Mission Impossible: Seduce The Woman-Hater (UNEDITED)

Mission 37

Mission 37

Stephen's POV

Nandito ako ngayon sa coffee shop at iniintay ko ang appointment ko Kay Miguel. It's been 5 since I last saw him. Dahil Naging mag kaibigan din ang nga anak namin noon. I don't want to argue with him, I just want to talk to him and tell him everything... Gusto ko Lang matapos na ang lahat... Para na rin sa mga bata. Dahil hangga't di pa kami nagkakaayos, mas lalong gugulo sa posisyon ng mga bata...

"Stephen! Brad." Napatingin ako sa isang lalaking parang mas matanda pa sakin. Iba na ang itsura niya. Anong nangyari? Di ako makapaniwala.

"Oy. Miguel!" Tapos umupo na Siya sa katapat ko...

"Brad." Panimula niya . Kinocomposed ko muna Ang mga sasabihin ko. Di ko din alam Kung Paano sisimulan. Matagal na kaming magkaibigan... Pero Nakakainis Dahil parang may pagitan saming Dalawa, sa pamilya namin. Kaya gusto ko Siya maka usap tungkol dito.

"Miguel. Di na ko magpapaligoy pa. Gusto ko Lang namang Malaman Mong... Alam ko na ang lahat." At tumingin Siya sakin nun. Sigh.

I smiled bitterly. "Noong una di ko matanggap. Di ko matanggap na nagawa yun sakin ng bestfriend ko at ng taong mahal ko... Nagalit ako.. Pero narealized ko na, anong Pang point Kung magagalit ako? Ano pang Silbe eh wala na naman Siya sakin Diba. Kaya kahit masakit, tinanggap ko na Lang..."

"Kelan pa?"

"I just knew it recently. And another thing is, magpasalamat Ka Kay Nadine. She's done enough to protect you. Nakakatuwa din ang ginawa niya para sa pamilya niya, isa siyang matapang na babae, parang anak niya. Kung di Dahil sa kanya matagal ko na nalaman ang kalokohan mo at Baka napuruhan Ka pa sakin, pero Dahil matagal na at nahilom na naman ang mga sugat papalagpasin ko na Lang... Dahil mas papahalagahan ko ang pagka kaibigan natin Kesa sa taong wala na sa akin."

"Salamat pare. Salamat at PATAWAD. "

"Kalimutan mo na yun. Nga pala, nagbalik Ka? Anong balak mo? Anong nangyari... Sayo?"

He smiled. "Stephen... I'm dying." Tipid niyang tugon pero masyado Itong makahulugan... Napatigil din ako. Nasasaktan ako para sa kalagayan niya Dahil kaibigan ko Siya, pero alam kong mas masasaktan sina Nadine sa malalaman nila.

"Ang dami kong kasalanan pare.haha (He laugh) at Ito na Siguro ang ka bayaran doon sa mga nagawa ko... (He looked at me) Stephen, I have a cancer."

"Miguel..don't say that, pwede Ka pa magpagamot. Teka, Ikaw Lang ba mag isa pumunta dito?"

"No. Pumunta na ko dati pa at malala na ngayon. Wala na to pare. I'm with my daughter"

"Oh. Where's Sarah?"

"She's waiting in the car ."

"Well, how's clarice? You're not with her?"

He sighed."she's gone" i was stunned. May you rest in peace clarice.

"Okay condolences pare . Anyway.. . I've seen HER."

He smiled bitterly. "How is she.?"

"She's a well grown up woman. She's like her mom. And oh your daughter and my son are going out."

He smiled sincerely. "Is that so? Now ,I want to meet Sedrick! Haha, how's the boy?"

"He's good. He's been doing good since he met Suzy."

"Well that's fine then."

"Does Sarah know this?"

"Yeah, pero ang di niya alam ay si Suzy ang kapatid niya.."

"Naku pare. Baka mag away ang mga anak mo. Alam mo namang childhood sweethearts noon si Sed at Sarah.. MALAKING gulo yan, mabuti pa unahan mo na sila.. Sabihin mo na sa kanila at Kay Sarah.."

"Yeah, kaya nga bumalik ako eh. To explain and apologize."

"Pero nakausap ko si Suzy... I think she's hurt... Because of you."

"Yeah I know that. That's why I'm preparing myself before talking to them, especially to my little girl.. I just missed her... "

I smiled. "Mapapatawad Ka niyan... Just, give her some time."

"Sana nga" he said hopefully. Ngayon malinaw na ang lahat. Maayos na kami ni kumpadre. Pamilya na Lang niya ang aayusin niya.

"Paano ba yan. Mauna na ko ha?"

"Ah o sige, good luck. You want me to accompany you?"

"Oh no thanks. Ayoko maka abala, salamat talaga Stephen."

"Walang Anuman Miguel. Good luck then."

"Thanks" then he went off. Sana maging maganda ang kahihinatnan ng lahat...

---

Suzy's POV

Ayst! Nakakapagod! Bwiset na mga estudyante to. So stubborn!

"Hey you! Diba sabi ko dito ang babae at doon ang lalaki? Bakit Ayaw niyo sumunod? Mamaya na Kayo maglampungan!"

"Yeah yeah whatever, bitch. " sabi noong babaeng sugpo. At nakipag Halikan sa syota niya. Yuck

"Hmm, ngayon mo Lang nalaman? Can you repeat it??"

" Loser! I said you're a bitch! Deaf ugh!" Aba sumo sobra na to ah, I'm loosing my temper. Err

I smirk. "First of all, you don't need to tell it to me. I've known for a fact that I'm a bitch. But remember that I'm the first class bitch that you'll ever meet in your entire life. And since your a filthy slut who is bitching around with the owner of the school, ang Lakas din naman ng loob mo nuh? Hah. At Dahil jan, bigyan ng red card yan!" Sigaw ko at tumango naman ang council officers. Of course they need to obey the OWNER of the school.

"Red card!? What does that mean!?"

I smirked. "Because of your slutty attitude you'll receive a red card who'll give the grade of 5 to all of your academics. And because 5 is a failing grade, sad to say you're not going to graduate this year." I said with a sarcastic tone. I smirk. Now who's bitching around huh?

"You don't have the right to do that!"

"Oh yes I have! I have all the rights to do whatever I want especially to those slutty students like you.. Now tell me! Who's going to be the next to bitch around!?" I shouted. May lapel ako ^__^v

Natahimik naman silang lahat. Well, just like old days.

"Now, would you mind to leave now? " at galit na nga siyang umalis at nagdabog. Kaimbyerna kasi eh. Huh. Nakakabad trip na nga Dahil parang mga highschool students ang sinasaway ko tss. Pansin ko Lang mga walang modo ang mga estudyante ko ah. Sa susunod Dadaan na sakin lahat ng estudyanteng nagbabalak pumasok sa school ko. Psh.

At Dahil sa nangyari parang may Dumaan na ANGHEL at tumahimik na ang paligid habang inaayos ang lahat. Nag papractice kasi Kami sa graduation..

Natapos na rin naman kami at pinalayas ko na sila. Baka gusto NILANG di sila lahat maka grade huh -___- . Dumeretso na ko sa office at humiga sa sofa... Napapagod ako eh..

Habang nakapikit ang mata ko, bigla kong naramdaman na may pumasok sa loob. And I suddenly felt a warm hands massaging my temple. Oh God. It's relaxing, it helped a lot.

I opened my eyes and saw a Greek god staring at me with his worried eyes.

"You okay?"

"Sort of." I said with a tiring tone.

He smiled and lean down. He kissed me. Just a smack.

"You okay now?" He said while grinning.

"Better." Then Kinuha ko na yung mukha niya and kissed him again. Damn, why do I always feel the urge to kiss him. Mahal ko nga talaga ang lalaking to. Di ako magsasawa sa kanya..

"I love you" he said.

" I love you more" I replied and we continued our upside down kiss.

---

A/n: thanks for reading guys!