EHVENİŞER

Sigara

Aradan bir saat geçmişti. Odamda oturmuş öylece pencereden dışarı bakarken bir saat boyunca sakinleşmeye çalışmıştım.

Bileklerim açıyordu. İnce, kırmızı bir iz vardı. Artık nasıl sıktıysa ellerimi, bir saattir geçmiyordu.

Ben öylece pencereden dışarı bakarken, odanın kapısı tıklandı. "Gelebilirsin!" Diye seslendim Gülçin olduğunu düşünüp.

Ama içeri giren Gülçin değildi. Onun kaba misafiriydi.

Ve ben kahretsin ki hala daha üstümü değiştirmemiştim!

Oturduğum yerde toparlandım. Dizlerimi kendime çekmiş bir şekilde oturuyordum. Ayaklarım şimdi aşağı doğru sallanıyordu.

"Konuşabilir miyiz?"

"Buyurun?"

İçeri girdi ve kapıyı kapattı. Bana doğru yürüdü. Bir şey demeden karşıma geçti.

"Biraz önce aşağıda olanlar için kusura bakma. Hayvan gibi davrandım."

Omuzlarımı silktim. "Önemli değil."

"İyi misin? Canını yaktım mı?"

"Hayır, ben iyiyim."

Ellerini kotunun ön yüzüne sürtüp "Tanışmadık." Dedi. Sonra sağ elini bana doğru uzattı. "Alpay."

Uzattığı eline baktım. Birkaç saniye sonra kendimi onunla el sıkışırken buldum.

Elleri terlemiş bir haldeydi. Yüzümde hafif bir gülümseme oluştu. "Eslem."

"Memnun oldum."

"Bende."

"Sizin arkadaşınız geldi. Volkan. Gülçin aşağı inmeni söyledi."

Oturduğum yerden kalktım. "Ben giyineyim."

"Tamam. Çıkıyorum ben?"

Söylediği cümle yüzünden garipçe suratına baktım. "Yani, çıksan iyi olur."

Hafifçe sırıtıp odanın dışına yürüdü ve dışarı çıktı. O dışarı çıkınca bende yerimden kalkıp aynaya doğru yürüdüm.

Kendine baktığım zaman kaşlarım çatıldı. Üstümdeki beyaz badi sıyrılmış, içimdeki dantelli siyah iç çamaşırı gözüküyordu.

Yanaklarıma ateş basarken hızla üstümdeki badiyi çıkardım. Dolabıma yürüyüp hemen açtım ve üzerime giymek için bir şeyler buldum.

Saçlarımı da bir topuz yapıp ayağıma yine o şıkıdım terlikleri giyerek odadan çıktım. Merdivenlerden aşağı inip salondaki yemek masasına kurulmuş üçünün yanına gittim.

Volkan beni gördüğünde hızla ayağa kalkıp yanına geldi ve sıkıca sarıldı. Bende kollarımı ona sararken Gülçin oturduğu yerden kalkıp servis yapmaya başlamıştı. Alpay da bizi izliyordu.

"Nasılsın?" Diye sordu Volkan gözlerimin içine bakıp.

"Sağ ol Volki, iyiyim." Diyerek gülümsedim. "Sen nasılsın?"

"İyiyim kuzum." Dedi bana. "Hadi gel. Gülçin gelirken kırmızı olsun dedi ama sende beyaz seviyorsun diye beyaz da aldım."

Gülümsedim. "Çok sağ ol Volkan."

Alpay'ın karşısındaki yerime oturdum. Volkan ve Gülçin de karşılıklı oturuyorlardı.

Gülçin kendi kadehine ve Volkan'a kırmızı şarap koyarken ben beyaz şarabı açıp kendi kadehimi doldurdum.