Nobody Is Perfect

Part.9

Nobody Is Perfect

Part.9

Kit's POV

#Third : "Kit...မင္​းအဆင္​​ေျပရဲ႕လား..."
ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ကိုထိပီး ​ေမးလိုက္​တဲ့Thirdကိုၾကည္​့ရင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​တယ္​...
#Kit : "ငါသြားမွဖစ္​မယ္​Third...ငါMingကို ႐ွာရဦးမယ္​... သူ႔ကိုၾကည္​့ရတာ အဆင္​မ​ေျပတဲ့ပံုပဲ..."
ကြၽန္​​ေတာ္​Thirdရဲ႕အ​ေျပာကိုမ​ေစာင္​့​ေတာ့ပဲ သူ႔ကိုထားခဲ့ပီး ​ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္​...ကြၽန္​​ေတာ့္​ရဲ႕Ming...သူ႔ကိုၾကည္​့ရတာ Mingနဲ႔မတူ​ေတာ့သလိုပဲ...
ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီ​ေနရာကိုဘယ္​လို​​ေရာက္​လာတာလဲဆိုတာ သိခ်င္​​ေနတယ္​မွလား...ကြၽန္​​ေတာ္​တစံုတ​ေယာက္​ရဲ႕တံခါးဖြင္​့သံ​ေၾကာင္​့ အိပ္​ရာကႏိုးလာခဲ့တယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​Mingကိုလွမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ Mingကိုသူအိပ္​​ေနတဲ့​ေနရာမွာ မ႐ွိ​ေတာ့ဘူး...အဲ့တာ​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​​ေတာ္​လိုက္​ၾကည္​့​ေတာ့ Mingထြက္​သြားတာကို ​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​...အဲ့တာနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔​ေနာက္​ကိုလိုက္​ခဲ့ရာက ခုလိုမ​်ဳိး​ေတြဖစ္​ကုန္​​ေတာ့တာပဲ...
ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕နာ​ေနတဲ့လက္​ကို ကိုင္​ပီးကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပး​ေနမိတယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​ Mingကိုအရမ္​းစိုးရိမ္​​ေနပီ...ကြၽန္​​ေတာ္​အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တာနဲ႔ အိမ္​ထဲမွာMingကို႐ွာခဲ့​ေပမဲ့ မ​ေတြ႔ခဲ့ဘူး...ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔ကားထားတဲ့ ​ေနရာမွာပဲသြား႐ွာဖို႔ဆံုးျဖတ္​လိုက္​တယ္​...
ကားရဲ႕​ေဘးမွာ ​ေသြး​ေတြရႊဲပီးလဲ​ေနတဲ့Mingကို​ေတြ႔လိုက္​ရခ်ိန္​မွာ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေျခ​ေထာက္​​ေတြတုန္​လာပီး ဒူး​ေထာက္​လ်က္​ ျပဳတ္​က်သြားခဲ့တယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​Mingအနားကို ​ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း တြားသြားလိုက္​ပီး သူ႔မ်က္​ႏွာ​ေလးကိုထိရင္​း....
#Kit : "Mi...Mi...Ming...သတိရပါ​ေတာ့​ေနာ္​...ငါ့ကို အဲ့လိုမ​ေျခာက္​ပါနဲ႔...Ming!!!"
ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔လက္​ထဲက စာအိတ္​ဖြင္​့တဲ့ဓား​ေလးကို​ေတြ႔လုိက္​ရတယ္​... ကြၽန္​​ေတာ္​အဲ့ဓား​ေလးကိုယူပီး လႊင္​့ပစ္​လိုက္မိတယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕႐ွိသမ်ွ အား​ေတြစုစည္​းပီး Mingကိုမလိုက္​တယ္​...အား...ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕လက္​ကနာလိုက္​တာ... ကြၽန္​​ေတာ္​Mingကို passenger seat​ေပၚ​ေပြ႔တင္​လိုက္​ပီး ကြၽန္​​ေတာ္​ကdriver seatမွာဝင္​ထိုင္​လိုက္​တယ္​...
Mingကို​ေဆးရံုပို႔ဖို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​မူး​ေနတဲ့သူလို ကားကိုတရပ္​ၾကမ္​း ​ေမာင္​း​ေနမိတယ္​....
​ေဆးရံု​ေရာက္​​ေတာ့ကြၽန္​​ေတာ္​Pha,Forth,Beam နဲ႔Wayoတို႔ကို ဖုန္​းဆက္​​ေခၚလိုက္​တယ္​...ဘာလုပ္​လို႔လုပ္​ရမွန္​းမသိပဲ ကြၽန္​​ေတာ္​့တကိုယ္​လံုးတုန္​ရီ​ေနခဲ့တယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​့မ်က္​ႏွာ​ေပၚမွာ မ်က္​ရည္​​ေတြရႊဲ​ေနသလို မ်က္​လံုးထဲမွာလည္​း မ်က္​ရည္​​ေတြနဲ႔ ျပည္​့​ေနခဲ့တယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​​စိတ္​​ေတြလည္​း ပင္​ပန္​း​ေမာဟိုက္​​ေနပီ... ကြၽန္​​ေတာ့္​ရဲ႕လက္​နဲ႔အက်ီၤ​ေပၚမွာ စြန္​းထင္​း​ေနတဲ့Mingရဲ႕​ေသြး​ေတြကို ၾကည္​့ရင္​း...မင္​းဘာလို႔ဒီလိုလုပ္​ရတာလဲMing...ဘာလို႔လဲ... ဘာလို႔လဲMing...ကြၽန္​​ေတာ္​​ေရရြတ္​ရင္​း ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚထိုင္​ခ်လိုက္​ပီး ဒူး​ေခါင္​းကိုလက္​၂ဖက္​နဲ႔ဖက္​ရင္​း ၾကံဳ႕ၾကံဳ႕​ေလးထိုင္​ပီးငို​ေနမိတယ္​...
ကြၽန္​​ေတာ္​တံခါး​ေဘးမွာထိုင္​ရင္​း Mingဘာမွမဖစ္​ဖို႔ကို ဆု​ေတာင္​း​ေနမိတယ္​...
#Wayo : "P'Kit...Mingဘာဖစ္​လို႔လည္​း..."
Wayoကကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီ​ေျပးလာပီး ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေ႐ွ႕မွာ ဒူး​ေထာက္​ထိုင္​လိုက္​တယ္​...Beamလည္​းWayoလိုပဲ ထိုင္​လိုက္​တယ္​...
#Kit : "ငါ...ငါမသိဘူး...Ming...သူ...သူ...ဓားနဲ႔...သူ႔ကိုယ္​သူ... ငါ...ငါ..."
ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာမွဆက္​မ​ေျပာႏိုင္​​ေတာ့ဘူး...ကြၽန္​​ေတာ္​အခု အရမ္​း​ေၾကာက္​​ေနမိတယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​့ခႏၶာကိုယ္​ကလည္​း တုန္​​ရီ​ေနတာ မရပ္​ခဲ့ဘူး...
#Beam : "အဆင္​​ေျပသြားမွာပါKit...စိတ္​​ေလ်ာ့ထား​ေနာ္​...Ming အဆင္​​ေျပမွာပါ..."
Beamကကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုဖက္​ရင္​း ​ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေက်ာကိုပုတ္​ပီး ႏွစ္​သိမ္​့​ေပး​ေနခဲ့တယ္​...Wayoကလည္​းကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုဖက္​ထားပီး သူတို႔၂​ေယာက္​လံုး မိနစ္​နဲနဲၾကာၾကာ​ေလာက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ႏွစ္​သိမ္​့​ေပးခဲ့တယ္​...
#Kit : "Wayo...Mingကိုမင္​းတို႔နဲ႔ထားခဲ့ပီး ငါထြက္​သြား​ေတာ့မယ္​...ငါMingကိုထားခဲ့မွဖစ္​မယ္​...ငါ့​ေၾကာင္​့ သူနာက်ဥ္​​ေနရတာကို ထပ္​မျမင္​ခ်င္​​ေတာ့ဘူး... ျမင္​လည္​းမျမင္​ရက္​​ေတာ့ဘူး..."
ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာလို႔ဒီလိုစဥ္​းစားမိခဲ့လည္​းဆိုတာ ကြၽန္​​ေတာ္​ကိုယ္​တိုင္​လည္​းမသိဘူး...ဒါ​ေပမဲ့ ဒါကအ​ေကာင္​းဆံုး ဆံုးျဖတ္​ခ်က္ဖစ္​မယ္​လို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​ထင္​ခဲ့တယ္​...
#Forth : "မဟုတ္​ဘူး Kit...မင္​းထြက္​သြားရင္​ Mingပိုပီးနာက်ဥ္​ရလိမ္​့မယ္​...မင္​းဒီတိုင္​းထြက္​သြားလို႔​ေတာ့ မဖစ္​ဘူး​ေလ..."
Forthကကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုၾကည္​့ပီး ​ေျပာလိုက္​တယ္​...
#Phana : "ဟုတ္​တယ္​Kit....Mingကမင္​းကိုလိုက္​႐ွာရင္​​ေရာ ဘယ္​လိုလုပ္​မလဲ...မင္​းဒီတိုင္​းထြက္​သြားရင္​ သူပိုပီးနာက်ဥ္​ခံစားရလိမ္​့မယ္​..."
Phaကလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုၾကည္​့ပီး ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေ႐ွ႕မွာထိုင္​လိုက္​တယ္​...
#Phana : "Kit...ဒီကိစၥကိုျပန္​စဥ္​းစားပါဦး...မင္​းကိုယ္​တိုင္​လည္​း နာက်ဥ္​ရလိမ္​့မယ္​...ငါ့သူငယ္​ခ်င္​းနာက်ဥ္​​ေနတာကို ငါမျမင္​ခ်င္​ဘူး... Please Kit..."
#Kit : "ဟင္​့အင္​းPhana...ငါနဲ႔ပတ္​သတ္​သမွ်အရာအားလံုးကို အိမ္​မက္​လိုပဲသ​ေဘာထားလိုက္​ပါလို႔ Mingကို​ေျပာ​ေပးပါ...ငါဆိုတာ ဘယ္​တုန္​းကမွမ႐ွိခဲ့သလိုပဲ သတ္​မွတ္​လိုက္​ပါလို႔ သူ႔ကို​ေျပာ​ေပးပါ... ငါမင္​းတို႔အားလံုးကို​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​..."
ကြၽန္​​ေတာ္​ ငိုရင္​း​ေျပာလိုက္​တယ္​...အခ်ိန္​နဲနဲ​ေလာက္​ၾကာရင္​ Mingကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ေမ့သြားမွာပါ...က်​ြန္​​ေတာ္​သူ႔​ေ႐ွ႕က ​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားဖို႔ပဲလိုတာပါ...
#Wayo : "P'Kit...."
Wayoကကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုဖက္​ပီးငိုခ်​ေတာ့တယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​ သူတို႔ကိုလည္​း နာက်ဥ္​​ေစခဲ့တယ္​ဆိုတာ ကြၽန္​​​ေတာ္​သိပါတယ္​...ဒါ​ေပမဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ​ေရြးခ်ယ္​စရာမ႐ွိဘူး​ေလ...Mingကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ​ေမ့သြားမွဖစ္​မယ္​...သူ​ေမ့သြားမွဖစ္​မယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​မ်က္​စိမွိတ္​လိုက္​​ေတာ့ပါး​ေပၚကို မ်က္​ရည္​​ေတြတလိမ္​့လိမ္​့စီးက်လာခဲ့တယ္​...
ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​Ming...မင္​းကိုခံစားရ​ေအာင္​လုပ္​ခဲ့မိတဲ့အတြက္​ ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​...အဲ့ဒီညကမင္​းငါ့ကိုလုပ္​ခဲ့တာ​ေတြအတြက္​လည္​း ငါမင္​းကိုခြင္​့လႊတ္​ပါတယ္​... (အဲ့ဒီညဆိုတာ Ming Kitကိုအရက္​မူးခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ပီး ဟို​ဒင္​းဟိုဟာ😁 အႏိုင္​က်င္​့တဲ့ကိစၥEp.1ကဟာကို​ေျပာတာပါ...) စ​ေတ​ြ႔ခဲ့တ​ဲ့အခ်ိန္​ကစပီး အခုခ်ိန္​ထိ ငါ့ကိုတခ်ိန္​လံုးခ်စ္​​ေပးခဲ့လို႔လည္​း ​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​Ming...ပီး​ေတာ့မင္​းကိုနာက်ဥ္​​ေစခဲ့မိလို႔ ​​ေတာာင္​းပန္​ပါတယ္​...ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​Ming...​
​ေက်းဇူးျပဳပီး ငါ့ကို​ေမ့လိုက္​ပါ​ေတာ့​ေနာ္​ My Love....
(စာ႐ိုက္​ရင္​းမ်က္​ရည္​​ေတြဝဲပီးငိုခ်င္​လာပီ😭 ရင္​ထဲမွာလဲနင္​့​ေနတာပဲ😢)
Crd.venushades98
Trans by Me(#MCopter)