Το μέταλλο στον μαγνήτη του

▪Επιλογος▪

Οταν τα παιδια εμαθαν για μενα και τον Χρήστο ήταν πολύ χαρουμενοι ολοι.

Ο Χρήστος και ο Κωνσταντινος εγιναν αχωριστοι.

Και το καλυτερο; Ειμαι πανευτυχης με τον Χρήστο

Ειμαστε και οι δυο πολυ ερωτευμενοι.

Και τωρα ειμαι στο αεροδρομιο....

Αποχαιρεταω τους φιλους μου για να φύγω για Αθηνα. Για να ακολουθησω το ονειρο μου.

Όταν εφτασε η στιγμη να πω αντιο στον Χρήστο ενα δάκρυ κύλησε.

Γρήγορα μου το σκουπισε και μου χαμογελασε.

Πίσω απο την πλατη του εμφανισε ενα κουτι.

Τον κοίταξα και μετα κοίταξα το κουτι.

Όταν το άνοιξε εμφανίστηκε ενα χρυσο κολιε με ενα κρεμαστο.

Το παρατήρησα γρήγορα και ειδα πως απεικονιζε εναν μαγνητη.

Χωρις να μιλήσει κανένας μας, μου το κουμπωσε στο λαιμο

Υστερα μου έδειξε ενα ιδιο κρεμαστο που ειχε ενα μεταλλο πανω.

Ήταν περασμενο σε μια χρυση αλυσιδα στον καρπο του.

Με κοίταξε στα μάτια.

"Γιατί εισαι ο μαγνητης μου. Και παντα θα ερχομαι σε εσενα. Γιατί η ζωη μου αλλαξε οταν σε κοίταξα πρωτη φορα στα μάτια. Γιατί μου εμαθες πως να ερωτευτω. Γιατί σε ερωτευτηκα παραφορα. Γιατί αυτο το φιλι στο παγκακι του σχολειου με αλλαξε. Γιατί το σ'αγαπω δεν μπορει ουτε στο ελαχιστο να περιγραψει το τι νιώθω για σενα, ΑΛΛΑ Σ'ΑΓΑΠΩ ΟΣΟ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΑ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ."

Πλεον εκλαιγα. Τον αγκάλιασα σφιχτα. Αυτον τον ανθρωπο τον λατρεύω. Αυτον τον άνθρωπο τον αγαπω πιο πολυ και απο τον εαυτο μου.

Τον φιλησα παθιασμενα για μια τελευταια φορα. Δεν ηξερα ποτε θα τον ξαναεβλεπα απο κοντα. Μα δεν με πειραζε. Γιατί θα ηταν παντα στην καρδια μου.

"Σ'αγαπαω πολυ Χρήστο" του είπα και προχωρησα προς το αναχωρητηριο....

Τελος

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪

Παιδια η ιστορια εφτασε στο τελος της ❤
Λυπάμαι που τελειωσε μα χαιρομαι που περασαμε όλο αυτο το ταξιδι μαζι 😍
Ελπιζω να σας άρεσε 🎀
Ευχαριστω σε ολους όσους με υποστηριξαν😊
Στους μελλοντικους αναγνωστες ευχομαι καλη αναγνωση 🎀
Να ειστε παντα καλα και να διαβαζεται ιστοριες γιατί μας μεταφερουν σε εναν αλλο κοσμο 💖
Thank you for everything loves 😘❤💜💙👑