Ένας παλιός φίλος

5 Χρόνια Αργότερα...

Νιώθω ότι είναι εδώ ακόμα νιώθω ότι είναι εδώ να μου χαμόγελα να με κοίτα να με φίλα δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι δεν είναι εδώ
Κάθε μέρα ξυπνάω και κοιμάμαι με την σκέψη της νιώθω την παρουσία της στο δωματιο
Θυμάμαι αυτή την μέρα αυτή την μέρα που μαζί της πέθανα και εγω
Η εικόνα έρχεται και ξανά έρχεται ξανά στο μυαλό μου σαν να ήταν εχθές

5 ΧΡΌΝΙΑ ΠΡΙΝ..
"λυπάμαι"
"όχι όχι Αθήνα Αθήνα όχι θεέ μου όχι γιατί γιατί μου την πήρες μετά από τοσο καιρό που την βρήκα"

"Στέφανε τι έγινε Στέφανε"
"δεν.. Δεε.. Δεν ξέρω μπήκα και την βρήκα Αλέξη"
"που είναι η Αθήνα"
"έφυγε"
"α.. Αθην.. Αθήνα"
"την χάσαμε και οι δύο τελικα"
" το παιδί μου που είναι το παιδί μου"
" ηρεμηστε"
" Στέφανε τι έγινε τι έγινε  η Αθήνα που είναι γιατί ήρθε στο νοσοκομείο που είναι το παιδί μου"
" πως...πως θα το πούμε στην μικρή "

ΣΉΜΕΡΑ...
Αγάπη μου δεν πρόλαβα ούτε να σε φιλήσω έφυγες τόσο γρήγορα
" μπαμπά παραμιλας; "
" στεφάνια μου "
" και μένα μου λυπεί σαν σήμερα ήταν μπαμπά δεν την θυμάμαι πολύ λίγο πολύ λιγο"
" είναι άγγελος στον ουρανό πια ένας όμορφος άγγελος που μας προσέχει μεγάλωσες παιδί μου"
"μπαμπά δεν θα σε αφήσω ποτέ"
"Στέφανε στεφάνια "
" Αλέξη τι ευχάριστη έκπληξη "

Ναι θα αναρωτιέστε τι απέγινε η μάνα μου όσο για αυτήν πλήρωσε για τα σφάλματα της πέθανε μόνη ανήμπορη και αβοηθητη στην φυλακή όπου ήταν πλέον η κατοικία της η στεφάνια δεν θέλησε ποτέ να την γνώρισει
Ο Αλέξης ήταν αθώος το διαπίστωσα μετα από καιρό
Άρχισε ξανά από την αρχή έφτιαξε την δική του οικογένεια και έκανε και εκείνος ένα ηγιεστατο κοριτσάκι όπου την ονόμασε Αθήνα
Όσο για μένα δεν παντρεύτηκα ποτέ δεν γνώρισα ποτέ άλλη γυναίκα η μόνη γυναίκα στην ζωή μου ήταν η κόρη μου που την στερήθηκα τόσα χρόνια αναπλήρωσαμε τον χρόνο που χάσαμε
Μέχρι να ανταμώσω ξανά με την Αθήνα την Αθήνα μου...

Λενε ότι κάθε τέλος είναι διαφορετικό άλλες φορές καλό και άλλες φορές κακό
Μα πάντα θα σου διδάξουν κάτι
Η ζωή συνεχίζεται αλλά όταν αγαπάμε κάποιον δεν πεθαίνει ποτέ όσο θα υπάρχει στην καρδιά μας θα ζει αιώνια!!!

ΤΕΛΟΣ!!