I Will Always Love You, To The Rest Of My Life (Teen Wolf Stiles) 13/13

VII. Och Boże...

Wszedłem do domu i od razu udałem się do kuchni.

- Dzień dobry. - przywitałem się z panią Morgan.

- Witam. Upiekłam ciasto z owocami. - oznajmiła ciepło.

- Och...emmm...dziękuję. To bardzo miłe z pani strony. - uśmiechnąłem się zakłopotany.

- Ależ nie ma za co. - machnęła ręką, po czym skierowała się do drzwi.

Patrzyłem jak ubiera na siebie płaszcz.

- Doliczę je do mojej wypłaty za pilnowanie Claudi. - dodała i wyszła z domu.

Na tak....A czego ja miałem się po niej spodziewać?!

- Tato! - Claudia wybiegła ze swojego pokoju z jakąś kartką w rączce.

- Hej, skarbie! - wziąłem ją na ręce i przytuliłem mocno, po czym odstawiłem na ziemię i przykucnąłem na przeciwko dziewczynki - Co tam masz? - spytałem, wskazując na kawałek papieru.

- W szkole mieliśmy to zrobić i...- zaczęła, a ja wziąłem do ręki kartkę.

- "Osoba, którą najbardziej podziwiasz". - przeczytałem, a potem spojrzałem na napis "tata" pod spodem - Dlaczego wybrałaś mnie? - zdziwiłem się.

Miała tyle osób do wyboru. Scotta, Lydię, Damona....chociaż z Damonem to nie za bardzo, ale mała go uwielbia, no i Kaia za to co wyczynia z czarami.

- Ponieważ...jesteś moim tatą. Moim bohaterem i nigdy mnie nie zawiodłeś. - wyszeptała cicho.

Poczułem jak serce mi topnieję. Przytuliłem małą do siebie i dałem jej całusa w policzek.

- Dziękuję, Clauds. Bardzo cię kocham, słoneczko. I zawsze będę starał się być dla ciebie oparciem. - obiecałem.

- Ja też cię kocham, tato. - odrzekła z uśmiechem.

* * *

- Stiles?! - usłyszałem głos Lydii gdy kładłem Claudię spać.

- Tutaj! - powiedziałem i nakryłem dziewczynkę kołdrą.

- Ja muszę ci coś...- zaczęła Lydia - Hej, skarbie! Jeszcze nie śpisz? - zapytała, zwracając się do naszej córeczki.

Podeszła i pocałowała ją głośno w policzek, na co mała zachichotała słodko.

- Mogę dziś spać z wami? - spytała po chwili Claudia.

- Clauds, jesteś już na tyle duża aby spać sama. - stwierdziłem łagodnie.

- Ale ty ciągle śpisz z mamą. - zauważyła.

Zmarszczyłem brwi i nie wiedziałem co powiedzieć.

- Rodzice śpią razem, skarbie, a dzieci śpią z misiami i z psem. - Lydia wskazała na psa, śpiącego w kącie pokoju, którego przyniósł Kai.

Nie znoszę tego psa!

Nie znoszę Kaia!

- Rozumiem. - wyszeptała śpiąco dziewczynka.

- Dobranoc, kochanie. - powiedziała moja żona.

- Dobranoc, Clauds. - pocałowałem córkę w czółko i wyszedłem z pokoju razem z Lydią.

- Muszę ci coś powiedzieć. - zaczepiła mnie.

- Ja też. Rachunek dla pani Morgan za pilnowanie naszej córki wzrośnie, bo upiekła nam ciasto. - przewróciłem oczami.

- Chodź lepiej na świeże powietrze. - Lydia zignorowała moje słowa o Morgan i wyciągnęła mnie przed dom.

Było trochę chłodno i ciemno.

- Czemu mamy rozmawiać na dworzu? - zdziwiłem się.

- Boję się, że znów zemdlejesz. - wyszeptała.

- O co chodzi? - zapytałem zniecierpliwiony.

- Byłam dziś u Allison i pogadałyśmy sobie jak to dziewczyny o babskich sprawach i em...zrobiłyśmy test ciążowy. Ali jest w ciąży. - powiedziała.

- Emm...To super! Nie wiem czemu miałbym mdleć, ale okej! - ucieszyłem się.

Będę musiał to opić w barze ze Scottem.

- Jest jeszcze coś...pamiętasz synka Henderson'ów? - zapytała.

- To ten dzieciak Jim co bawi się z naszą Claudią? - upewniłem się.

- Tak. - przytaknęła - Stiles tylko proszę cię, nie bądź zły. - błagała.

- Lyds...- złapałem ją za ramiona - Nie mógłbym być na ciebie zły ani na Claudię. Powiedz mi co się stało. - poprosiłem.

- Claudia z Jim'em grali w baseballa. - oznajmiła.

- I? - nie zrozumiałem.

- Piłka trafiła w przednią szybę Jeepa. - wyszeptała.

Zamarłem.

- Eeee....och....no coż....naprawi się. - wymamrotałem.

- A ja chciałam pozbierać szkła żeby Claudia się nie pokaleczyła i przez przypadek urwałam lusterko. - dodała.

Zaczynało mi się robić słabo.

- Och...no i jeszcze Jim powiedział, że to i tak złom i zanim zdążyłam zareagować, uderzył baseballem w lewy bok i się karoseria trochę wgniotła. No...to tyle. - wzruszyła ramionami.

Przestałem oddychać na moment.

- Stiles, oddychaj, kochanie. - zmartwiła się Lydia - Wszystko się naprawi. - obiecała.

- Och Boże....moje kochanie...co oni ci zrobili....- wyjąkałem - Moje kochane autko... - wychlipiłem - Trzeba kupić taśmę.

- I jest jeszcze coś. - zaczęła Lydia.

- Nie...nie zniosę więcej. - wyszeptałem.

- Bo robiliśmy te testy ciążowe z Allison. - powiedziała.

- No tak. I Ali jest w ciąży. Już to mówiłaś. - upomniałem.

- Ale nie mówiłam tego, że ja też jestem. - oznajmiła.

Zemdlałem.

NOTKA OD AUTORA

Żyje!

Kurdę wiem jak zakończyć to ff, ale nie mam pomysłu na rozdziały przed zakończeniem! Przepraszam za to! 😥

Muszę spokojnie pomyśleć co pisać dalej...rozdziały będą, nie wiem kiedy, ale będą;*

Kocham Was, lalki ❤

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤