EHVENİŞER

Şehvet

Volkan gitmişti. Biz Gülçin ile beraber sofrayı toplarken Alpay da odasına çıkmıştı.

Gülçin, Alpay'ın gittiğinden emin olduktan sonra "Kızım sen ne seksiydin öyle ya!" Diyerek bir ıslık çaldı.

"Nerede? Ne zaman?" Diye sordum şaşırarak. Seksi olduğum bir anı şu an hatırlamıyordum.

Gülçin elindeki tabağın içindeki çatalları suyun altına sokarken "Alpay ilk geldiği zaman. O bakışlar, pas vermeden yukarı çıkmalar, zaten üstündeki badi bile sıyrılmıştı valla, içindeki iç çamaşırını çok beğendim."

"Gülçin manyak mısın canım? Yoksa ben sana bir tane geçireyim mi? İçki dokundu sana herhalde."

Elimdeki tabak düşmesin diye sıkı sıkı tutarken "Yoo valla, ben gerçekleri söylüyorum." Dedi. "Ee, nasıl buldun Alpay'ı?"

"Ne bileyim. Tanımıyorum sonuçta. Ancak dış görünüşü hakkında bir şeyler söyleyebilirim."

"Tamam hadi söyle."

Gözlerimi devirdim. "Yakışıklı, hemde çok. Vücudu da güzel. Yani, uzun boylu, geniş omuzlu, fit biri. Ne diyeyim kızım Allah sahibine bağışlasın."

"Amin." Dedi Gülçin gözlerime bakarak. "Amin."

"Sen Volkan hakkında ne düşünüyorsun bakalım canım?"

Gülçin, gülümseyerek "Bilmem ki..." Dedi.

"Ben anladım canım, sen rahat ol."

Gülçin kıkırdayarak kirli tabakları makinaya dizmeye devam etti.

"Ne zaman öpüştünüz?" Diye sordum.

"Daha öpüşmedik, maalesef." Gülçin, kadehleri almak için doğruldu. "Ben atak yaptım ama o çok heyecanlandı ve eli ayağı birbirine dolaştı. Oturduğu yerden düştü."

Koca bir kahkaha patlattım. "Ne?" Gülmeye devam ediyordum. Volkan'ın Gülçin'in karşısında heyecanlanıp düştüğü fikri beni gülme krizine sokmuştu.

"Kendimi lisede gibi hissettim. Eslem, sence bu normal mi? Gerçekten Volkan bana aşık olmuş olabilir mi?"

"Neden olmasın?" Diye sordum. "Bunun olmasından daha doğal bir şey yok. İkiniz çok tatlısınız. Bir an önce bu şeyi birbirinize itiraf etmeniz gerek."

"Ne yapacağım?" Diye sordu Gülçin. Birden yüzü düşmüştü. "Ben ona nasıl güveneceğim? Güvenemem ki. Yine sosyopat bir psikopat olmak istemiyorum."

"Peki senin içindeki duygular ne? Sen o kadar heyecanlanıyor musun? Neler hissediyorsun?"

"Hemde çok!" Dedi Gülçin. Derin bir nefes alıp elini kalbinin üstüne koydu. "Burası varya burası... Volkan'ı görmesi değil adını duyması bile yetiyor depar atması için. Ayrıca ben, onu öpmek de istiyorum. Hatta sadece öpmek değil... Sarılmak, o çok merak ettiğim kokusunu içine çekmek, her dakika yanında olmak, teninde kaybolmak..."

Gözlerimi kocaman açıp Gülçin'e baktım. "Kızım sen bayağı yakmışsın abayı!"

"Yaktım." Diyerek inledi. "Sadece kalbim de değil. Karnım ve hatta..." Hafifçe bana doğru eğildi. "Kasıklarım bile onu düşününce sızlıyor."

Benim yine gözlerim irice açılırken ve Gülçin'in yüzü pembeleşirken hafifçe kıkırdadı.

"Ne yani? Otuz yaşında kadınım, ne yapayım arzuluyorum Volkan'ı. Seneler sonra bir adamı arzuluyorum. Bence bu şahane bir şey."

"Bence de şahane bir şey. Ben de liseden beridir kimseyi arzulamıyorum. Uzun zaman oldu erkekleri, aşkı, cinselliği hayatımdan çıkaralı."