[[Z]]
သာယာလွေသာေဆာင္းဦးရာသီမနက္ခင္းတြင္ေလျပည္ေလၫွင္းေလးမ်ားကေအးစက္လ်က္ရိွသည္။
ထံုးစံအတိုင္းလုခ်န္သည္က်င္းႏွင့္စြမ္းအင္ျပၫ့္တစ္ညတာကိုကုန္ဆံုးရင္းမနက္တံခါးေခါက္မွသာႏိုးလာသည္။
"သခင္ေလး...ႏိုးၿပီလား.."
အႁခြေအရံျဖစ္ေသာေရွာင္စန္းသည္မနက္ခင္းသန႔္စင္ဖို႔ရာလိုအပ္ေသာအရာမ်ားျပင္လ်က္အခန္းဝ၌ရပ္လ်က္ရိွသည္။
လုခ်န္အပ်င္းေၾကာဆန႔္ေနရင္းမွအဝတ္မပါေသာခႏၶာကိုယ္အားသတိရသြားကာျပန္မေျဖႏိုင္ေသးခင္ျပန႔္က်ဲေနေသာဝတ္ရံုအားေကာက္ယူၿပီးအျမန္ဖံုးကာလိုက္သည္။
"အင္း....ဝင္လာခဲ့"
ေရွာင္စန္းသည္တံခါးကိုျဖည္းညင္းစြာဖြင့္လ်က္အထဲဝင္လာသၫ့္အခါစူးရွသၫ့္အခ်စ္ရနံ႔မ်ားကႏွာေခါင္းတြင္းသို႔တိုးဝင္လာသည္။
ဘုရင္နဲ႔သခင္ေလးၾကားရိွဆက္ဆံေရးကိုနားလည္
သေဘာေပါက္ေသာ္လည္းၾကင္နာတတ္ေသာသခင္ေလးရွက္ေနမည္
စိုး၍မသိခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေနမိသည္။
ေရွာင္စန္းသည္လုခ်န္ေတာင္ေပၚဓားျမ
ဘဝတည္းကေနာက္လိုက္ျဖစ္ခဲ့သည္။
ညီအစ္ကိုေတြၾကားထဲမွာသိုင္းပညာအညံ့ဆံုး
ျဖစ္သၫ့္အတြက္ဟန္က်ိဳးရိွညီအကိုမ်ားကဲ့သို႔မဟုတ္ပဲလုခ်န္၏ေနာက္လိုက္အႁခြေအရံ
အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံရျခင္းကကံအေကာင္းဆံုး
ျဖစ္သည္ဟုေရွာင္စန္းမွတ္ယူထားသည္။
ညီအစ္ကိုအေၾကာင္းေျပာရမည္ဆိုလ်ွင္ေလာ့ရုန္ရုန္ကိစၥ
ျဖစ္ၿပီးကတည္းကသူတို႔ဘယ္ေလာက္မိုက္မဲ
ေၾကာင္းနားလည္သေဘာေပါက္သြားၾကသည္။
ကာကြယ္ေပးသၫ့္လုခ်န္ေၾကာင့္သာ
သူတို႔၏မိုက္မဲမႈေတြကိုအျပစ္ေပးမခံရျခင္း
ျဖစ္သည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ဆိုရင္ေတာ့က်င္းက
လံုးဝခြင့္လႊတ္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းသတိေပးခဲ့ေသးသည္။
လုခ်န္သည္ဓားျမဗိုလ္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္းလယ္ေအာက္ငယ္သားေတြကိုဘယ္ေတာ့မွမတရားျပဳေသာသူမဟုတ္မိသားစုကဲ့သို႔သေဘာထားတတ္သူျဖစ္သည္။
ဧကရာဇ္၏လူျဖစ္လာကာရာထူးအဆင့္အတန္းေတြကြာျခားသြားေပမဲ့လည္းညီအစ္ကိုေတြအားဆက္ဆံပံုကအရင္အတိုင္းသာျဖစ္သည္။
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္းေရွာင္စန္းသည္အစ္ကိုႀကီးအားလြန္စြာဂုဏ္ယူမိသည္။
မသြားခင္မွာၾကားခဲ့ေသာက်င္းအမွာစကားအားေရွာင္စန္းသတိရသြားကာ
"အာ..အရွင္မင္းႀကီးကနန္းတြင္းမွာ
ေန့လည္စာအတြက္လာေရာက္ရန္
မွာၾကားထာပါတယ္"
ဝတ္ဆင္မၫ့္ဝတ္ရံုမ်ားအားျပင္ဆင္ရင္းေလ်ွာက္တင္လိုက္သည္။
ပန္းပြင့္ပန္းခတ္မ်ားအားမႀကိဳက္တတ္သူျဖစ္သၫ့္အတြက္အထူသားႏွင့္ျပဳလုပ္ထားကာရိုးရွင္းလွေသာခရမ္းႏုေရာင္ဝတ္ရံုကိုသာျပင္ဆင္ေပးထားသည္။
လုခ်န္၏ဓားသြားကဲ့သို႔ေသာမ်က္ခံုးရိုးမ်ားက်ဳံ႔ဆင္းလာကာ
ႏႈတ္ခမ္းလည္းစူလာေတာ့သည္။
အေရးမပါလွေသာထမင္းစားသၫ့္ကိစၥေလးေတြေလာက္ႏွင့္
နန္းတြင္းသြားေနရျခင္းကိုလုခ်န္မုန္းလွသည္။
မဟန္ေသာအေျခအေနေၾကာင့္ေရွာင္စန္းလည္းစိတ္ေပ်ာ္လို႔ေပ်ာ္ျငား
"စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ကအေရ႔ွအရပ္စစ္ေျမျပင္မွ
ျပန္လာၿပီလို႔လည္းၾကားပါတယ္"
"စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ျပန္လာၿပီလား..
ႏႈတ္ဆက္ၿပီးဂုဏ္ျပဳစကားအရင္ဆံုး
သြားေျပာသင့္တယ္"
အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုရလာသၫ့္အတြက္လုခ်န္မ်က္လံုးေတြသည္လည္းေတာက္ပလာေတာ့သည္။
အစကေတာ့လုခ်န္အနားတြင္အခ်ိန္ျပၫ့္ရိွေနေစရန္
က်င္းသည္အတြင္းရံုးေတာ္၌အလုပ္ေပးထား
ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္းမႏွစ္ကေျမာက္အရပ္တိုင္းခန္းလွၫ့္
လည္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာကိစၥ
ရပ္ေၾကာင့္လုခ်န္အားျပန္လည္ခံေျပာရဲသူတစ္ေယာက္မွမရိွ
တိုက္ရိုက္လာမေျပာ
ၾကေပမဲ့လည္းအတြင္း၌ႀကိမ္ဆဲေနၾကသည္ကိုအထင္အျမင္ေသးေသာမ်က္လံုးေတြမွတဆင့္လုခ်န္သိသည္။...
တိုင္းျပည္အေရးကိစၥေတြတြင္လက္ေထာက္
တာဝန္ယူထားေသာက်င္းအႃမြွာညီအစ္ကို
က်န္းကေတာ့ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့....
အတြင္းရံုးေတာ္မွာရိွစဥ္ကလုခ်န္ႏွင့္က်န္းသည္တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ေတြ့ဆံုမိၾကသည္။
က်န္းသည္နန္းတြင္းအားအလာနည္းလွၿပီး
ပဲြေတာ္ႀကီးႀကီးမားမားတစ္ခုခုရိွေသာအခ်ိန္ တခမ္းတနားရံုးေတာ္အစည္းအေဝးမ်ိဳးရိွေသာအခ်ိန္
က်င္းေခၚသၫ့္အခ်ိန္မ်ိဳး၌သာလာေရာက္တတ္သည္။
ေတြ့သၫ့္အခ်ိန္တိုင္းလည္းမတူမတန္သလိုထူးဆန္းသၫ့္အၾကၫ့္
ႏွင့္ၾကၫ့္ေလ့ရိွၿပီးေခြးေလးဖန္ခ်ီကိုခိုးခဲ့
သၫ့္ကိစၥအားမေမ့ႏိုင္ေသးသၫ့္ပံုေပၚသည္။
ရန္လိုသၫ့္အသြင္မေပၚေပမဲ့လည္း
လုခ်န္ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္မထိုင္ႏိုင္ပဲအေတာ္ပင္စိတ္က်င္းက်ပ္ခဲ့ရသည္။
အႏွီျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္အဆင္မေျပလွေသာေၾကာင့္
နန္းတြင္းထက္စစ္တပ္ထဲပို႔ေပးရန္ပထမဆံုးအေနႏွင့္ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။
ၪီးေနွာက္သံုးကာအလုပ္လုပ္ရေသာရံုးေတာ္ထက္စာလ်ွင္စစ္တပ္ကမွပိုမိုေကာင္းမြန္ေနေသးသည္။
ထင္ထားသၫ့္အတိုင္းက်င္းကထိုအႀကံအားျငင္းဆိုခဲ့သည္။
က်င္းကခ်စ္ရသူအားစစ္ေျမျပင္
မပို႔ႏိုင္ဘူးဆိုကာအၿမဲတမ္းျငင္းဆန္ခဲ့သည္။
စစ္တပ္ထဲေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္နန္းတြင္းနဲ႔ေဝးသြားေတာ့မည္ျဖစ္ကာလုခ်န္လည္းမ်က္စိေအာက္ကေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္
လုခ်န္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတာင္းဆိုေနတာေၾကာင့္ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့
အခ်က္သံုးခ်က္ႏွင့္ကိုက္ညီမွသာ
သြားႏိုင္သည္ဟုခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
ပထမအခ်က္...စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔သည္
လုခ်န္အားကာကြယ္ရန္တာဝန္ယူရမည္
ဒုတိယအခ်က္...က်င္းမပါဘဲက်င္းခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲစစ္ေျမျပင္ကိုသြားခြင့္မရိွ
တတိယအခ်က္..မူယဲြ႔စစ္တိုက္ထြက္ေနခ်ိန္ဆိုရင္စစ္တပ္တာဝန္ေတြေဘးခ်ၿပီးက်င္းနားမွာပဲအခ်ိန္ျပၫ့္ရိွေနရမည္
လက္မခံဘူးဆိုလ်ွင္အတြင္းရံုးေတာ္မွာပဲတာဝန္ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ရမည္ဆိုလာ၍
လုခ်န္ျဖစ္ညစ္လက္ခံလိုက္ရသည္။
က်င္းအတြက္အက်ိဳးပိုမ်ားေၾကာင္းသိေသာ္လည္း
အတြင္းရံုးေတာ္မွာဆက္လက္ရိွမေနခ်င္ေသာ
ေၾကာင့္လက္ခံလိုက္ရသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အတြင္းရံုးေတာ္မွာရိွေနတာထက္စာရင္ေတာ့သာေနေသးသည္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေျပာေနသၫ့္အသံတိုးတိုးေလးထြက္ေပၚလာသည္။..
"စစ္ပဲြရလဒ္ကဘယ္လိုလဲမသိဘူး..."
ၾကားမိလိုက္ေသာေရွာင္စန္းသည္ရယ္ခ်င္
ေနေသာမ်က္ႏွာအားထိန္းရင္းျပတင္းေပါက္
နားသို႔အျမန္သြားရပ္လိုက္ရသည္။..
လုခ်န္ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဆိုတာေရွာင္စန္း
အျပၫ့္အဝနားလည္သည္။
စစ္ခ်ီသြားသူမွာစစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ကိုယ္တိုင္ျဖစ္သၫ့္အတြက္စစ္ပဲြႏိုင္ျခင္းရႈံးျခင္းအားစိတ္ပူေနစရာေတာင္မလို
လုခ်န္စိတ္ပူသည္ကစစ္ပဲြႏိုင္တိုင္းမွာ
တဖက္ႏိုင္ငံမွဆက္သလိုက္သၫ့္ေခ်ာေမာ
လွပေသာမိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားေၾကာင့္သာ
ဤတိုင္းျပည္ကိုယ္၌စီကနန္းတြင္းသို႔ဝင္လာသၫ့္မိန္းမလွေလးေတြဆိုသည္မွာလည္းရပ္တန႔္သြားတယ္ဆိုတာမရိွ
စစ္ႏိုင္ေသာတိုင္းျပၫ့္မွဆက္သလိုက္သည္မ်ားကလည္းမဆိုႏွင့္ေတာ့
လုခ်န္စိုးရိမ္မည္ဆိုလ်င္လည္း
စိုးရိမ္စရာပင္..
ထိုမိန္းကေလးမ်ားနဲ႔က်င္းသည္အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုအရေတာ့တစ္ညတာအိပ္စက္ေပးရသည္။
လုခ်န္သည္က်င္းအပိုင္ျဖစ္ေသာ္လည္း
က်င္းကေတာ့ဘယ္ေတာ့မျွဖစ္လာမည္မဟုတ္
သို႔ေပမဲ့လည္းလြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္ႏွစ္တည္းကစၿပီး
လုခ်န္ကလဲြ၍အျခားေယာက္်ားေလးမ်ား
အားထိသည္မဟုတ္ဟူေသာႏွစ္သိမ္စရာတစ္ခုေတာ့ရိွသည္။
"အရွင္...မနက္စာျပင္လိုက္ေတာ့မယ္"
ဝတ္ဆင္ဖို႔ျပင္ဆင္ေပးၿပီးအခန္းအားေလေကာင္းေလသန႔္ရေအာင္ျပဳလုပ္ကာကေလးတစ္ေယာက္လို႔ျပဳစုေစာက္ေရွာက္ေပးသည္အားမႀကိဳက္သၫ့္လုခ်န္ေၾကာင့္အခန္းတြင္းမွထြက္လာသည္။
"အင္း.."
မနက္စာစားၿပီးခ်ိန္တြင္ဘယ္ကိုအရင္ဆံုး
သြားရမည္ကိုလုခ်န္ေတြးေနမိသည္။..
နန္းတြင္းသြားရင္ပဲေကာင္းမလား
က်င္း၏အေရးမႀကီးလွေသာကိစၥကိုေနာက္ခ်န္ထားၿပီးစစ္တပ္တြင္းပဲသြားရင္ေကာင္းမလားဗ်ာမ်ားေနေတာ့သည္။
"ညီေလးစန္း..ျမင္းျပင္လိုက္..
စစ္တပ္ေနရာကိုငါနဲ႔အတူသြားမယ္"
"အရွင္မင္းႀကီးက.."
"စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ကိုအရင္သြားေတြ့ခ်င္တယ္"
"အရွင္....စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ကအရွင္မင္းႀကီးထံ
အစီရင္ခံဖို႔နန္းေတာ္မွာရိွေနမွာမဟုတ္ဘူးလား"
သိၿပီးသားအေၾကာင္းအရာကိုေထာက္ျပလာတာျဖစ္ေပမဲ့လည္း
စိတ္မေပ်ာ္ရႊင္ဟန္မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔သြားေသာ
လုခ်န္အမူအရာေၾကာင့္
"ဒါေပမဲ့အျပန္လာကိုေတာ့ေစာင့္လို႔ရတာပဲ
ၿပီးမွနန္းေတာ္ကိုသြားမယ္ေလ"
လုခ်န္ႃပံုးကာေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
•••••••••
နန္းေတာ္တြင္း၌
အစီရင္ခံေနမႈအားလံုးဝစိတ္ဝင္စားမႈမရိွ
သည္ကိုမူယဲြ႔ျမင္ေနရသည္။
"အရွင္မင္းႀကီး..အေရ႔ွအရပ္ကိုသိမ္းပိုက္ဖို႔ရန္ပထမဆံုးေျခလွမ္းကေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္"
ေအာင္ျမင္သည္ဟူေသာအစီရင္ခံမႈအစား
တစ္ခုခုကိုေမ်ွာ္ေနပံုရသည္။
ခန္းမအဝင္ဝကိုေငးၾကၫ့္လ်က္
စိတ္အလိုမက်မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔လ်က္ရိွသည္။
"အရွင္မင္းႀကီး..ရွန္းတိုင္းျပည္ဟာ
စစ္ျဖစ္မၫ့္အစားတာ့ထုန္လက္ေအာက္ဝင္ေရာက္ဖို႔ရာကမ္းလွမ္းခ်က္တင္ျပလာပါတယ္"
"ကမ္းလွမ္းတယ္..သူတို႔ကတာ့ထုန္အတြက္
ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ"
အနီးအနားရိွတိုင္းျပည္မ်ားထဲတြင္တာ့ထုန္သည္စစ္တပ္ေရးရာတြင္အင္အားအႀကီးဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္သည္။
ရွန္းႏိုင္ငံလိုႏိုင္ငံငယ္မ်ိဳးကကမ္းလွမ္းလာျခင္းသည္တာ့ထုန္အတြက္ေတာ့ရယ္စရာပင္ျဖစ္ေနသည္။
"အရွင္မင္းႀကီး..စစ္တပ္အင္အားႏွင့္အေရ႔ွဘက္အရပ္ေဒသအတြက္အသိပညာေတြအား
ကူညီေပးမည္ဟုကမ္းလွမ္းပါတယ္"
"ဟုတ္လား..ငါတို႔လက္ခံမယ္လို႔
ထင္ေနတာလား"
ေနာက္ကြယ္တြင္တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုကေတာ့ဖံုးကြယ္ေနသည္ဟုက်င္းခံစားေနရသည္။
"အရွင္မင္းႀကီး ..အေရ႔ွဘက္အရပ္မွာႏိုင္ငံ
ငယ္ေပါင္းမေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ရိွပါတယ္
တစ္ႏိုင္ငံျခင္းလိုက္သိမ္းမည္ဆိုလ်ွင္
ငါးႏွစ္ခန႔္ပင္ၾကာသြားႏိုင္ပါတယ္"
"ဆက္ေျပာ"
"ရွန္းတိုင္းျပည္ကႏိုင္ငံငယ္ေလးေတြကို
တိုက္တဲ့အခါမွာကူညီမယ္လို႔ေျပာပါတယ္"
"ငါတို႔ဆီကေရာဘာေမ်ာ္လင့္လဲ"
"အရွင္မင္းႀကီး..အင္အားႀကီးမားသၫ့္ႏိုင္ငံႀကီး
ေတြရန္မွကာကြယ္ေပးရန္ေမ်ာ္လင့္ေနပါတယ္
အခုလိုတာ့ထုန္လက္ေအာက္ဝင္ျခင္းသည္သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း
ခိုင္မာေသာေနရာတစ္ခုရရိွလာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္..ထို႔ေနာက္.."
"ၿပီးေတာ့"
"ႏိုင္ငံႏွစ္ႏိုင္ငံၾကားဆက္ဆံေရးခိုင္ၿမဲေစရန္
ရွန္းဘုရင္၏သမီးေတာ္အငယ္ဆံုး
အေခ်ာဆံုးအလွဆံုးအားဆက္သလိုက္ပါတယ္"
"အဲ့ဒီမင္းသမီးကိုမိဖုရားျဖစ္ဖို႔ေကာေမ်ွာ္လင့္မ
ေနၾကဘူးလား"
ဒါပထမဆံုးအႀကိမ္မဟုတ္ေတာ့..တိုင္းျပည္
အသီးသီးကလြတ္ေနေသာမိဖုရားေနရာ
အတြက္ေမ်ွာ္မွန္းလ်က္အလွဆံုးဆိုသၫ့္
မင္းသမီးမ်ားအားဆက္သၾကသည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္းမိဖုရားေနရာကေတာ့
အေၾကာင္းျပခ်က္မရိွအခုထက္ထိတိုင္
လြတ္စၿမဲ
က်င္းဘယ္လိုတံု႔ျပန္သည္ကိုသိသၫ့္အတြက္ဤကဲ့သို႔ေသာကမ္းလွမ္းခ်က္မ်ကိုေလ်ွာက္တင္ရန္မူယဲြ႔မုန္းတီးလွသည္။
ပံုမွန္ဆိုလ်ွင္ကမ္းလွမ္းခ်က္လုပ္ရဲ
ေသာတိုင္းျပည္မ်ားအားနင္းေျခရန္အမိန႔္ေပး
ေနၿပီျဖစ္သည္။
ဒီေန့တြင္က်င္းသည္ထူးဆန္းလွသည္။
စစ္ေရးတြင္လည္းအာရံုမထားႏိုင္ဘဲ
အဝင္ဝကိုပဲၾကၫ့္လ်က္သက္ျပင္း
အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနသည္။
"အရင္ဦးဆံုးသူတို႔ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ
ၾကၫ့္ရေအာင္..မင္းသမီးကိုေမာင္းမေဆာင္
မွာပဲထားလိုက္
အသံုးဝင္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ေရ႔ွဘာဆက္လုပ္ရမလဲတမ်ိဳးႀကံေဆာင္တာေပါ့"
"အရွင္မင္းႀကီး...အမိန႔္နာခံပါတယ္"
အျပင္ထြက္လာတဲ့အခါလမ္း၌တင္းဖန္း
ႏွင့္သြားဆံုသည္။
"အာ့..စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ျပန္လာၿပီပဲ
ေနာက္တစ္ပဲြေအာင္ႏိုင္လာျပန္ၿပီေပါ့"
"အာ.တပ္မွဴးတင္းဖန္း..မခံယူဝံ့ပါဘူး
ဒါနဲ႔အရွင္မင္းႀကီးကတစ္ေယာက္ေယာက္ကို
မ်ားေမ်ွာ္ေနတာလား..အာရံုစူးစိုက္မႈ
မရိွဘူး"
က်င္းသက္ေတာ္ေစာင့္ျဖစ္သၫ့္အတြက္
ပိုသိမွာေသခ်ာေသာေၾကာင့္ေမးလိုက္သည္။
တင္းဖန္းသက္ျပင္းခ်ရင္းမ်က္ႏွာထက္တြင္ေတာ့ ဒါမသိသာလြန္းဘူးလားဆိုတာကိုေျပာေနသလိုပင္
"စစ္သူႀကီးရဲ့လက္ေထာက္ကလဲြၿပီးဘယ္သူ
ရိွမွာလဲ..အရွင္မင္းႀကီးကသခင္လုကိုသြား
ေခၚရန္လႊတ္လိုက္ေပမဲ့ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ထြက္သြားၿပီလို႔ေျပာတယ္..ဘယ္လိုအစီရင္
ခံရပါ့မလဲ"
ဧကရာဇ္၏ခ်စ္ေရးျပႆနာအားနားလည္ၾကသူပီပီတင္းဖန္းပုခံုးအားပုတ္ရင္းႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုးသည္က်င္း၏အရင္းႏွီးဆံုးေသာ
သူမ်ားျဖစ္ၿပီးက်င္းနဲ႔လုခ်န္၏ျပႆနာမ်ား
တြင္ခဏခဏဝင္ပါေနရေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။
သူရဲေကာင္းေရြးခ်ယ္ပဲြကိုႀကီးၾကပ္ခဲ့ရသၫ့္မူယဲြ႔သည္လုခ်န္ရႈံးဖို႔ရန္ၿပိဳင္ဖက္ကိုေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့ရသည္။
က်င္းသင္ၾကားေပးခဲ့ေသာအကြက္ႏွင့္ၿပိဳင္ဖက္ကိုအလဲသိပ္သြားေသာလုခ်န္ ေၾကာင့္မူယဲြ႔တာဝန္သည္လည္းက်ရွံးခဲ့ရသည္။
မၾကာေသးခင္မွလည္းက်င္းသည္မူယဲြ႔အား
လုခ်န္သည္ဘယ္စစ္သားႏွင့္ရင္းႏွီး
ေနသလား,စကားေျပာသၫ့္မိန္းကေလး
ဒါမွမဟုတ္အေစခံရိွသလားစသျဖင့္
အနီးကပ္ၾကၫ့္ခိုင္းထားျပန္သည္။
ထိုသို႔လုခ်န္ ႏွင့္ရင္းႏွီးစြာစကားေျပာသူမ်ားအားေနာက္ကြယ္ကက်င္းအျပစ္ေပးခိုင္းထားသည္မ်ားကိုမူယဲြ႔တစ္ေယာက္
သတိေတာင္ရမေနခ်င္
တင္းဖန္း ကေတာ့ပို၍ပင္ခက္ခဲသည္ဟုဆိုရမည္
နန္းတြင္းရဲမက္အေနႏွင့္လုခ်န္ရိွေနစဥ္တံုးကလည္းက်န္းအိမ္ျပႆနာေၾကာင့္ဟန္က်ိဳးထိသယ္သြားေသာကိစၥရပ္လည္းရိွေသးသည္။
ပဲြက်င္းပေသာဂုဏ္သေရရိွလူႀကီးမင္းအားလည္းမ်ိဳးစံုၿခိမ္းေျခာက္ရၿပီး
အရွင္မင္းႀကီး၏မသင့္ေတာ္လွေသာလုပ္ရပ္မ်ားကိုလည္းမ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
"ငါေရာက္လာတာကိုဆင္ေျခလုပ္ၿပီး
မလာျပန္ဘူးထင္တယ္"
က်င္း၏ပံုမွန္မဟုတ္ေသာမ်က္ႏွာအားျပန္ျမင္ေယာင္ရင္းက်င္းလည္းထိုသို႔ထင္ေနသည္မွာေသခ်ာလွသည္။
"ျဖစ္ႏိုင္တယ္..ေအာ္..နန္းတြင္းကိုဖိတ္ၾကားခံ
ရလို႔မေပ်ာ္တဲ့သူကရိွေသးတာပဲ"
"သူ႔ေနာက္ခံအရေတာ့နန္းေတာ္တြင္းမေပ်ာ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာယုတၲိေတာ့တန္ပါတယ္"
က်င္းႏွင့္အၿမဲတေစလိုက္ပါတတ္ေသာမူယဲြ႔သည္အရင္တုန္းကမနာခံတတ္ေသာဓားျမဗိုလ္လုခ်န္အသြင္ကိုျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။
"တကယ္လည္းထူးဆန္းပါေပ့..ထိုသို႔ေသာအမူအက်င့္ေတြဆီမွာအရွင္မင္းႀကီးေမ်ာပါသြားတယ္ဆိုတာ အခုဆိုေျခာက္ႏွစ္ပင္ရိွၿပီ"
ဧကရာဇ္၏လုပ္ရပ္မ်ားကိုေမးခြန္းျပန္ထုတ္ခြင့္မရိွေသာသူမ်ားအဖို႔နားလည္ရန္ခက္သည္မ်ားအားေဘးသို႔သာပို႔ထားလိုက္ၾကသည္။
•••••••
မူယဲြ႔ေန့လည္ခင္းခန႔္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ
ခန႔္မွန္းထားသၫ့္အတိုင္းလုခ်န္ကိုေတြ့သည္။
ဥာဏ္မေကာင္းလွသၫ့္လုခ်န္လႈပ္ရွား
မႈတိုင္းသည္အျခားသူတိုင္းအျမန္ခန႔္မွန္း
ႏိုင္ေသာအရာမ်ားသာျဖစ္သည္။
အခုအခ်ိန္တြင္က်င္းသည္လည္း
အလာလမ္းတြင္
ရိွေနၿပီဟုမူယဲြ႔အတပ္ေျပာႏိုင္သည္။
"စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔..စစ္ပဲြေအာင္ႏိုင္မႈအတြက္
ဂုဏ္ယူပါတယ္"
"ဒါတာဝန္ပါ..ခ်ီးက်ူးတာမခံယူထိုက္ပါဘူး
သခင္လု..ေစာင့္ေနတာၾကၿပီလား"
"အခုေလးတင္မွေရာက္တာပါ"
လုခ်န္သည္စစ္တပ္၌မူယဲြ႔ထက္
ရာထူးနိမ့္ေပမဲ့လည္းဘုရင္၏အခ်စ္ေတာ္
ျဖစ္သၫ့္အတြက္ယဉ္ေက်းစြာ
သံုးႏႈန္းေလ့ရိွသည္။
လုခ်န္အားနာက်င္ေအာင္လုပ္မိလ်ွင္ရရိွလာမၫ့္ျပစ္ဒဏ္မ်ားကလည္းမေသးလွ
လုခ်န္ကေတာ့အထက္လူႀကီးျဖစ္သၫ့္မူယဲြ႔အားအၿမဲတေစရိုေသစြာသာဆက္ဆံေလ့ရိွသည္။
"အျခားခ်ိန္းထားတာရိွေသးလား"
က်င္းေစာင့္ေနသည္အားသတိရေစရန္မူယဲြ႔အရိတ္အႁမြတ္ေျပာလိုက္သည္။
"အမ္..သာမန္ေန့လည္စာေလးေလာက္ပါ
ဂရုစိုက္စရာမလိုပါဘူး"
အျခားသူမ်ားသည္ဘုရင္အားတစ္ခ်က္ေလး
ၾကၫ့္မိ၍အသက္ေပးရသၫ့္အေျခအေနတြင္
ထိုလုခ်န္သည္ေန့လည္စာကိုပင္
ျငင္းဆိုခဲ့သည္။
ေတာ္ေတာ္ကိုမသိတတ္သၫ့္လုခ်န္ပဲ..
"အရွင္မင္းႀကီးႂကြခ်ီလာပါသည္"
ကေလးဆန္စြာတူတူပုန္းတန္းကစားေနၾကေသာ
ထိုစံုတဲြေၾကာင့္မူယဲြ႔အၾကၫ့္လႊဲလိုက္သည္။
က်င္း၏ေနာက္တြင္တင္းဖန္းသည္
ငိုမလိုရယ္မလိုမ်က္ႏွာထားႏွင့္
လိုက္ပါလာသည္။
လုခ်န္မ်က္ႏွာသည္ခ်က္ခ်င္းပင္ျဖဴဆုတ္
သြားၿပီးအရိုအေသေပးဖို႔ရန္ေတာင္
ေမ့ေနရွာသည္။
ေရွာင္စန္းကေတာ့ဒူးေထာက္ကာၪီးၫႊတ္၍အရိုအေသေပးေပမဲ့လုခ်န္ကေတာ့ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနစၿမဲ
ေနာက္ပါရဲမက္ေတြထြက္သြားခ်ိန္ၿပီးငါးေယာက္သာက်န္ခဲ့ခ်ိန္တြင္
ထိုင္ခံု၌ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းကေတာ့ႃပံုးေနေပမဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားကေတာ့ႃပံုးေနပံုမေပၚ
"လုခ်န္..
နန္းတြင္းကိုလာခိုင္းထားတယ္မလား
ဘာေၾကာင့္ဒီမွာရိွေနရတာလဲ"
"အာ...အဲ့.....အဲ့....ဒါ....က...အခု...ေလးတင္..
သြား...သြား"
လုခ်န္သည္လိမ္ညာစကားေျပာတိုင္း
အၾကၫ့္လႊဲထားေလ့ရိွသည္။
အခန္းတြင္းမွလူတိုင္းကေတာ့သိေပမဲ့လုခ်န္ကေတာ့ရိပ္မိသၫ့္ပံုမေပၚ
လိမ္သၫ့္ေနရာမွာေတာ့သုညေပ...
လုခ်န္၏ထိုအမူအရာေလးသည္
အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွေပမဲ့
လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ေတာ့က်င္းခြင့္မလႊတ္ခ်င္ေသး
"ထားလိုက္ေတာ့..ဒီေနရာမွာပဲေနလည္စာ
သံုးေဆာင္ၾကရေအာင္"
လုခ်န္အလ်င္အျမန္ပင္မူယဲြ႔နဲ႔
တင္းဖန္းအားအကူအညီေတာင္းခံသၫ့္
မ်က္ဝန္းႏွင့္ၾကၫ့္ေသာ္လည္းအျမန္ပင္
အၾကၫ့္လႊဲကာမသိခ်င္
ေယာင္ေဆာင္ေနၾကသည္။
ဧကရာဇ္အလိုကိုဖီဆန္ရဲေသးတာခံေပါ့
"ေရွာင္စန္း..အေစခံကိုေလးေယာက္စာ
သြားျပင္ခိုင္းလိုက္ေလးေယာက္လံုးအတူ
ေန့လည္စာသံုးေဆာင္မယ္"
လုခ်န္ဘာမ်ွမေျပာႏိုင္ေသးခင္မွာ
မူယဲြ႔က
"အရွင္မင္းႀကီး..ဒီလိုအဆင့္နိမ့္
တဲ့ေနရာမွာပဲြေတာ္တည္ခင္းရန္ခြင့္မျပဳႏိုင္ပါဘူး"
တိုင္းျပည္၏ဧကရာဇ္အားဘာမဟုတ္ေသာခ်စ္သူခ်င္းရန္ျဖစ္တာေလာက္ႏွင့္အဆင့္နိမ့္က်ေသာေနရာတြင္းစားေတာ္တည္ျခင္းအားမူယဲြ႔ခြင့္မျပဳႏိုင္
"စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ
သခင္လုအရမ္းႏွစ္သက္တဲ့ေနရာကို
အဆင့္နိမ့္တယ္လို႔ေျပာလိုက္တာပဲ
မင္းမသိဘူးလား..သူကနန္းတြင္းထက္ေတာင္
ဒီေနရာကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တာ"
လုခ်န္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးသည္
နီရဲတတ္လာသည္။
ယံုၾကည္ရေသာသူမ်ားေရ႔ွတြင္ေတာ့က်င္းကစိတ္တိုင္းက်ျပဳမူေျပာဆိုေနေတာ့သည္။
လုခ်န္မ်က္ႏွာအရလိုခ်င္တာထြက္လာေတာ့မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္က်င္းပို၍ပင္တိုးကာ
"သခင္လုအႏွစ္သက္ဆံုးေနရာကိုအဆင့္နိမ့္
တယ္လို႔ေျပာတာကိုသခင္လုကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္တာနဲ႔အတူတူပဲ"
"က်င္း!!!"
ဘယ္သူကမ်ားဧကရာဇ္ကိုနာမည္ရင္းတပ္ေခၚရဲမွာလဲ
"ဘာလဲ..စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ကိုဒါရိုင္းစိုင္းတဲ့အရာ
ဆိုတာေျပာေနတာေလ"
လုခ်န္ကိုကာကြယ္သလိုလုပ္ျပေနတာေၾကာင့္
"ဟုတ္ၿပီ...ဟုတ္ပါၿပီ"
စစ္သူႀကီးမူယဲြ႔ဆီအႏၲရာယ္မက်ေရာက္ေစရန္
အမွားကိုဝန္ခံလိုက္သည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမွားပါတယ္
အရွင္မင္းႀကီး...ဟုတ္ၿပီလား"
က်င္းေဘးဘက္အျမန္သြားရပ္ကာ
"နန္းေတာ္ကိုျပန္ရေအာင္"
ညာလက္ကိုၿမွောက္ကာလုခ်န္ကိုင္ရန္
အခ်က္ျပလိုက္သည္။
လုခ်န္ဘယ္လက္အားဆဲြကိုင္လိုက္ၿပီး
ထြက္ခြာသြားသည္။
အရြယ္တူအမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္သည္
လက္ခ်င္းတဲြလ်က္တစ္ေယာက္သည္အႃပံုး
မ်ားေဝဆာေနၿပီးတစ္ေယာက္မွာစိတ္ပ်က္လက္
ပ်က္ႏွင့္ေခါင္းငိုက္စိုက္ၾကေနသည္။
က်န္ခဲ့သၫ့္သံုးေယာက္သည္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကၫ့္ရင္းေတြးမိသည္ကေတာ့
သနားစရာလုခ်န္,ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းဥာဏ္မ်ားတဲ့ဧကရာဇ္ေနာက္ပါသြားရတာပါပဲ
"က်င္း...တာဝန္ေတြကိုပိုၿပီးအာရံုစိုက္သင့္တာ
မဟုတ္ဘူးလား"
က်င္းသည္ေဝါယာဉ္၌မလိုက္ပါပဲ
လုခ်န္ႏွင့္အတူလက္တဲြလ်က္
နန္းေတာ္သို႔လမ္းေလ်ွာက္ျပန္လာသည္။
လုခ်န္ကေတာ့လူၾကားထဲလက္တဲြလ်က္
ေလ်ွာက္ျခင္းသည္ရွက္ဖြယ္ဟုျမင္သည္။
"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"
"ဒီလို"
ပူးကပ္ေနေသာလက္ႏွစ္ဖက္အား
ၿမွောက္ျပလိုက္သည္။
"ဘုရင္ဆိုတဲ့ေနရာကိုပိုအာရံုစိုက္သင့္တယ္ေလ
လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကမေလးစား
ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
လုခ်န္ေဘးဘီေဘးယာကိုၾကၫ့္လိုက္တဲ့အခါစူးစမ္းကာၾကၫ့္ေနသူေတြကလည္းအမ်ားအျပား
လက္အားျဖည္ခ်ခ်င္ေပမဲ့လည္းခြန္အားႀကီးမားလွေသာဧကရာဇ္အားဘာမ်ားတံု႔ျပန္ႏိုင္မွာလဲ
"မင္းကိုဘယ္သူကငါလာႀကိဳရေအာင္ထြက္သြားခိုင္းထားတာလဲ..ေကာင္းၿပီ...လက္ကိုင္တာမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္
လည္းေပြ့သြားမယ္"
"က်င္း!!!"
လုခ်န္၏စိတ္တိုေနေသာအမူအရာေလးအား
က်င္းႏွစ္သက္လွသည္။
မ်က္လံုးအစံုသည္ေတာက္ပစူးရွလ်က္
ၾကၫ့္ေကာင္းလွေသာမ်က္ႏွာသည္နားရြက္ထိတိုင္ေအာင္ရဲရဲနီေနေလ့ရိွသည္။
ႏႉတ္ခမ္းေလးအားလည္းတင္းတင္းေစ့ထားေလ့ရိွသည္။
ခ်စ္ဖို႔လည္းေကာင္းသလိုဆဲြေဆာင္မႈလည္းရိွေပသည္။
ၾကၫ့္ေနၾကသူမ်ားသည္က်င္းတစ္ခ်က္ၾကၫ့္လိုက္သည္ႏွင့္အလ်ိဳလ်ိဳေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၾကသည္။
"လွစ္လ်ူရႈထားစမ္းပါ..ငါ့ကို
ဘယ္သူမွအတိုက္အခံမလုပ္ရဲဘူး"
"..တကယ္ပဲ"
"ေဟး...ငါမင္းကိုဂရုမစိုက္ေတာ့ရင္က်ဘာမွမေျပာဘူး"
"အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ..ငါမင္းကိုဘယ္ႏွခါ
ေျပာရမလဲ..ငါကမိန္းကေလးမဟုတ္ဘူး
ငါ့ကိုယ္ငါဂရုစိုက္ႏိုင္တယ္"
လုခ်န္ေျခလွမ္းရပ္ကာက်င္းကို
ၾကၫ့္မိသည္။
အရပ္မွာတန္းတူပဲျဖစ္တာေၾကာင့္က်င္းျပန္ၾကၫ့္ေသာအခါမ်က္လံုးခ်င္းဆံုသြားေတာ့သည္။
လွပလြန္းေသာမ်က္ဝန္းအစံုတို႔၏ဖမ္းစားျခင္းခံလိုက္ရသူလုခ်န္သည္က်င္းဖြဖြေလးနမ္းလာတာေတာင္မတံု႔ျပန္မိ
"ငါမင္းကိုမိန္းမတစ္ေယာက္လို႔တစ္ခါမွမမွတ္ယူဖူးဘူး..ငါသာမိန္းမတစ္ေယာက္ကိုလိုခ်င္တယ္ဆိုရင္မင္းဆီပဲဘာလို႔လာေနမွာလဲ"
သာမန္စာေၾကာင္းေလးျဖစ္ေပမဲ့လည္း
လုခ်န္ေသာကေတြအားကင္းေဝးေစသည္။
က်င္းလက္အားတင္းက်ပ္စြာ
ဆုပ္ကိုင္ထားရင္းမွပင္ခ်ိဳသာစြာႃပံုးမိသည္။
"ငါကေလးတစ္ေယာက္ေမြးလို႔ရမလား.."
က်င္းကိုစလိုက္သည္။
"ကံေကာင္းျခင္းေတြကိုတြန္းဖယ္မပစ္နဲ႔"
•••••••••••••
YOU ARE READING
Hua Hua You Long Fanfiction 1(ဘာသာပြန်)
Romance(Zawgyi+Unicode) When a new Empress is appear...... The own who owns the characters-Xin Bao Er Original author-Luxiufer (Luxiufer's fanfiction 1)
