I did choose this 4

Hoofdstuk 15

Adelinde

Claire krijg ik maar niet wakker. Ze ademt nog maar ze beweegt amper. Ik schudt haar hevig heen en weer maar geen reactie. Zuchtend kijk ik rond. We zitten in een vliegtuig en wij zitten hier met zijn tweeën, waar de rest is geen idee. Met moeite kom ik omhoog en plof neer op de bank. 'Verdomme Claire. Elke keer wat' zucht ik. Er zitten hier geen ramen en ik kan geen deur vinden. Niet dat we uit het vliegtuig kunnen springen maar ja. Een deur naar de cockpit is er ook niet. Hoe hebben ze ons hier in gekregen ? Ik kom weer omhoog en loop een rondje. Lichtjes wrijf ik over mijn bovenbeen. Kut spuit. Wat hebben ze in ons gedaan. Claire hoor ik mompelen. Snel loop ik naar haar toe en strijk haar haren uit haar gezicht. 'Hey gaat het ?' 'Ja alleen mijn hoofd'. Ze opent haar ogen en komt omhoog. Ze kijkt rond. 'Fuck' 'Wat ?'. Ze komt omhoog. 'We gaan terug naar Amsterdam' 'Waarom daar heen ?'. Ze kijkt me aan. 'Oh ja jullie waren gevlucht' 'Yep' 'Wat hebben ze in ons gedaan ?' 'Een soort serum. Wij zijn hun proefpersonen' 'Heeft hij dat ook bij jou gedaan ?'. Ze knikt. 'Maar de baby ?' 'Het heeft mijn genen aangetast en ook die van Christian. Dus ook van de baby. Trouwens ook bij jullie'. Ik tuit mijn lippen. 'Oh...' 'Komt goed'. Ze rekt zich uit en zucht diep. 'Dat word wachten en weer uitbreken' 'Waarom heeft hij ons als proefpersonen gebruikt ?' 'Geen idee. Het lijkt net drugs gemengd met andere rotzooi. Weterschap is raar. Je kan nu gewoon niet dood, tenzij je hoofd er af is'. Ik kijk haar apart aan. 'Grapje zeker ?'. Ze schudt haar hoofd. 'Christian schoot zichzelf door zijn kop en kwam paar uur later terug tot leven en ik had mezelf voor de trein gegooid maar ben er nog steeds' 'Apart...heel apart...'. Ze knikt. 'Het is net of die rotzooi je lichaam opnieuw herstelt. Waarschijnlijk heeft hij geëxperimenteerd met andere organismen om het ultieme "wapen" te maken...'. Ik denk diep na. 'En wij hebben allemaal een verleden...' 'We weten hoe we moeten overleven en wij waren geen normale vriendengroep...' 'En ik heb ook een apart leven...' 'Wij weten hoe we moeten vechten. Wij zijn gerust in staat om te moorden...' 'Straks werkt hij samen met The Snakes' mompel ik. 'Dat was random maar kan...eerlijk...ik denk niet dat hun zo ver zouden gaan. Als ze dat weten...dan is de concurrentie nog groter'. Ik zucht diep. 'Wat word ik hier moe van...' 'Dit is gewoon niet nieuw voor mij...' 'Dat geloof ik graag'.

[***]

Claire

'Claire ! Hou op !'. Iedereen schreeuwt tegen me. Ik kijk hem recht aan. Ik moet het aan hem bewijzen. Alleen zo kan ik achterhalen wat zijn plan is. Ik laad mijn pistool en adem diep in en uit en zet de loop voorzichtig tegen zijn voorhoofd. Hij is een vriend maar ik zie in zijn ogen dat hij het snapt en het accepteerd. Maar ik gewoon niet. 'Claire...' zegt Teun. Ik pers mijn lippen op elkaar en los het schot. Het galmt door de kamer. Alles gaat in slowmotion. Hoe het bloed over zijn gezicht stroomt, hoe zijn ogen wegrollen. Hij valt op de grond en ik gooi het pistool op de grond. Zonder iemand aan te kijken loop ik weg. 'Claire !'. Ik word hardhandig tegen de muur aangeduwd. 'Wat bezielt jou !'. Ik duw hem lichtjes weg. 'Niks Christian'. Ik loop weg alleen word weer teruggetrokken. 'Je schoot hem neer !' 'Dat klopt Christian'. Hij balt zijn vuisten en zijn ogen staan op vuur. 'Wat heeft hij met je gedaan ?' 'Niks Christian. Wat moet gebeuren dat gebeurd'. Ik loop weer weg en nogmaals trekt hij me terug. 'Dit ben jij niet' 'Jawel. Laat me los want anders gaat ons baby er aan'. Hij schrikt van mijn reactie. 'Dat doe je niet'. Ik pak een mes en hou het tegen mijn onderbuik. 'Teun zou balen en jij ook. Hij creërt wapens' 'Dat weet ik Claire ! We proberen hem te stoppen maar jij hoef niet je vrienden af te knallen'. Ik stop het mes terug en zucht diep. 'Wat moet gebeuren, gebeurd. Klaar'. Hij pakt me vast en schudt me heen en weer. 'Snap hier uit !'. Ik pak mijn mes. 'Wat zei ik...'. Hij zucht diep en laat me los. 'Prima' zegt hij met knarsende tanden. 'Dank  je Christian'. Nogmaals stop ik het mes weg en ik loop weg. 'Ik krijg je wel terug' 'Je bent me niet kwijt' 'Jawel Claire. Jawel'. Ik loop door en sluit mijn ogen.

Sterk blijven.

Dat is het enige wat telt...

****

WEJOW. Na lange tijd een hoofdstuk. EEN HELE LANGE TIJD. Echt erg.  Sorry als het gewoon pure bagger is maar ik hoop dat jullie er wel iets wat van vonden lol.

Maar wat er in de tussentijd gebeurd krijg je te lezen in het volgende hoofdstuk✌

Dikke kus van je Indo💋