The Maze Runner (Dutch)

9.

Ik lig op een bed. Er zitten allemaal slangen in mij. 'Alles komt goed Tara.' Zegt een vrouw. 'Onthoud WICKED is goed' Ze draait zich om en roept naar de andere mensen in de ruimte: 'Jullie zorgen er voor dat ze goed terecht komt!' Iedereen gehoorzaamd haar.

Ik schrik wakker. Als ik om me heen kijk zie ik dat het donker is. Ik zit tegen de boom aan. Ik zie Newt aan komen lopen. Ik wil opstaan. Maar er schiet een vreselijke pijn door mijn been waar die wond in zit. Ik val meteen om. Newt komt nu aan rennen. 'Gaat het?' Vraagt hij bezorgd. 'Ja ja het gaat.' 'Wacht laat me je helpen' zegt hij en hij pakt mijn armen en tilt me op.

'Tara, ik weet niet of ik het nou z'n goed idee vind als je weer gaat rennen. Je zit nogsteeds met je been.' Zegt Newt bezorgd. 'Ja maar als ik morgen niet ga rennen ben ik bang dat ik nooit meer durf.' 'Ik ben ook bang. Bang dat jou iets over komt. Bang dat ik jou ga verliezen.' Zegt hij. 'Newt ik zal je beloven dat ik nooit meer alleen ga in het labyrint. Dan is er altijd iemand die me kan helpen.' 'Ja maar ik wil jou kunnen beschermen.' 'Dat weet ik toch.' Zeg ik.

'Tara?' 'Ja Newt?' 'Ik wil je al heel lang iets zeggen.' Zegt hij. 'Nu maak je me nieuwschierig.' Zeg ik. 'Ik hou van je Tara.' Zegt hij. 'Ik ook van jou Newt.' Zeg ik . En hij drukt zijn lippen op de mijne. Even vergeet ik alles om me heen. Het voelt geweldig.

Na ongeveer 2 minuten halen we onze lippen weer van elkaar. Het was geweldig. 'Zullen we weer naar de rest gaan?' Vraagt hij. Ik knik. We lopen naast elkaar richting de rest. Ik voel plots licht in mijn hoofd. Ik val flauw. Gelukkig had ik de hand van Newt vast en ving hij me op.

Als ik wakker word lig ik bij de med-jackers. Newt zit naast me onderuit gezakt. Volgensmij slaapt hij. Ik zet mezelf recht. Ik spring zachtjes van het bed af. Ik duw de deur open en ga naar het hutje van de renners.

Mihno is daar al bezig samen met Thomas om de route uit te stippelen. Ik kom zachtjes binnen. 'Welke route gaan we vandaag lopen?' Vraag ik. De jongens draaien zich om. 'Nou Tara het lijkt mij niet z'n goed idee als jij mee gaat lopen.' Zegt Mihno. 'Hoezo niet?!' Vraag ik boos. 'Nou misschien omdat je gister bent flauwgevallen.' 'Wat heeft dat ernou mee te maken? Ik loop nou toch gewoon weer?' Zeg ik. ' En alsnog denk ik dat het beter is als je toch niet meerent.' Zegt Mihno. Ik draai me om en ren boos weg. Ik ga dieper het bos in. Als ik zeker weet dat niemand me kan zien. Klim ik een boom in. Nu hoger als anders. Ik echt nu even niemand zien.