Τις επομενες μερες δεν εβγαινα καθολου απο το σπίτι. Γραφαμε εκθεση με 800 λεξεις και είχα φρικαρει...
Ευτυχώς μετα απο τόση προετοιμασια νομιζω πως τα πήγα που καλα
Με τον Χρήστο δεν μιλησαμε καθόλου.
Το βράδυ που γυρισα απο τη βολτα μου με τη Μυρτώ του εστειλα με μηνυμα το τηλέφωνο της Ελλης κι αυτος απάντησε με ενα απλο" οκ"
Τον πήρε το μάτι μου 1-2 φορες στο μπαλκονι να καπνιζει αλλα τιποτα παραπανω.
Σήμερα θα ξεκουραζομουν.
Η Μυρτώ δυστυχώς γραφει Χημεια κατευθυνσης και θα διαβασει...
Οπότε παρεα με τα μαξιλαρια...
Αααα καλεεε
Δεν σας συστησα στο καινουριο μου μαξιλαρι τον Μαξ 😍
Ξέρετε επειδη ειναι ΜΑΞ το ΜΑΞιλαρι...😂😂
Ειναι ντονατ μαξιλαρι🍩❤
Προχωραμε...😂😂
Θα βάλω να δω μια ταινία!!
Πανω που πήγα να πατησω το "play" άκουσα τη φωνη της μαμάς μου από κάτω.
Βγαινω βιαστικα και κατεβαινω τις σκάλες.
Ήταν και ο αγαπημενος μου(😂) Χρήστος εκει...
"Ελπίδα εμεις με τους γονεις του Χρήστου θα βγουμε. Εσεις μπορειτε να κάνετε ο,τι θελετε" λέει η μανα μου καθώς κατευθυνεται προς την πόρτα.
Κοιταω τον Χρήστο αγανακτησμενα. Μια μερα μόνη δεν;;;
"Γεια σας...ααααα εχει παγωτο στην καταψυξη" λέει η μανα μου για τελευταια φορα πριν φυγει.
Μολις συνειδητοποιησα πως φορούσα ενα κοντο...πολυ κοντο σορτσακι και ενα απλο ραντακι που ειχε πανω καρδιες...
Δηλαδή ήμουν χαλια. Εκείνος απο την αλλη φορουσε μια πολυ ωραια γκρι φορμα και μια μαυρη μπλουζα.
Τόσο απλως, αλλά ωραιος...
Ξεφύσηξα
Χρήστος P.O.V.
Η Ελπίδα με κοιτουσε απο την σκαλα που ήταν.
Το ιδιο κι εγω...
Ήταν χαλαρα ντυμενη, αλλά το πολυ κοντο σορτσακι της την εκανε σεξι.
Προχωρησε προς την κουζίνα..
"Γεια λενε οι ανθρωποι" της λέω καθώς την ακουλουθω.
"Γεια σου" λέει και σταματαει μπροστα απο τον καταψυκτη...
Σκυβει να πιασει το παγωτο και εγώ εχω μεινει να παρατηρω το κοντο σορτσακι της. Ξεροκαταπινω...
Με κοίταξε και ρολαρε τα μάτια της.
Εβγαλε το παγωτο και το εβαλε σε εναν δισκο.
"Είναι τσιζκέικ" ειπαμε και οι δυο ταυτοχρονα.
Χαμογελασε. Εχει πολυ ωραιο χαμογελο...
"Είναι πολύ ωραιο" είπε και με έβγαλε από τις σκέψεις μου
Ωχ λες να καταλαβε; Ρε μαλακα Χρήστο ποση ώρα την κοιτουσες στο στομα...
"Ποιο;" ρωτάω επιφυλακτικα
"Το παγωτο... Μ'αρεσει το τσιζκέικ" λέει και ξαφνιαζεται που δεν κατάλαβα κατευθείαν σε τι αναφεροταν.
Ουφ...Την γλυτωσα!!
"Ναι κι εμενα μ'αρεσει" λέω τελικα και την βλεπω να βαζει στο δισκο δυο κουταλια...
"Παμε;" με ρωτάει και γνεφω
Φτάσαμε στο δωμάτιό της.
"Τι θα κανουμε;" ρωτάω
"Εχω βρει μια ταινία που θελω να δω" λέει και εγώ καθομαι στο κρεβάτι.
Ωχ υπέροχα. Θα υποστουμε ξανά τον Τιτανικο ή το Notebook ή το Me before you δηλαδή...
"Δεν ξερω αν σου αρεσει η ταινία, αλλά ήθελα να την δω οποτε θα την δω..."
Ξεφυσαω. Μας το παιζεις σκληρη Ελπιδακι; Νομίζεις πως έχεις το πανω χέρι; Θα σου πω εγω...
"Εμ οχι;; Εγω δεν ξαναβλεπω μαλακιες ρομαντικουρες και να σου κραταω τα χαρτομαντιλα..." της λέω για να καταλαβει ποιος εχει το πανω χέρι
"Πας καλά παιδί μου; Ποιες ρομαντικουρες; Εγω το Fast and Furious το 8 θελω να δω η καημενη"
Συγνωμη άκουσα καλα; Θελει να δει το F&F;; Πλάκα μου κάνετε
Αρχιζει και γελάει
"Χαχαχα...Αυτά σου βαζουν να δεις οι γκομενες σου Χρήστο;" με ρωτάει ειρωνικά...
"Ουτως ή αλλως παντα λέμε πως θα δουμε ταινία και παντα κανουμε αλλα πράγματα αν καταλαβες τι εννοω.." της απανταω και της κλείνω το μάτι πονηρα...
Κανει μια φατσα αηδιας και πεταει το play...
Πιανω το παγωτο και αρχίζω να τρώω μονος μου...
Με κοιταει αγρια...
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Χέλλοου εβριμπάντι 😂❤
Τι κάνετε;💜
+1 κεφαλαιο 👌
Το αγριο βλέμμα της Ελπίδας καρφωνει τον Χρήστο...
Αυτά για σήμερα 😘
Τα λέμεεε 💜
YOU ARE READING
Το μέταλλο στον μαγνήτη του
Teen FictionΕίχε βάλει τα γόνατά του από τη μια και απο την άλλη πλευρά του σώματός μου.. Κοίταξα το πρόσωπό του κι ένιωσα λίγο άβολα. Τότε αυτός το εκμεταλλεύτηκε παίρνοντας το παγωτό ξανά.. Το αφήνει στο κρεβάτι και γυρίζει να με κοιτάξει χαμογελώντας. Σκύβει...
