I did choose this 4

Hoofdstuk 11

Claire

Al uren kijk ik naar hem maar er is geen beweging in hem gekomen. Het is inmiddels al bijna 12 uur 's nachts. Voorzichtig ga ik door zijn haren en zucht diep. 'Waarom is het leven zo chaotisch...waarom kan het niet een typisch leven zijn. Ik weet dat ik altijd zeurde dat ik niks standaard wilde maar... nu heb ik het nodig'. Christian opent zijn ogen en pakt mijn hand. 'Geduld. Ik beloof je dat die rust krijgt. Ik haal je hier ver mogelijk vandaan' 'Eerst kom je tot rust' fluister ik. Ik trek wat kussens van het bed en leg het onder zijn hoofd. 'Ik ga nu goed douchen. Rust jij uit' 'Okay' fluisterd Christian. Ik loop naar de badkamer en stap nogmaals onder de douche.  Ik zucht een aantal keer diep en zet de douche aan. Wilt Christian nu ontsnappen van Teun ? Ik voel in mijn nek en sluit mijn ogen. Is het geluk, dat we nu zo zijn. Dat Esmee zo is. Maar...sinds dat Christian me heeft pijn gedaan en vertrouw me...je moet me echt wat flikken om mij pijn te doen. Nu voel ik alleen maar agressie, gewoon de wil om mensen pijn te doen en misschien vermoorden. Dat heb ik nooit gehad. Ik denk terug aan de middelbare school. Dat Esmee me wakker maakte om naar school te gaan, hoe verliefd ze was op Leroy, hoe bitchie ik was tegen Christian maar het toch klikte tussen ons. FACK. Wat is er gebeurd man...ik vermoorde mijn eigen vader...Christian neukte Zelena, Esmee belandde in het gekkenhuis, ik werd gek, Sophie deed haar best voor mij. Hoe is dit allemaal begonnen...Hoe...mijn broers en zussen hadden me verlaten. Ze doken onder nadat ik naar de gevangenis. Ze hebben niks van hun laten horen. Mam. Mijn moeder komt ook voorbij. Mam. Wat mis ik haar. Ik weet nog dat ik en Evan op de trap zaten, en luisterde hoe Archer mam in elkaar sloeg en wij niks konden doen omdat we zelf onder blauwe plekken zaten. Hij trainde mij en Evan om zijn persoonlijke huurmoordenaars te worden die geen emotie hebben. Het zingen met Tony mis ik. Ik hield van zingen. Dat heb ik al niet meer gedaan. Wat als ik mijn vader had aangegeven bij de politie. Nee. Hij had er toch uit gekomen. Hij heeft overal mensen en die hebben het allemaal gemunt op mij. Nog steeds. Mijn hart moet ik even laten kalmeren. De woorden van mijn moeder.

Als alles tegen zit. Adem diep in, vergeet de wereld en als je alles op een rijtje hebt gezet, adem uit. Alles komt goed.

Was mam nog maar hier. Was alles maar normaal. Warme handen voel op mijn middel en kusjes in mijn nek. Dit is normaal. Nog wel. Ik draai om en druk me tegen hem aan. Hij heeft zijm kleren nog aan, en nu verlang ik meer naar hem. Man wat haat ik dit. Verdomme. Een haat liefde relatie maar toch willen we elkaar. In een soepele beweging doe ik zijn shirt uit en gooi het weg. 'Weet je zeker dat je dit aankan' 'Ik kan alles aan' fluisterd hij. 'Goed zo' fluister ik. Ik hurk neer en maak zijn riem en knoop open. 'Alles ?' 'Nu wel'. Ik maak zijn rits open en kom weer omhoog en druk mijn lippen op die van hem. 'Dit ?'. Mijn hand gaat over de bobbel in zijn onderbroek. 'Of dit'. Ik ga tegen hem aan staan, pak zijn handen en leg ze op mijn billen. 'Makkelijk' fluisterd hij. 'Dit triggerd je altijd' fluister ik in zijn oren. Weer hurk ik neer en al snel is zijn onderbroek uit. 'Je weet dat...' 'Ssst' 'Je weet dat iets losmaakt' 'En je weet als ik dat doe, dan wil ik die andere kant van je'. Hij tilt me omhoog en drukt me tegen de muur. 'Prima dan'. Zijn vingers boren in mijn heupen en kust me hevig.  Hij bijt lichtjes op mijn lip en tilt me op. 'Kan je het aan' 'En dat vraag je aan mij'. Een teder kusje plaats ik op zijn lippen.
Beide galmt ons geluid door de badkamer.