DARK CHOCOLATE SERIES 6: TRIPLE TREAT, LOVE REASSURED

Chapter 3

Chapter 3

"Honey, please get Davies. He's pooping."

"All right, I got him."

Tuwing umaga na lamang ay hindi maaaring hindi pawisan si Alexandra sa pag-aasikaso sa triplets. Noong una, naisip niyang isang malaking biyaya na hindi nagkaroon ng komplikasyon ang kanyang panganganak at hindi na kinailangang i-incubator nang matagal ang triplets nang maisilang ang mga ito. They all lived, unlike other triplets.

Ngayon, pakiramdam niya ay isa iyong sumpa.

Overactive yata ang mga ito, maliliit pa lamang. Napakalilikot ng mga ito, hindi pa man. Ang bilis ng mga itong magsilaki. Mana ang mga ito sa ama. Alam niya iyon sapagkat iyon ang sinasabi ng kanyang biyenan sa kanya---na hindi napigilang magtungo sa kanila ng madalas kahit na lumayo na sila rito.

Kahit nakakatulong namang talaga ito ay hindi pa rin siya natutuwa rito. Lalo na itong nakahanap ng dahilan para punahin ang mga pagkakamali niya, lalo na sa pag-aalaga sa triplets na ngayo'y malapit nang mag-isang taon.

Unang plano nila ni Pablo ay kumuha ng nurse para makatulong niya sa pag-aalaga ng mga bata dahil umpisa pa lamang ay natuklasan na nilang hindi niya kayang alagaan mag-isa ang mga ito. She knew nothing about taking care of an infant, much more three very healthy and active ones.

Ang plano ay siya na mismo ang nagbasura. She changed her mind when her mother-in-law said, "Noong nag-aalaga ako sa mga anak kong mas malilikot pa sa mga anak ninyo, ako lang mag-isa ang gumawa noon. I did all the household chores at the same time. Si Helen, siya rin ang nag-alaga sa mga anak nila ni Paolo. Hindi siya kumuha kahit kailan ng yaya. But of course, I could understand if you need help. Iba ka, iba ako. Iba si Helen, iba ka."

Kaya ngayon ay kinakaya niyang siya lamang mag-isa ang nag-aalaga sa mga anak nila ni Pablo. Mayroon naman siyang maid sapagkat maloloka na siya kung siya pa ang gagawa ng gawaing bahay, subalit pinanindigan niyang kaya niyang mag-isang mag-alaga sa mga anak niya. Kumbakit naman kasi lahi ng kambal at triplets ang asawa niya. May isang pinsan itong triplets. Dalawang pinsan nito ang kambal ding tulad nito at ni Paolo.

Laking pasasalamat na lamang niya at maunawain si Pablo sa kanya. Everyday, she thanked God for him. Mabilis lumipas sa kanya ang pagdududa sa damdamin nito. Mahirap na isipin pa iyon gayong pagod na pagod na siya sa pag-aalaga sa mga anak nila. Isa pa, nakikita niya naman kung gaano nito pinahahalagahan ang pamilya nila.

Ang dami nitong sakripisyo para sa kanila. Alam niyang marami itong aktibidades na hindi na nito ginagawa ngayon para sa kanila. Wala na itong sports na sinasalihan, ni hindi na ito naggo-golf. Dati ay aktibo ito sa sports---golfing, firing, tennis. Ngayon ay kadalasang naroon lang ito sa bahay kapag weekends, tinutulungan siya sa mga anak nila.

Matapos pulbusan ang bunsong si Dennis ay inayos naman niya ang panganay na si Daniel. Nakakalakad na ang mga ito nang hindi kailangan ng alalay, bagaman hindi pa nagsasalita nang matatas.

Her sons were handsome. Very, very handsome. Kamukhang-kamukha ang mga ito ng ama. Hiling lang niya ay sana naman ay hindi magpatuloy ang sobrang kalikutan ng mga ito. Ang sabi sa kanya ng kanyang ina ay may mga bata naman daw na sa paglaki ay nababawasan ang likot. Sana'y ganoon ngang talaga, kundi'y baka makalbo siya sa mga ito.

"All clean and cute," ani Pablo, bitbit ang anak. Nakadamit-pang-opisina na ito subalit may mga insidenteng ganoon na kahit nakaayos na ito at paalis na kailangan munang tumulong sa kanya.

Inamoy niya ang damit nito. "Okay, smells good still."

"I don't smell like poop?" Ngiting-ngiti ito.