( Lhory's POV)
Para akong tangang nakatingin sa kisame na para bang ito ang napakainterisanting bagay sa mundo. Matapos akong magkamalay kanina ay pinauwi na lang ako ng school nurse. Si Marcus pa nga yung naghatid sa akin,siya din yung nagdala sa akin sa clinic.
Gwapo si Marcus,mabait at Varsity player,crush ko nga siya eh. Pero mas gwapo pa rin si Blad..... shit! panu naman nasama ang kriminal na yun ,,,bwisit!!!!!
11:45 pm na pero hindi pa rin ako makatulog. Anu bang milagro at buhay pa ako?
"Naman!!!! Bakit di ako makatulog." nagpapadyak ako habang nakatalukbong ng kumot.
"Waiting for me!"
Shit!
Bigla akong naistatwa. Hindi pa ba siya tapos sakin. Ngayon na ba ako matutudas!?
Binaba ko ang kumot hanggang leeg ko para makita siya. His standing with all his glory. Hindi niya suot ang mask niya.
Sayang,ang gwapo niya para maging kriminal. Kung normal lang siyang tao sigurado magpapatayan ang mga babae para sa kanya. His wearing a black hoodie and jeans.
Pero nawala ang lahat ng kulay ko sa mukha ng marealize ko na naliligo siya sa dugo. Hindi ako makapagsalita dahil sa takot. Unti unti siyang lumapit sakin,umupo siya sa tabi ko. Gusto ko ng umiyak pero pinigil ko,wala din itong silbi.
"I told you your mine,yet you flirt with another man." he says coldly.
I see nothing in his eyes but anger and.............pain?.
Flirt with another man?????
"A-nung i-i-ibig mong sabihin." taka kung tanong. Hindi ako flirt....... "
''That basketball player. HE KISSED YOU!!" halos mapatalon ako ng sumigaw siya.
Marcus kissed me!???
Omo!? talaga!? So anu problema niya!?
"So?" ako. Marahas niyang hinawakan ang wrist ko.
"So!?? Your MINE!!!! Do you understand!? UNDERSTAND!???" napaiyak ako habang umiiling. Hindi niya ako pagmamay ari. Hindi ng isang kriminal.
"Hindi mo ako pag aari,so stop acting like you owned me." galit kung sumbat sa kanya kahit takot na takot ako.
"Yes,I owned you. The moment I spare your pathetic life,I......owned.....you..." I hate him so much. Napalitan ng galit at inis ang takot ko.
"Then kill me,now. So I dont owe you anything." saglit naman siyang natigilan. Bakit pa niya ako binuhay kung isusumbat niya rin lang sakin ito.
"NO!!!! NEVER!!!!! You wont leave me." marahas niya akong hinila sa dibdib niya. At mahigpit akong niyakap. Bumilis ang tibok ng puso ko hindi dahil sa takot kundi dahil yakap niya ako.
" Never say that again. I cant kill you. I cant." nagulat ako.
Bakit!??
Bakit hindi mo ako kayang patayin. Isa ba ito sa mga laro mo!?
Lumuwag ang pagyakap niya sakin,but instead na bitawan niya ako ay siniil niya ako ng halik. His kiss are soft and gentle. I cant help myself but to kiss him back. Pinulupot ko ang kamay ko sa batok niya and pull him closer. His kisses become rough but I like it.
This is stupid but it feels right.I was drown by his kiss,his lips are soft and sweet,I cant resist!!! Kapwa kami naghahabol ng hininga ng magbitaw kami. He kiss me one last time in my forehead.
"I love you my Lhorrice!! and remember your mine. No one can kiss you but me. Whoever touches you will see hell." and then his gone.
Nasapo ko ang noo ko. How can he do that to me? Why does it feels right? Is it right!? Am I having an affair with a killer!?
