Ένας παλιός φίλος

Ο Κύριος;

Περπατήσαμε για λίγο προσπαθώντας με μεγάλη προσπάθεια να κατανοήσω και να δεχτώ όλα αυτά αυτά που μόλις είχα μαθει

"ξέρω σου ήρθαν πολλά μαζεμένα ήταν αποτομα αλλά πιστεύω ότι έπρεπε να μάθεις"
"υπάρχουν και άλλα που πρέπει να μάθω?"
"μην με ρωτάς δεν ξέρω και δεν είμαι σε θέση να σου πω αλλά αρκετά για σήμερα"
"τι εννοείς αρκετά για σήμερα δηλαδή υπάρχουν και άλλα?"
"Αθήνα ξέρεις ότι πρέπει να ξέρεις "
" όπα κάτσε όλο αυτό αφορά και εμένα στέφανε "
" υπάρχουν κάποια πράγματα που καλό είναι να μην μπλεχτείς"
" τι μου λες τώρα.. Κάτι μου κρύβεις έτσι νιώθω ότι δεν θα τα χώ μάθει ολα"
" όταν μπορέσω να είμαι σίγουρος θα σου πω προστοπαρων πρέπει να είμαστε διακριτική "
" δηλαδή? "
" δεν πρέπει ο Αλέξης να καταλάβει τίποτα αν και έχω μια υποψία ότι ίσως γνωρίζει την άφιξη μου στην Ελλάδα "
" πως? "
" Αθήνα αυτός έχει άκρες παντού δεν του είναι τόσο δύσκολο γιαυτο σου λέω όσο λιγότερα ξέρεις τόσο το καλύτερο και για σένα και για το παιδί "
" το παιδί δεν θα το πειράξει πάνω από το πτώμα μου "
" ξέχνας ότι έχει δικαιώματα πάνω στο παιδί Αθήνα είναι ο πατέρας της"

Μόνο με την ιδέα φοβόμουν για μένα δεν με νοιάζει έτσι κι αλλιώς πέθανα καιρό τώρα καταστράφηκαν όλα ήδη αλλά δεν θα άντεχα να πάθει κάτι ή στεφάνια είναι το μοναδικό πλάσμα σε αυτό το κόσμο που δεν θα άφηνα να πάθει κακό είναι πανω από όλους

" έλα να σε πάω σπίτι"
"εντάξει"
"το παιδί?"
"το κράτησε μια κοπέλα που δουλεύουμε μαζί"

Φτάνοντας σπίτι είδα το αμάξι του Αλέξη παρκαρισμένο από κάτω ξαφνιάστηκα με έλουσε κρύος ιδρώτας και αν τον έβλεπε το Στέφανο τι θα γινόταν θα τον αναγνώριζε αν όντως έχει εμπλακεί σε όλοι αυτή την ιστορία τον έσπρωξα μέσα σε ένα στενό

" είναι ο Αλέξης εδώ δεν πρέπει να σε δει"
"που το ξέρεις;"
"το αμάξι του το αναγνώρισα"
"είσαι σίγουρη ότι είναι αυτό?"
"θα το αναγνώριζα με κλειστά μάτια"

Τόλμησα να βγάλω σιγά σιγά το κεφάλι μ να δω δεν είδα κανέναν άδειος ο δρόμος του έκανα νόημα να με ακολουθήσει

" φύγε από αυτό το στενό θα βγεις στο κεντρικό δρομο"

Του έδωσα οδηγίες και το έσπρωξα γρήγορα να φυγει
Μου έπιασε το χέρι και με έφερε κοντά του
"Αθήνα είσαι ο μοναδικός λόγος που ξυπνάω το πρωί"
"στε.. Στέφανε σε παρακαλώ"
"Αθήνα"

Με άρπαξε και με φίλησε όπως τότε τα παθιασμένα μας φιλιά κράτησε για λίγα λεπτά

"Αθήνα"
"Αλέξη"
"ο κύριος?"