Ένας παλιός φίλος

Θέλω Διαζύγιο

"τι τι μου λες τώρα δεν γίνονται αυτα"
"αυτό που ακούσες τι περίμενες ότι θα σου πω ναι αγάπη μου πήγαινε και πηδιξου με οποία θες
" είναι το παιδί μέσα "
" ναι αυτό σε πείραξε δεν είδα να το σκέφτηκες πολύ "
" ρε μωρό μου γιατί απλά δεν το ξεχνάμε μια βλακεια ήταν"
"να το ξεχάσω? Ωραίος είσαι ότι έφαγα το κέρατο της ζωή μου όχι ούτε λόγος όταν το κάνει ο άντρας"
"σε παρακαλώ καντο για το παιδί μας δώσε μας μια ευκαιρία "
" μέχρι να γυρίσω να έχεις μαζέψει τα πράγματα σου "

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και άρχισα να περπατάω στο δρόμο
Πήρα το κινητό στα χέρια μου

" αθηνα"
" γειά σου στέφανε μου είπες οπότε θέλω "
"καλά έκανες που είσαι τι εχεις"
" περνώ διαζύγιο γίνανε πολλα"
" δεν είμαι εγώ ο λόγος έτσι "
" όχι ο Αλέξης δεν ξέρει.. Δεν ξέρει για το παρελθόν"
"θες να έρθεις από εδώ"
Δεν. Δεν ξέρω αν πρέπει "
" έλα θα σου στείλω την διεύθυνση"

Ήταν όλα τόσο ξαφνικά για μένα από την μία χάρηκα που τον ξανά είδα τι λέω θεέ μου 6 6χρονια ούτε μήνες ούτε τίποτα 6 ολόκληρα χρόνια τον θεωρούσα νεκρό τον θρηνισα τον έκλαψα δεν μπορούσα να φανταστώ άλλον άντρα δίπλα μου και τώρα τώρα ξέρω ότι ζει

Χτύπησε το κινητό μου ήταν μήνυμα
Μπήκα στο αμάξι και ξεκινησα

Έφτασα έξω από το σπίτι του ένιωθα όπως τότε πριν 6 Χρόνια το τρέμουλο μου κόπηκε η ανάσα νιώθω τα ίδια όλα τα συναισθήματα ξανά μαζί πέρασαν όλα μπροστά από τα μάτια μου

Βγήκα από το αμάξι και περπάτησα αργά αργά
Χτύπησα το κουδουνι
Άνοιξε αμέσως
Μου χαμογέλασε αυτό το χαμόγελο που αγαπούσα που ερωτεύτηκα
"πέρασε"

Μπήκα μέσα ήταν ένα ωραίο διαμέρισμα μικρό αλλά ωραίο διακοσμημένο

"καθησε να σου βάλω κάτι να πιεις"
"όχι δεν θα κάτσω πολύ"
"λοιπόν"
"στέφανε δεν το πιστεύω σε έχω μπροστά μου και σου μιλάω πόσες φορές φαντάστηκα όλα να ήταν ψέματα και να είχα αυτό αυτό που βλέπω μπροστά μου τώρα να μου μιλάς"

Δεν μπόρεσα να κρατηθώ έβαλα τα κλάματα σηκώθηκα πάνω και πήγα προς την πορτα

" όχι ήταν λάθος δεν έπρεπε οχι"
" έλα εδώ "

Με αγκαλιασε τόσο σφιχτά πόσα χρόνια είχα να νιώσω την αγκαλιά του νόμιζα ότι δεν θα το ξανά ένιωθα αυτό την αγκαλιά του πότε ξανά
Γατζωθηκα από το πουκάμισο του τόσο σφιχτά που νόμιζα ότι θα το σκίσω
"Αθήνα.. Αθήνα μου "

Όπως με έλεγε αυτό το μου ήξερε ότι πάντα με τρελαίνε ακόμα και τώρα ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια ένιωσα το ίδιο πράγμα παράξενο

"πως πως έγινε"
"θα στα πω όλα ψυχή μου Αθήνα μου όλα όλα όλα"

Με πήρε στην αγκαλιά του και με έβαλε στο καναπέ
Έκατσε δίπλα μου και άρχισε να με χαϊδεύει στο κεφάλι
Γύρισα να τον κοιτάξω
Χωρίς να το σκεφτώ κόλλησα τα χείλη μου στα δικά του άρχισα να τον φιλώ με βία γρήγορα σαν να δυψουσα σαν να το λαχταρουσα τόσα χρόνια τόσα χρόνια και τον ξανά φιλαω νιώθω την γεύση του φιλιού του στα χείλη μου

"Αθήνα μου ελυψες"

Σηκώθηκα πάνω και του έβγαλα το πουκάμισο εκείνος πήγε να βγάλει την μπλούζα μου την έβγαλα μόνη μου δεν τον άφηνα να κάνει τίποτα ανέβηκα πάνω του και άρχισα να τον φιλαω παντού μέχρι που έφτασα χαμηλά
"Αθήνα σε θέλω πάντα σε ήθελα πάντα εσένα ήθελα"

Του ξεκουμποσα το παντελόνι και το έβγαλα
Σηκώθηκα πάνω σηκώθηκε και εκείνος με έριξε στο καναπέ και ανέβηκε πάνω μου

Ένιωσα το ίδιο όπως τότε όπως τότε που κάναμε πρώτη φορά έρωτα μόνο εκείνος με ελέγχει μόνο εκείνος μπορεί