The Maze Runner (Dutch)

2.

Er komen wat mensen aan hoor ik. Ik trek me benen op. Ze lopen recht onder mij. Als ze nu naar boven kijken zien ze mij. Maar dat doen ze niet gelukkig. Als ik kijk wie het is, zie ik dat het Newt is samen met een jongen met donker bruin haar en een kleiner jongetje. 'Weet je zeker dat je haar deze kant hebt op zien rennen, Newt?' vraagt de jongen met donker bruin haar. 'Ja Thomas, ik weet zeker dat ze hier ergens in het bos zit.' Reageert Newt.

Na dat ze 5 minuten onder mij hebben staan discussiëren waar ik was. Vond ik het wel genoeg en liet ik mijn benen weer naar de zijkanten van de boom zakken. 'Jullie kijken ook gewoon niet naar boven.' Zeg ik. Ze kijken alle drie tegelijk naar boven. 'Hallo.' Zeg ik dan als ze me eindelijk zien. 'Hoe kom jij daar boven?' vraagt Newt. 'Ehm, ik heb eigenlijk geen idee. Ik moest me ergens verstoppen, want er kwamen mensen aan. Dus ik klom de boom maar in.' zeg ik. 'Moeten wij naar boven komen of kom jij naar beneden?' Vraagt Thomas. 'Ik weet het niet kan ik jullie vertrouwen?' zeg ik. 'Je kan ons echt vertrouwen, Dat beloof ik.' zegt Newt. Iets in mij zegt dat ik naar beneden moet gaan en ze echt te vertrouwen. Dus ik ga met mijn voeten aan een kant zitten en spring. Als ik op de grond sta stellen ze zich voor. Het kleine jongetje heet Chuck en ik vind hem nu al schattig.

Als we terug in het kamp zijn en ik mijn rondleiding heb gehad is het al donker. Ze hebben een kamp vuur gemaakt, omdat er een nieuw iemand bij is. Ik zit samen met Newt bij een liggende boomstam. 'Hoe vind je het hier tot nu toe?' Vraagt hij. 'Wel oké, denk ik. Ik vind het alleen zo raar waarom ik het enige meisje ben.' 'Ja dat zijn we nog aan het uitzoeken waarom jij hier als enigste meisje ineens hier heen komt.' Het is even stil.

'Zal ik je even voorstellen aan de rest?' Vraagt newt om de stilte te verbreken. Ik knik. Eerst laat hij mij de bouwers zien, dan Winston, Daarna Clint en Jeff. 'Wat als ik wil gaan rennen in het labyrint?' Vraag ik. 'Dat wil je niet, het is daar gevaarlijk en i-we willen jou niet verliezen. En je moet gekozen worden.' Zegt hij. Ik wil vragen door wie, maar word omgeduwd door een jongen die aan het stoeien was met die jongen met die speciale wenkbrauwen genaamd Gally. 'Hey groentje, wil je ook een keer proberen? Kom op! De regels zijn makkelijk ik duw jou de ring uit en jij probeert het vijf seconden vol te houden.' Zegt hij. Blijkbaar was het grappig, want iedereen moet om zijn opmerking lachen. Volgens mij denken ze allemaal dat ik slap ben. Gally komt aan rennen om me uit de ring te duwen. Ik zie het te laat en val op de grond. Om mij heen hoor ik heel voel "auchss" en andere opmerkingen. 'Sorry' zegt Gally sarcastisch. Hij draait zich om, maar als hij even niet op let trap ik tegen zijn knie holte aan en hij valt op de grond. Ik sta op en zeg 'Sorry'. Er wordt gelachen om mij heen. Dat betekent dat ze het grappig vonden.

Gally staat ondertussen op. Ik wil uit de kring lopen, maar Gally pakt mijn schouder en gooit me op de grond. Ik raak vol met mijn hoofd op het harde zand. "Tara" spookt er door mijn hoofd. Thomas en Newt komen ondertussen aan lopen en tillen mij op. 'Tara' Zeg ik zachtjes. 'Wat?' Vraagt Newt. 'Tara' Zeg ik iets harder. 'Ik herinner mijn naam weer! Het is Tara!' Zeg ik iets harder. Het is even stil. En dan roept iedereen mijn naam en klapt.

Als ik s'avonds in mijn hangmat lig kan ik niet slapen. Ik ben te bang dat iemand me iets aangaat doen. Dit wordt dus een lange nacht. Ik zucht