Unicode
(zawgyi below)
Taeyong's POV
3 years later
Time flies so fast!!!
တက္ကသိုလ်ကဘွဲ့ရပြီးနောက် ကျနော်ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ရပ်တည်ခဲ့တယ်
Farewell Party ကတည်းကမတွေ့ရတော့တဲ့ Jaehyun နဲ့ Yeri လည်းအဆင်ပြေလောက်မယ်လို့ထင်ရတာပဲ!
အလုပ်ကပြန်လာရင်လည်းစောင့်မျှော်နေမယ့်သက်ရှိအရာမရှိတာကြောင့် သက်မဲ့ဖြစ်သောကျနော့်ရဲ့အိမ်တိုက်ခန်းလေးကိုသာကျနော်ချစ်မိသည်။
coat အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး နှစ်ချို့နေပြီဖြစ်တဲ့ဗီရိုလေးထဲကျနော်ထည့်လိုက်တယ်
သေသေချာချာလျှော်ဖွပ်ပြီး မီးပူတိုက်ကာချိတ်ထားတဲ့ရှပ်အင်္ကျီကလေးကလည်း ထောင့်နေရာမှာဟန်မပျက်ဘဲနေနေခဲ့တာ ၃ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီ
("ရော့ ငါ့အင်္ကျီဝတ်သွား မင်းအင်္ကျီကဒီနေ့အတွက်နွမ်းနေပြီလေ")
ကျနော်သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ ဗီရိုတံခါးကိုပိတ်လိုက်တယ်
Yeri ရဲ့ရင်းနှီးမှုကိုကျနော့်ကြောင့်ရသွားချိန်ကတည်းက Jaehyun ကကျနော့်ကိုစကားအပြောအဆိုနည်းလာခဲ့တယ် ။ ကျနော်တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရတာမဝလို့အရမ်းနှမြောရတဲ့ ပါးချိုင့်နက်နက်နဲ့အပြုံးတွေကိုလည်း သူ့လက်တွဲဖော်ကိုရက်ရောစွာပေးခဲ့တယ် ။ ၃ယောက်အတူသွားတဲ့နေရာတွေဆိုရင်လည်း ကျနော့်ကိုမရှိတော့သလိုထားပြီးနာကျင်မှုတွေအရမ်းပေးခဲ့တယ်။
၃နှစ်သာကျော်သွားတယ်
ကျနော်သူ့ကိုတစ်ရက်မှမေ့လို့မရတာဘာကြောင့်လဲ?
ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့အခိုက်အတန့်တွေကိုပြန်တွေးမိတဲ့အခါဆို ကျနော်အခုထိပြုံးနေမိတုန်း
သူပေးတဲ့ဒဏ်ရာတွေကိုလည်း ဖြတ်ခနဲဖြတ်ခနဲတွေးမိရင်တောင် သေမလောက်ခံရတယ်
သူ့မွေးနေ့ပွဲကတည်းက ကျနော့်လည်ပင်းမှာမရှိတော့တဲ့ကျနော့်နှလုံးသားလေးက အခုချိန်ဘယ်ကိုများရောက်နေပြီလဲမသိဘူး။ မွေးနေ့ပွဲပြီးကတည်းက သူ့ဘက်ကဘာမှပြောမလာတော့ ကျနော့်လက်ဆောင်ကသူ့ဆီရောက်သွားပုံမပေါ်ဘူး
YOU ARE READING
Your Wedding My Funeral
FanfictionThis fic is written in both Unicode and Zawgyi တစ်ခါတစ်ရံ ချစ်ခြင်းဟာပဉ္စလက်သဖွယ်ဆန်းကြယ်တယ် ကိုယ်သူ့ကိုချစ်လို့ပေးတဲ့အရာက သူချစ်တဲ့လူအတွက်ဖြစ်သွားတာမျိုးတွေပေါ့...... တစ္ခါတစ္ရံ ခ်စ္ျခင္းဟာပဥၥလက္သဖြယ္ဆန္းၾကယ္တယ္ ကိုယ္သူ႔ကိုခ်စ္လို႔ေပးတဲ့အရာက သူခ်စ္...
