The lovestory of a syrian boy

Slapeloze nachten.

Het licht van de lantaarnpaal schijnt pril over de lege straat. Het is al donker en ik kan niet slapen. De mooie sterren aan de hemel houden me gezelschap. Wist je dat sommige van hun naar beneden vallen maar het toch lijkt alsof ze stil staan? Wist je dat ze 10 keer heter zijn dan de zon? Wist je dat een ster een hele grote hete bol gas is? Wist je dat een ster meer energie verbruikt per seconde dan de mens ooit heeft gebruikt? Wist je dat de zon nog 5 miljard jaar te leven heeft? Wist je dat jouw lichaam is opgebouwd uit stoffen die 5 miljard jaar geleden gevormd zijn in de kern van 1 zeer grote ster? Zo hebben we allemaal een stuk ster in ons. Wist je dat de maan een overblijfsel is van een botsing van de aarde en een andere planeet? Er zijn nog zoooo veel meer andere dingen over van alles dat we niet weten.
Ik werp een blik op de klok, het is al 23:30 en op een of andere manier kiest mijn lichaam ervoor nu actief te zijn. Zou Ahmad al slapen? Wanneer ik mijn gsm bekijk zie ik dat hij me had gestuurd. Ik had echt geen melding gekregen. Ik veronschuldig me voor het late antwoorden en vertel hem dat ik geen melding had gekregen. Hij is online dus hij moet het wel zien. Na 3 minuten krijg ik pas antwoord. 'Geen probleem, maak je geen zorgen x'
Ik kan mijn ogen niet geloven. Hij stuurde me zo net een kusje. God, wat ben ik blij!!!!! Shit. Nu nog antwoorden. Ik ben hier altijd slecht in ik weet namelijk nooit echt goed wat ik precies moet antwoorden. Zou ik droog antwoorden? Zou ik ook een kus sturen? Wel nee, dan vindt hij me waarschijnlijk te "gemakkelijk".
Na heel lang na denken antwoord ik : 'Kan je ook niet slapen?'. Zou dit een goed antwoord zijn? Hij antwoordt dat hij nog op werk is en eigenlijk best wel moe is. We hebben erna nog lang gepraat. Het werd 2 uur toen we beiden gingen slapen. Ik heb voor het slapen nog een dua(smeekbede, je kan het vergelijken met wat Christenen bidden noemen, iets vragen aan God) gedaan voor hem en zijn familie.