Ευτυχώς δεν υπηρχε προβλημα με τη δουλεια που αργησα.
Καταλαβαν και ενταξει παντα ειμαι συνεπης οποτε...
Παλι καλα.
Στο διαλειμμα μου εστειλα μηνυμα στον Κωνσταντινο πως ο Χρήστος ήθελε μα μιλησουμε.
Ο Κωνσταντινος χαιρεται που το σχεδιο μας παει καλα.
Λιγο πριν συνεχισω στη δουλεια εστειλα και στον Χρήστο πως σχολαω στις 2:00 μ.μ.
Η ώρα πέρασε γρήγορα και εγώ συνεχεια σκεφτόμουν το τι θα λεγαμε με τον Χρήστο.
1:55 μ.μ. το αυτοκινητο του ηταν έξω από την καφετερια
Χαιρέτησα τους συναδελφους μου και το αφεντικο και βγήκα έξω.
Η Κ. Ειρηνη, το αφεντικο μου, οταν μας είδε να με φέρνει το πρωι ο Χρήστος νόμιζε πως ηταν το αγορι μου και υστερα άρχισε να με ρωτάει διαφορα και να χαιρεται. Με εχει σαν κορη της οπως λέει, γιατί εκεινη εχει 3 γιους.
Τελος παντων.
Μπήκα στη θεση του συνοδηγου
"Γεια" είπα και βολευτηκα
"Γεια" απάντησε σφιγμενος
"Πού θα παμε;" ρώτησα για να ξερω.
"Εχω παρει φαγητό και εχω βαλει το κλιματιστικο στο σπίτι. Ο Γιαννης ειναι με τη Μυρτώ στην παραλια οποτε σκεφτηκα πως θα ηταν μια χαρα για να ειμαστε και μονοι"
Το αυτοκινητο το παρκαρε λιγο πιο περα και ετσι περπατησαμε και υστερα μπηκαμε σπίτι.
Ο χωρος ήταν δροσερος. Ο,τι έπρεπε εκανε σκασμο έξω...
Αφησε το φαγητό στον πάγκο και με κοίταξε.
"Πού θα-" πήγα να πω αλλα δεν προλαβα.
Με εγκλωβισε στα χερια του και γρήγορα τα χειλη μας ενωθηκαν.
Το φιλι του ηταν εντονο, κτητικο...
Παντα ετσι ήταν. Μου είχε λειψει.
Τυλιξα τα χερια μου στο λαιμο του και εκείνος τωρα άφηνε υγρα φιλια και δαγκωματιες στον δικο μου.
Πηδηξα πανω του και εμπλεξα τα ποδια μου στη μεση του.
Προχωρησαμε προς το δωμάτιο και με άφησε στο κρεβάτι χωρις να χασουμε επαφη.
Ξεφορτωθηκαμε τα ρουχα μας γρήγορα.
Έπαιζε με τις θηλες μου.
Εβγαλε το εσωρουχο μου και αναστεναξα βαρια.
Άρχισε να χαϊδεύει την περιοχη μου μα μετα σταματησε.
Με κοίταξε στα μάτια για να παρει εγκριση.
Την εγκριση να με κανει δικη του.
Αχ μωρο μου ήμουν παντα δικη σου...
Ενεψα και τότε εβγαλε το δικο του εσωρουχο.
Με χάιδεψε απαλά στους ώμους και με φιλησε στοργικα και απαλά στα χειλη.
Σιγά σιγά μπήκε μέσα μου.
Σφιχτηκα και αρπαξα τα σεντονια.
Πονούσε πολυ, αλλά ο πόνος ήταν γλυκος.
Ένα αστραυτερο χαμογελο ελαμψε στα χειλη του οταν κατάλαβε πως ημουν ακομη παρθενα.
Τώρα πλεον δεν πονούσα καθολου.
Απολαμβανα την επαφη μας.
Ο Χρήστος δεν πηγαινε γρήγορα. Αντιθετα καθε φορα εμπαινε μέσα σιγα και απαλά.
Ξέρετε γιατι;
Γιατί δεν καναμε σεξ. Ο Χρήστος μου εκανε ερωτα...
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Heyy👌
Λοιπον ηταν καιρός ❤
Μετα απο τοσες φορες που τους διέκοψαν 😂
Αν και κανονικα η Ελπίδα απατα τον Κωνσταντινο
Ιιιιι απαπα 😂😛
Jk ❤
Χρήστος- Ελπίδα ftw 🎀
Παιδια τελειωνει το βιβλιο 😭
Ειναι ακομη δύσκολο να το πιστεψω 😔
Αυτα λοββς 💝
YOU ARE READING
Το μέταλλο στον μαγνήτη του
Teen FictionΕίχε βάλει τα γόνατά του από τη μια και απο την άλλη πλευρά του σώματός μου.. Κοίταξα το πρόσωπό του κι ένιωσα λίγο άβολα. Τότε αυτός το εκμεταλλεύτηκε παίρνοντας το παγωτό ξανά.. Το αφήνει στο κρεβάτι και γυρίζει να με κοιτάξει χαμογελώντας. Σκύβει...
