ik heb wat kleren voor je'. Ik kijk Adelinde aan en ze heeft een stapeltje kleren in haar handen. 'Dank je. Zou je iets voor mij willen doen ?' 'Wat ?' 'Naar de winkel gaan en verf halen' 'Wat voor verf ?' 'Bleek en dan de kleur...rood' 'Okay ja natuurlijk...ben zo terug'. Ze geeft me de kleren en loopt weg. Ik ga naar de badkamer en sluit de deur. Het is wennen om terug te zijn.  Ik bekijk me zelf in de spiegel. Eerst van dit lelijke pak afkomen. Ik maak de knoopjes open en laat het pak vallen en stap eruit. Ik heb nog een paar blauwe plekken op mijn benen en ribben. Eergisteren was ik aan stoeien met paar vrienden, liep een beetje uit de hand. Ik kijk de badkamer rond voor handdoeken. Ik heb echt zin in een douche of bad ? Het staat hier beide. Douchen. Bad duurt te lang.

Er word op de deur geklopt. 'Ik ben het'. Ik kom uit de douche en wikkel een handdoek om me heen. Ik doe de deur open en Adelinde geeft me de spullen. 'Dank je' 'Ben benieuwd hoe het eruit gaat zien' 'Ik ook' lach ik. Doe de deur weer dicht en leg de spullen op de wasbak. Let's go.

Na zeker 2 uur ben ik helemaal klaar. Geföhnt en doorgeborsteld. Bij de punten is het rood feller dan boven. Het staat opzich wel. Waarom ik dit doe ? Ik ben ontsnapt uit de gevangenis, ze gaan me zoeken en ik met rode haren ziet het al een stuk anders uit. Voordeel aan San Diego, het is altijd zonning dus ik kan een zonnebril dragen. Ik heb een blauwe skinny jeans met een wit shirt erboven. 'En ?' hoor ik Adelinde zeggen. Ik open de deur en Adelinde bekijkt me met een glimlach. 'Het staat je echt leuk' 'Dank je' lach ik. 'Maar je moet even komen want...we hebben bezoek...' 'The...' 'Sssst. Kom gewoon mee'