Ay Ruh

İnsanları tanımak

(Multimedia:Aiden)

O günden sonra bir hafta geçmişti ve bir daha gördüklerime dair hiç bir şey göremedim.Belki de delirmişimdir ama çoğu şey gerçek gibiydi.Beni deli zannedecekler diye kimseyede bahsedemedim.Her şey aynı düzende devam ediyordu annem yine sessizliğini koruyarak kendini mutfak işlerine vermiş yapmadığı yemek tarifi kalmamıştı ben ise hala aynıydım sadece biraz daha toplumun içine çıkmaya başlamıştım.Maria ya kasabayı gezdirdikten sonra biraz daha takılmaya başlamıştık.Aslında komik ve ilgi çekiciydi. Hakkında pek fazla konuşmasada öğrendiğim bir kaç şey vardı.Mesela buraya ailelerinin işi yüzünden taşınmaları ve ailelerinin mesleğinin ise doğa araştırmacı olması değişik bir meslek açıkcası,kendisinin bir piano sever olduğu ve Aiden nın evlatlık olduğu . İşte bu öğrendiğim büyük bir şeydi.Biraz daha bu konuyu kurcalarsam bir kaç bilgi daha edinilebilirdi. Bugün Maria ,ben ve Alice i eve yemeğe çağırmıştı. Ben de bunun için hazırlanıyordum az bir süre kalmıştı, Alice oraya gelmeden Maria ya erkenden gelip yardım edeceğimi söylemiştim.
Evden çıkıp karşıya geçtikten sonra Maria ların ziline bastım, bir süre bekledikten sonra kimse açmadı.Evde olacağını söylemişti, tekrar zile bastığımda yine kimse açmadı.Telefonu çıkartıp Maria yı aradım.İkinci çalıştan sonra telefonu açtı;
-Maria evde değil misin?
-Ben bir kaç malzeme unutmuşum o yüzden markete doğru yola çıktım ama Aiden evde.
-Emin misin?
-Evet.Ben şimdi ararım.
-Tamamdır.
Telefonu kapattıktan bir kaç dakika sonra kapı açıldı.
Aiden nın saçı ve üstü ıslak görünüyordu ve nefes nefeseydi.
-Teşekkürler.
İçeri geçip oturma alanına doğru ilerledim ve elimdeki eşyaları masanın üzerine bıraktım.
-Ne demek,  aşağıda spor yapıyordumda o sırada müzik dinliyordum.
Bu durumunu açıklıyordu.
-Sorun değil.
Yüzüme bakıp yukarı çıktı.Ne dememi bekliyordu. Umarım Maria hızlı gelirdi.Etrafa göz gezdirirken masanın üstündeki kitaplar dikkatimi çekti.Kitapı elime alıp incelediğimde farklı bir dilde yazılmış olduğunu fark ettim ve tanıdık bir alfabeydi ama hatırlayamadım sayfaları çevirince içerisinde hayvan, çeşitli bitkiler ve siyah beyaz çekilmiş toplu insan fotoğrafları vardı.Birden elimdeki kitap çekildi.
-Bunu okumak için izin alınabilir diye düşünüyorum.
-Kusura bakma ama yine de bu sana elimden çekmen için bir bahane değil. Niye kitabı elimden çektin?
-Bu bana ait özel bir kitap bence insanların kişisel eşyalarını karıştırmamalısın.
-Ne oldu yanlış mıyım ?
-Haklıysan niye cevap veriyim.
O bal renkli gözlerini bana dikmiş beni anlamaya çalışıyordu.
-Bir şey mi oldu?
-Yo hayır öyle dalmışım.Okullar ne zaman açılıyor?
-Bir aya sanırım.
-Hazır mısın peki?
-Pek zannetmiyorum.Biraz dışlanıcakmışım gibi hissediyorum.
-Sen kendine güvenen bir insansın böyle düşünmemen gerekir bence.
-İlginç daha demin farlı davranıyordun Aiden?
-İltifat olsun diye söylemedim bu gerçek bir şey o yüzden.
-Sen ne yapacaksın peki?
- Eğitmenliğe devam edicem.
-Hangi okulda?
Tam cevap veriyorken zil çaldı ve o da kapıya yöneldi.Maria içeri girip poşetleri masaya bıraktıktan sonra üstünü değiştirmeye yukarı çıktı.Banada bir kaç iş verdi.
Mutfağa geçip sebzeleri yıkamaya başladım Aiden ise tezgaha yaslanmış beni izliyordu.
-Yardım etmeye ne dersin?
-Hayır derim.
-Mükemmel o zaman oturmaya Ne dersin?
-Böyle iyi.
Sebzeleri koyacak tabak ararken birden yanımda birini hissettim ve eli yukarı doğru uzanıp bir tabak çıkardı sonra bana verdi.
-Yardım ediyorum.
-Büyük bir yardımdı teşekkürler.
Bana bakıp gülmeye başladı ve ikimizde sebepsiz yere gülmeye başladık.
-Siz ikiniz neye gülüyorsunuz ?
-Hiç bir şeye kardeşim öylesine bir durum oluştu işte.Yemek hazır olunca haber et açlıktan ölüyorum.
Aiden Maria nın kafasını okşadı.Aklıma babam geldi.Beni de her zaman böyle okşar uslu olmamı ve insanlara yardım etmemi söylerdi.Galiba artık bunu yapan biri de olmayacak. Birden kafamın üstünde bir el hissetim saçımı okşuyordu kafamı kaldırınca Aiden olduğunu gördüm.Gözleri sanki beni duymuşta bana merhamet eder gibi bakıyordu.Bir kere daha okşadıktan sonra;
-Sende yemekleri güzel yap.
-Düşünürüz.
Kötü gülüşünü yapıp gitti.Maria arkada sebzeleri kesmiş pişirmeye başlamıştı bile.Bir saat süren hazırlıktan sonra Alice de bize katılmış ve yemeği hazırlamıştık.
Maria sofrayı yerleştirirken bana Aiden ı yemeğe çağırmamı söylemişti.
Üst kata çıktıktan sonra sağa dönüp ikinci kapının önüne gelip durdum ve kapıya tıkladım.Ses gelmedi bir daha kapıya tıklayıp bekledim bu seferde ses gelmedi.
-Aiden içeri giriyorum haberin olsun.
Kapıyı yavaşça açıp içeri girdim.İçerisi gerçekten güzeldi bir erkeğin odasını bu kadar iyi beklemezdim.Yan tarafa bakınca Aiden nın yatakta üstü çıplak bir şekilde  uyuduğunu gördüm yavaşça oraya yaklaştım.Konuşmayınca bazen yakışıklı olabiliyordu gerçekten.
-Aiden,Aiden .
Hala uyuyordu.Bu sefer yaklaşıp dürtüklemeye karar verdim.
-Aiden,Aiden hadi kalk.Aiden yemek hazır.
Kolumu çevirip döndürüp yatağa atarak üstüme çıkmıştı.Şaşkınlıktan ne diyeceğimi şaşırmıştım.
Aiden ben olduğumu görünce kolumu bırakmış üstümden kalkmıştı.
-Özür dilerim seni başka biri sandım.
Şaşkınlıktan hala ağzımı açamıyordum.
-Mona iyi misin?
Yüzümün önünde el sallıyordu.Beni omuzlarımdan tutup kaldırmıştı.
-Mona hadi ama konuşsana!
-Sen bunları nasıl öğrendin?
-Sonunda.Neleri nasıl öğrendim.
-Bana yaptığın daha demin ki şeyler işte bilmiyormuş gibi davranma.
-Basitçe açıklamak gerekirse küçüklükten beri dövüş sanatları eğitimi alıyorum.
-Ne için?
-Hobi olarak Seviyorum bu spor dalını.
-İyiymiş.Benim üstümde bir daha denemezsen sevinirim.Bu spor dalını sevdiğim söylenemez.
-Bence alışsan iyi olur.
-Neden miş?
-Öylesine sen bilirsin yinede.Hadi aşağı inelim çok acıktım.Seni bile yiyebilirim.
-Yok kalsın hadi inelim.
Aşağı inip yemekleri yedikten sonra.Biraz daha kalıp film izledik ve sonra eve döndük.