The badgirl and the nerd || Ft. Harry Styles

T W E N T Y - V I F E

'Ik ben er weer!' Roept Gemma. Marcel en ik zitten te ontbijten voor school. Het is vandaag vrijdag. Gemma komt de kamer binnenlopen en ik sta op en geef haar een knuffel. 'Hey Gemma. Het spijt me dat ik het niet eerder verteld heb maar ik wilde het graag in het echt aan je vertellen.' Zeg ik. Ze kijkt me vragend aan. 'We weten wat het wordt.' Zeg ik vrolijk. Ze kijkt meteen super-enthousiast. 'Een meisje.' Zeg ik met een hele grote glimlach. Ze maakt een enthousiast geluidje. 'Jeej.' Zegt ze terwijl ze me nog een knuffel geeft. Marcel staat ook op en Gemma geeft hem ook een knuffel. 'Gefeliciteerd klein broertje.' Zegt ze. 'Altijd gedacht dat ik eerder kinderen zou krijgen. Zo zie je maar weer, verwacht het onverwachte.' Zegt ze vrolijk. Ik glimlach en kijk op mijn telefoon. 'Ik ga me aankleden, we hebben nog maar 40 minuten.' Zeg ik terwijl ik naar boven loop. Marcel en Gemma knikken. Ik loop naar boven en pak een zwarte zwangersschapsshort want het wordt vandaag warm. Dan pak ik een shirtje wat eigenlijk wijd hoort te zitten maar nu strak zit. Het is een zwart shirtje met lange mouwen van kant gemaakt, dan een strakke bovenkant en een losse onderkant. Ik doe zwarte vans aan en loop naar de badkamer. Daar doe ik mijn make-up en doe mijn haar in een schuine knot. Ik speld een felroze bloem net boven de knot vast. Dan doe ik zwarte kleine diamantjes in mijn oren en pak ik mijn schooltas in. Ik heb een zwarte eastpak gehoord omdat ik al last heb van mijn rug door de zwangerschap en door die zware boeken te zeulen in armtassen wordt het alleen maar erger. Ik schrik me dood als ik in een keer de deur van de badkamer hoor opengaan. Daar staat Marcel in zijn nerd kleding te neuriën. 'Marcel?' Vraag ik. Hij knikt en stopt met neuriën. 'Wil je een stukje voor mij zingen?' Vraag ik. Hij wordt rood maar knikt wel. 'Ik kan alleen niet zo goed zingen.' Zegt hij. 'Ik denk van wel.' Zeg ik. Hij schudt zijn hoofd. 'We moeten nu vertrekken.' Zegt hij. Ik knik en we lopen hand in hand naar onze fietsen na Gemma,  Anne en Robin gedag gezegt te hebben.

Op school weet nog echt niemand wat het gaat worden. Want dat willen we pas over een paar maanden vertellen. Als we aankomen zie ik Zayn uit de auto stappen. 'Hè daar is Zayn.' Zegt Marcel. Ik knik en Marcel en ik lopen hand in hand naar hem toe. 'Hey.' Zegt Zayn met een klein glimlachje. Zayn komt moeizaam vooruit met zijn rolstoel. Ik ga achter hem lopen en duw de rolstoel. 'Gaat het weer een beetje?' Vraagt Marcel aan Zayn. Hij knikt maar ik zie aan hem dat het niet gaat. 'Niet liegen.' Zeg ik streng. 'Oké, het gaat niet, mijn hele lichaam doet fucking veel pijn en ik voel me slecht omdat ik zo gemeen tegen jullie deed en jullie dit alles voor mij doen.' Zegt hij. 'Geen probleem.' Zegt Marcel en komt naast me lopen. We lopen met Zayn naar zijn plaats en zetten hem daar neer. We hebben nu Natuurkunde. Marcel helpt Zayn op zijn stoel en Marcel en ik gaan op onze vaste plaatsen vooraan zitten. Na een paar minuutjes kletsen komt de leraar binnen gelopen. 'Hoi Jane en Marcel. en hoi Zayn?" Vraagt de leraar. Hij knikt. Dan stroomt de klas vol. Na de natuurkunde les hebben we gym. Ik doe niet meer mee met gym omdat ik 1 het pakje niet meer pas met mijn buik, 2 helemaal niet kan rennen en 3 er een te groot gevaar is dat een bal mijn buik raakt. Ik loop gelijk Door naar de bank. 'Hoi Jane, Wat zie je er goed uit Meis. Je straalt echt helemaal.' Zegt de leraar als hij naar me toe komt. De gymleraar is het enige familielid dat weet waar ik ben. Hij is mijn oom en ook gelijk het enige familielid naast mijn tante dat ik aardig vindt. 'Hoi Oom Mike, ja ik ben ook helemaal in de wolken.' Dan komt Marcel binnengelopen. 'Hoi Marcel. Hoe gaat het?' Vraagt mijn oom. 'Goed met u?' Vraagt hij. 'Heel goed.' Zegt hij waarna hij wegloopt om de spullen klaar te zetten. Marcel komt naast me zitten.

Als de gymles ongeveer een halfuurtje bezig is, Zayn naast me is komen zitte  en ze aan het voetballen zijn begin ik opeens geschopt te voelen. Ik leg mijn hand op mijn buik en voel het geschop. Ik sta op en ren snel naar Marcel. Marcel stopt met voetballen zodra hij ziet dat ik aan kom rennen en komt naar me toe gelopen. 'Voel zeg ik.' Terwijl ik zijn hand vast en leg hem op mijn buik. Marcel glimlacht zodra hij haar voelt schoppen. 'Dit is echt geweldig.' Zegt hij. Dan komt de gymleraar aanlopen. 'Waarom stoppen jullie opeens met voetballen?' Vraagt hij. 'De baby schopt voor het eerst.' Zeg ik. Hij glimlacht. 'Dat is echt leuk.' Zegt hij met een glimlach. 'Ga anders maar even 5 minuten aan de kant zitten en kom daarna maar weer verder spelen.' Zegt hij. Marcel knikt en we gaan aan de kant zitten. 'Wat is er?' Vraagt Zayn als hij ziet hoe hard we aan het glimlachen zijn. 'Geef je hand is?' Vraag ik. Hij geeft zijn hand en Marcel haalt zijn hand van mijn buik af. Dan leg ik Zayn's hand op mijn buik. Hij glimlacht. 'Dat is echt stoer.' Zegt hij. Marcel en ik glimlachen en knikken allebei. Zayn trekt zijn hand weer terug. En ik sla mijn armen om Marcel's nek. Hij legt zijn handen op mijn buik. 'Dit is echt zo geweldig.' Zegt hij en ik knik. Mijn oom komt aanlopen en Marcel gaat weer terug voetballen. 'Moet je is voelen Oom.' Zeg ik terwijl ik zijn hand op mijn buik leg. Hij voelt even en glimlacht dan naar me. 'Je moeder was net zo vrolijk toen jij voor het eerst schopte.' Zegt hij met een glimlach. Oom Mike is de broer van mijn moeder, mijn moeder was 15 toen ze mij kreeg en zei en mijn vader zijn nog steeds samen. 'Hou op over mijn moeder.' Grom ik. 'Ze maakt zich zorgen over je, de enige reden waarom ze de politie niet beld is omdat ik haar telkens verzeker dat je veilig bent. En nog iets, kom zondag anders langs met Marcel, je moeder komt zondag ook.' Ik zucht. 'Ik zal er over nadenken.' Zeg ik terwijl de baby stopt met schoppen.

Na de gymles hebben we pauze. 'Mijn moeder komt zondag op bezoek bij mijn oom en hij vroeg of wij voor mijn moeder wilde komen.' Zeg ik als we op ons vaste plekje zitten. 'Misschien is het beter als we gaan, ik bedoel jij was immers opeens verdwenen en dan hoeft Robin niet meer zo geheimzinnig te doen.' Zegt hij. Ik zucht. Robin is vaak in het nieuws omdat hij miljonair is. Mensen weten dat er een meisje die de vriendin van Marcel is en zwanger is woont maar weten niet dat ik dat ben. Ik knik. 'Oké dan gaan we zondag. Maar wel maar kort.' Zeg ik. Hij knikt en glimlacht. 'Dan ontmoet ik jou ouders ook eens.' Zegt hij met een knipoog. Ik glimlach en zucht. Ahw God dit gaat wat worden.