Το διπλανό μπαλκόνι

9

Εκείνη

Τις επόμενες δύο ημέρες, δεν είχα κανένα νέο από τον Alex. Όχι μόνο δε βγήκε στο μπαλκόνι τη συνηθισμένη ώρα, αλλά δε φαινόταν καθόλου φως από το σαλόνι του. Δε τον έβλεπα που δε τον έβλεπα τις άλλες ώρες της ημέρας, τώρα δε θα τον έβλεπα ούτε το βραδάκι όπως συνηθίζαμε;

Τελικά, μήπως τον είχε πειράξει ο τρόπος που απαίτησα τις προάλλες για απαντήσεις; Φάνηκε να σαστίζει και παράλληλα απέφυγε επιδέξια τη συζήτηση, λέγοντας πως έχει δουλειά και πως αν καθόμασταν να μιλήσουμε αναλυτικά για το συγκεκριμένο θέμα, θα χρειαζόταν να φύγει πριν το ολοκληρώσουμε. Επομένως, σίγουρα ήταν και αυτός ένας παράγοντας που μπορεί να τον έκανε να μη βγει έξω.

Την τρίτη μέρα, εγώ ήμουν πιστή στην ώρα μας. Και θα συνέχιζα να ήμουν και γιατί ήθελα να μάθω τελικά ποιος ήταν αυτός ο μυστήριος τύπος αλλά και γιατί αν όντως είχε ενοχληθεί τόσο από την ευθύτητά μου, ήμουν διατεθειμένη να του ζητήσω μέχρι και συγνώμη.

Ακουμπούσα το βάρος του σώματός μου στα κάγκελα και χτυπούσα ρυθμικά τα δάχτυλά μου πάνω σε αυτά. Πλέον, κοιτούσα απροκάλυπτα προς το μέρος του, περιμένοντας να τον δω να βγαίνει αλλά μάταια. Είχε περάσει τουλάχιστον μισή ώρα από αυτή που θα έπρεπε να είχε βγει και ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Τα φώτα του σαλονιού του δε, ήταν ακόμη κλειστά.

Γύρισα πλάτη στο μπαλκόνι του και έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου. Στα γρήγορα, κάλεσα τη Mandy. Είχα αρχίσει να ανησυχώ, ότι τον έδιωξα από μόνη μου πριν καν τον γνωρίσω έστω στο ελάχιστο και με έπιαναν τύψεις. Μπορεί εντέλει να μη ταίριαζα όντως μαζί του, αλλά αν δε τον γνώριζα πρώτα ως άνθρωπο και χαρακτήρα πώς θα το ήξερα αυτό;

"Έλα."

"Mandy, νομίζω τα σκάτωσα."

"Γιατί, πρώτη φορά θα είναι;"

"Μιλάω σοβαρά, δεν έχω χρόνο για επικρίσεις."

"Τι έγινε;"

Ξεφύσησα και γύρισα πάλι προς το μπαλκόνι του για να ρίξω μια στιγμιαία ματιά, μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσω ότι τα φώτα παρέμεναν κλειστά. "Ο Alex. Ακόμα δε λέει να βγει στο μπαλκόνι."

"Εντάξει Ellie, μπορεί να τρέχει με τη δουλειά του, δε γίνεται κάθε μέρα να είναι πιστός στο ραντεβού σας," με ειρωνεύτηκε και το κατάλαβα ξεκάθαρα, παρά το ότι μιλούσαμε μέσω τηλεφώνου.

"Ναι, πριν όμως συστηθούμε πώς ήταν συνεπέστατος;" της αντιγύρισα.

"Τι να σου πω, δε ξέρω."

"Να μου πεις ότι είμαι ηλίθια. Έχει τρεις μέρες να βγει έξω, δε μπορεί να είναι τυχαίο. Σου είχα πει τι του ξεφούρνισα τις προάλλες, με έπιασαν τα επαναστατικά μου ένστικτα."

"Εγώ δε θα σου πω κακώς, γιατί μου άρεσε που πήρες φόρα και του εξέφρασες ευθέως την απορία σου. Στο κάτω κάτω δεν είναι κακό να ξέρεις γιατί ενώ σε έβλεπε δεν έκανε εκείνος την πρώτη κίνηση. Εφόσον σε ενδιέφερε να μάθεις δηλαδή, καλά έκανες και ρώτησες, αυτό εννοώ. Το πολύ πολύ να έτρωγες χυλόπιτα. Που, για να είμαστε ειλικρινείς, κατά κάποιον τρόπο αυτό έγινε."

"Ευχαριστώ, τώρα νιώθω πολύ καλύτερα," την ειρωνεύτηκα και γω με τη σειρά μου.

"Άκου, δε μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να περιμένεις. Κάποια στιγμή δε μπορεί, θα βγει. Και τότε θα του μιλήσεις."

"Και αν δε μπορώ να περιμένω;"

"Αν δε μπορείς..." έκανε μια παύση. "Τότε... Έχω να σου προτείνω κάτι καλύτερο."

"Τι πράγμα;"

"Να του χτυπήσεις το κουδούνι."

"Τι;" ρώτησα έντονα. "Είσαι με τα καλά σου; Από που και ως που;"

"Από εκεί ως εκεί," με πείραξε. "Έλα τώρα Ellie, λες και θες σοβαρό λόγο για να πας δίπλα, με το ζόρι κρατιέσαι και κατά βάθος το ξέρεις."

"Μα τι λες τώρα, εγώ ποτέ δε σκέφτηκα να πάω από το σπίτι του, έλα στα λογικά σου!"

"Είμαι στα λογικά μου," απάντησε με στόμφο. "Και για να τελειώνουμε, αυτή είναι μια καλή λύση. Σκέψου το. Βρίσκεις ένα χαζό λόγο και απλά χτυπάς το κουδούνι του. Έτσι θα δεις και τον χώρο του, αν όντως είναι μέσα και φυσικά αν είναι ελεύθερος θα κάνετε και τη συζήτηση που τόσο θες. Λοιπόν σε αφήνω, αν τελικά το κάνεις στείλε μου ή πάρε με τηλέφωνο αλλά πιο αργά, θέλω να τελειώσω την εργασία μου. Φιλιά!"

Μου το έκλεισε πριν προλάβω να απαντήσω και προσπάθησα στα γρήγορα να επεξεργαστώ την πρότασή της.

Και για άλλη μια φορά, κατέληξα να συμφωνήσω μαζί της.

Το να του χτυπήσω το κουδούνι φάνταζε μια λύση που δεν είχα σκεφτεί μέχρι τώρα, αλλά ίσως ήταν η ιδανικότερη για μένα.