I did choose this 4

Hoofdstuk 14

Christian

'Claire'. Ik sleur haar mee en duw haar de kamer in. 'Wat is er met je ?' 'Wat ?'. Ze kijkt me verbaasd aan. 'Hoe je met Sophie aan het praten was. Jullie blikken toen jullie naar buiten kwamen'. Ze trekt haar wenkbrauw omhoog. 'Ik snap je echt niet'. Ik stap naar haar toe. 'Kom op'. Ze slaat haar armen over elkaar. 'Er. Is. Niks'. Ik sluit de deur en leun er tegen aan. 'Ik vraag het nog 1 keer' 'Jonge er is niks !'. Ik haal de test uit mijn broekzak en gooi het naar haar. 'Dat'. Ze raapt het van de grond en perst haar lippen op elkaar. 'Ik wilde het je vertellen...' 'Wanneer ? Hoelang weet je het al' 'Sinds vandaag. Letterlijk 2 uur'. Ik knik kort. 'Hoelang ben je al...zwanger' 'Al 2 weken' 'Wacht je bent nooit te laat geweest en je hebt altijd aan de prikpil gezeten en in de gevangenis ?' 'Niks' mompelt ze. 'Dus toen wij...oh' 'Ja'. Ze ploft neer op de bank die hier staat. 'Ik wilde het kindje houden maar...het daarna adopteren want dit kindje verdiend een beter leven' 'Wil je dat echt ?'. Ze kijkt me kort aan. 'Ik weet niet wat ik wil' zucht ze. 'Wat wil jij ?' 'Geen idee' zucht ik. Ik ga met mijn handen over mijn nek. 'Maar...'. We kijken elkaar aan. 'Die serums die we in ons hebben. Ons kind...wat voor effect heeft dat op haar of hem' 'Dat weet ik niet. Ik heb daar ook aan zitten denken'. De deur vliegt open en Teun staat daar. 'Het perfecte wapen zeg ik' zegt hij grijnzend. Bloed druppelt van zijn handen. 'Ik wist dat het ooit zal gebeuren. Ik wist dat het bij jullie het serum slaagde en dat jullie vast wel een keer met elkaar naar bed gingen en ik wist dat Claire geen anticonceptie meer heeft dus de kans was groot'. Hij gooit het pistool weg. 'Wat voelt het heerlijk om te winnen' 'Waar is de rest' zeg ik. 'Oh die slapen en liggen al achter in de truck. Weet je. Hun zijn ook goede proefpersonen en ze leven gewoon nog'. Een schot word gelost en bloed verschijnt op zijn shirt. Verbaasd kijk ik over mijn schouder en Claire heeft een pistool in haar handen. 'En het leuke is...' kreunt Teun. Ik kijk hem weer aan. Hij wringt met zijn vingers in de wond en haalt de kogel er zo uit. 'Op mij ook' 'Wat verrassend' mompel ik. Een steek voel ik in mijn schouder. Snel trek ik het pijltje uit mijn schouder. Verdoving. 'Claire niks geven ! Ze...'. Mijn zicht word wazig en mijn benen voelen als pap. 'Zwanger...' 'Oh wees maar niet bang. Ik krijg haar wel op een andere manier bewusteloos'. Met moeite kijk ik naar Claire en een man slaat haar hard neer en tilt haar meteen op. Mijn ogen sluit ik en ik voel dat ik naar beneden val en een ontmoeting maak met de grond. Claire...onze baby. Dat is het laatste wat er door mijn gedachten rond dwarrelt.

Met erge koppijn word ik wakker. Shit man. 'Gaat het ?'. Als ik mijn ogen open doe hangt Sophie boven me. 'Je leeft nog' zegt ze opluchtend. Ze helpt me omhoog en zet me op een bank. 'Waar zijn we ?' 'In een vliegtuig' 'Waar naar toe ?' 'Geen idee' zucht ze. Ik kijk rond en ben alleen met Sophie. 'Waar is de rest ?' 'Geen idee'. Ik wrijf over mijn hoofd. 'Je wist dat Claire zwanger is toch' 'Ja. Ze weet niet wat ze wilt' 'Ja dat weet ik' 'Was je boos ?' 'Nee' zucht ik. 'Ze kan er niks aan doen' 'Wat wil jij ? Ben jij er klaar voor om vader te zijn ?'. Ik haal mijn schouders op. 'Jij bent een geweldige moeder' 'Het gaat niet om mij. Om jou en Claire'. Ik kijk haar kort aan. 'Je weet totaal niet wat je doet of wel soms ?'. Ik schudt eerlijk mijn hoofd. 'Soph. Een kindje. Op deze leeftijd zou het een mooie leeftijd zijn maar geef toe ons leven is fucked up. Ons leven op de middelbare school was... prima' 'Maar jij werd voor een "missie" hier naar toe gestuurd, om op Claire letten, zorgen dat ze verliefd op je word, en dat deed ze...'. Ik krijg een klap tegen mijn wang. Die verdiende ik. 'Klootzak' sist ze. 'Ik weet het. Claire weet het en heb er spijt van. Heel erg. Ik hou van Claire en ik probeerde haar te vergeten maar dat lukt niet. Ik haat het om zo aan iemand vast te zitten maar...'. Ik sla tegen mijn bovenbeen. 'Als ik zijn keel tussen mijn handen krijg...' 'Niet als ik hem als eerste te pakken krijg. Hij heeft Thijs en mijn kleine meid gevangen genomen en dat kut serum in me gespoten. Ja dat verdiend hij wel'. Ik ga door mijn haar en staar naar mijn voeten. 'Ik denk dat we weer naar Nederland worden gebracht' 'Ja ?'. Ik knik kort. 'Daar woont hij en daar gaat hij vast dingen met ons doen' 'Shit man' zucht Sophie. 'Komt goed. Ik wilde mijn beste doen maar als het zo gaat...'. Sophie kijk ik aan. '1 laatste moord kan wel...' 'Christian nee'. Sophie staat op en komt naast me zitten. 'Die tijd zit er op' 'Maar Sophie...hij...' 'Nee. We krijgen hem wel en hij zal boeten. Niet moorden. Dan is hij er te makkelijk vanaf' 'Goed dan'