☄️☄️hard feelings ||baekyeol||☄️☄️

-3-

Ben evde yalnız kalamayacak kadar küçükken maaile gittiğimiz akşam yemeklerini asla unutamam.Saatlerce sessiz sessiz oturduğum ve yerimden kıpırdamama bile izin verilmeyen,daha arabaya bindiğimiz ilk andan itibaren annem ve babama küstüğüm, hayatımı ziyan etmiş olan akşam yemekleri.Bu yemeklerin öncesi benim için bir felaket sonrası ayrı bir felakettir.Çünkü ben bu sürecin ne kadar hızlı geçmesini istersem annem bir hayli zamana yayar.Yemeğe gitmemiz için ısrar eden kendisi olduğu hale yarım saat arabada babamla onu beklediğimizi çok net hatırlarım.Neyse ki babamın peygamberlerden üstün bir sabrı vardır - belki de umursamazlığından geliyor emin değildim- annemi hiçbir sitem etmeden beklerdi.Onun en azından bir meşguliyeti vardı.Arabanın sarı ışığının altında kitabını okuyor ve sık sık burnuna düşen,sürekli ikaz etmesine rağmen taktığım kalın çerçeveli ve kalın camlı gözlüklerini düzeltiyordu.Onu anlayamıyordum.Eğer kitabı biraz daha dik tutsa gözlüğüyle uğraşmak zorunda kalmayacaktı fakat galiba o gözlüğünü düzeltmekten zevk duyuyordu.Ben de duran arabamızın penceresinden evimize bakar annemi beklerdim.

Dejavu yaşıyormuş gibi hissediyordum. Diane'nin evinin kapısında beklerken babamın sayfa çevirişlerini duyuyor gibi hissediyordum ve arabanın sinyal sesini duyuyordum.Dikiz aynasına bakıp saçlarımı düzeltiyordum ve aynaya astığım minik peluş maymunla oynuyordum.Artık yerimde put gibi oturmak zorunda değildim.Ve on dakikadır bekliyor olduğum halde Diane gelmiyordu. Aslında onu neden yemeğe çağırdığımı pek bilmiyordum.Onu doğru düzgün tanımıyordum bile ve o gelmedikçe dağılmayan kötü ruh halim iyice yoğunlaşıyordu ve basıp gitme isteğim körükleniyordu.

Beklemeyi de bekletmeyi de sevmiyordum.Hiçbir zaman.

Ben kontaktaki anahtarı çevirip -nezaket umrumda falan değildi - gitmek için hazırlanırken evinin kapısına son kez baktım.Ve o an kapı açıldı.Diane her zamanki gibi güzel bir gülümsemeyle arabaya doğru yaklaşırken ona olan kızgınlığım geçmişti.Düğmesine bastım ve kapıların kilidi tık sesiyle açıldı.

Birkaç saniye sonra da arabanın kapısı açıldı ve soğuk hava içeriye daha fazla nüfuz etmeden Diane ön koltuğa oturdu ve ondan beklemediğim bir güçle kapıyı kapattı.Gerçekten de kapı elinde kalacak zannetmiştim.Narin bir kız gibi duruyordu,tahmin edememiştim.

"Merhaba."dedi kırmızı ruju yüzünden daha dikkat çekici olan dudaklarının altından beyaz dişlerini sergileyerek gülümserken.Pek dikkat etmemiştim ama işyerinde makyaj yapmıyordu galiba.Ya da makyajı fazla abartılıydı,pek anlamıyordum ama feci güzel olmuştu.Yeşil gözlerinin üstündeki biçimli kaşları çatılırken hala bir şey demediğimi yeni idrak ediyordum.

"Merhaba."dedim gülümseyerek ve önüme döndüm.Biraz daha bakarsam geç kalacaktık.Arabayı navigasyonun gösterdiği yola göre sürmeye başladım.

"Çok şık olmuşsun."dedi ama bunlar benim gündelik kıyafetlerim sayılabilirdi.Yani gideceğimiz mekan biraz üst seviye bir yerdi ama takım elbise giyip giymemem gerektiğine emin olamamıştım.Ve beyaz gömlek,kot pantolon,spor ayakkabı kombini her zaman üzerimde görebileceğiniz bir şeydi.Yine de bir şey demedim.Çünkü bunu söylemesindeki amaç bana iltifat ettirmekti.Biraz oynamak istedim.Hem ne olacaktı ki?

"Teşekkür ederim."dedim ve yan gözle ona baktım.Beklentiyle bana bakıyordu cümleme devam etmem için ama devam etmeyeceğimi anladığında bozuldu.Yine de bozulduğunu belli etmemek için hafifçe gülümsedi.Yeniden önüme döndüm ve birkaç dakika sessizlik yaşadıktan sonra konuşan o oldu.

"Araban çok güzel.Zaten Mustangler her zaman güzeldir."
Babamın grubu dağılmadan önce aldığı arabaydı ve ona gözbebeği gibi bakardı.İlk ehliyetimi aldığımda bana asla sürdürmezdi.Galiba kitaplara değer verdiği kadar bir de bu arabaya değer veriyordu.Ve ben onu bana vermesine hala anlam veremiyordum.İstemediğimden değil.Ben bu arabayla büyümüştüm ve bu arabayı çok severdim.Üzerinde güzel anılarım vardı ama tuhaf geliyordu işte.Herhalde insanın evladı olması böyle bir şeydi.En değerli olan şey evladındı ve gerisi onun yoluna feda olsun tarzı bir şeydi.Ya da ben tek çocuk olduğumdan babam beni fazla şımartmıştı.Bilmiyordum.