EHVENİŞER

Son

10 Bölümlük kısa hikayenin sonuna geldik. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Umarım hoşunuza gitmiştir. Sevgilerimle

Zeynep

Güne gözlerimi Alpay'ın bana gülümseyerek bakan gözlerini görerek açtım. Eli saçlarımı okşuyordu.

Benim uyandığımı görünce uzanıp ilk önce alnıma, sonra da yanağıma ve en sonunda da dudaklarıma derin öpücükler kondurdu.

"Günaydın kadınım."

"Günaydın kocacığım."

Sırıttı. Şerefsiz adam, çok güzel sırıtıyordu. Beni sırtı üstü yatırıp üstüme çıktı ve o anda birden vücuduma yüklenen soğukla titredim.

Dudakları boynumu öpmeye başladığında ben her zamanki gibi hem gıdıklanıp kıkırdıyor hemde ellerimi Alpay'ın sırtında gezdiriyordum.

Evleneli henüz yedi ay olmuştu. O gün, havalimanında yaşadığımız o andan sonra hiç vakit kaybetmedik. Eylül ayında çok güzel bir düğünle evlendik.

Ben İtalya'da yaşayabileceğimi söylememe rağmen Alpay Bizim şirkette elektrik elektronik mühendisi olarak işe başladı. Zaten İtalyanlar ile ortaklık yapıyorduk ve o hem İtalya vatandaşıydı hemde çok iyi bir mühendisti.

Hem onunla aynı yerde çalışıyordum, hemde aynı evde yaşıyordum. Ama yine de kahretsin, bu adama doyamıyordum!

İşe evli bir şekilde dönmem büyük skandal yaratsa da Volkan'ın evlenmesinden daha büyük bir skandal olmadı. Evet, Volkan ve Gülçin de evlendiler. Volkan sonunda muradına erdi.

Burcu ise dövmeci dükkanını daha da büyüttü. Evlenmeye, aşka tövbe eden arkadaşımı mutlu eden tek şey sanatını icra etmekti.

Alpay yavaş yavaş üstümdeki satan geceliği çıkarmaya çalışınca "Sakin ol kocacığım, gece..."

"Dayanamıyorum Eslem, seni uyurken izlerken bile tahrik oluyorum." Diyerek lafımı kesti ve lafımı keser kesmez benimle bütünleşti.

Bu adamın bu huyunu çok seviyordum. İstediği her şeyi alıyordu ve bunun en büyük örneği de bendim.

Aklıma Alpay'ın kucağına oturduğum o gece gelince istemsiz bir şekilde sırıttım. O gece Alpay'ın karısı olacağımı hiç düşünmemiştim. En kötü düşüncem onun gözünde bir sürtük olurum şeklindeydi.

Ama işte evliydik ve şu an güne sevişerek başlamıştık.

Bir saat sonra işimiz bitti ve geç kalmamak için hemen evden çıkıp işe gittik. Alpay fabrika tarafında, ben ise şirket tarafında çalışıyordum.

Arabada on beş dakika zorla vedalaştık. O beni bırakınca ben onu, ben onu bırakınca o beni bırakmıyordu.

En sonunda ikimiz de indik. Alpay beni ilk önce şirkete bırakıp, kendisi fabrikaya geçti.

Çalıştığım kata girdim. Zeynep yine gülümseyerek beni karşıladı. Bu kızı seviyordum. Enerjisi yüksek, çok iyi niyetli bir kızdı. Bu sene son senesiydi. Bu staj işlerini bitirip tamamen mezun olduğunda ona iş teklifi sunması için Kudret Bey ile konuşacaktım.

"Günaydın Eslem Abla."

"Günaydın canım."

O bana bugün neler yapacağımız hakkında kısa bir özet geçerken Volkan çıktı karşıma.

"Günaydınlar müdürüm!"

"Günaydın Volkancığım."

"Sabah sabah arzı endam ediyorsunuz valla. Eniştemiz öpüp öpüp bırakmış. Yanaklar kıpkırmızı."