Ηταν συνομοσια

301 22 0
                                    

περασε η ωρα και γυρισαμε με την μικρη σπιτι την εβαλα για υπνο και αμεσως ξεντυθηκα και εβαλα τις πιτζαμες μου επεσα στο κρεβατι και κοιταγα και ξανα κοιταγα το μηνυμα του το μηνυμα του εκρυβε πολλα μυστικα το ενιωθα κατι ειχε συμβει που δεν ηξερα ειχα βαλει σκοπο ομως να μαθω οσο ασχημο και αν ηταν...

ανοιξα τα ματια μου απο τον ηχο του ξυπνητηριου δεν καταλαβα ποτε με πηρε  ο υπνος 

ηταν κυριακη και αφησα την μικρη μου να κοιμηθει λιγο ακομα σηκωθηκα και εφτιαξα καφε ξαφνικα χτυπησε η πορτα 

"αθηνα εγω ειμαι"

ηταν ο αλεξης ανοιξα κρατουσε κουτες να βαλει τα πραγματα του υποθετω

'καλημερα βλεπω εφερες κουτες ειχα ηδη θες καφε'

γυρισα προς την κουζινα και αισθανθηκα να ερχεται πισω μου με αρπαξε στα χερια του και με στριμωξε στο ψυγειο δεν μπορουσα να κουνηθω

"τι κανεις ασε με"

"μην με πετας εξω μην πετας την ζωη μας"

"εσυ την πεταξες πρωτος ασε με με πονας"

"σε αγαπω αθηνα ασε με ασε με να στο αποδειξω"

¨αυτη ηταν η αγαπη σου στην ιδια μας την δουλεια δεν σου εκοψε καθολου μπορουσε να δει ο καθενας θα σαρεσε να κοιτανε την γυναικα σου και να γελανε"

"ημουν ανοητος φερθηκα σαν μαλακας το ξερω αλλα το μετανιωσα πραγματικα "

"δεν μπορω να σε συγχωρεσω τελειωσαμε ασε με θα φωναξω και θα ξυπνησει το παιδι"

χωρις να αφησει τα χερια μου με αρπαξε και μου εδωσε ενα παθιασμενο φιλι τον εσπρωξα με ολοι μου την δυναμη πλεον τα φιλια του δεν μου ελεγαν τιποτα με αιδιαζαν οπως και ο ιδιος

του εδωσα ενα χαστουκι δυνατο και τον εσπρωξα

"μην ξανα τολμησεις να με ακουμπησεις εξω φυγε ελα οταν θα λειπουμε απο το σπιτι το χαρτι θα στο στειλω"

¨αθηνα"

"εξω ειπα εξω τωρα"

εκλεισε η πορτα και επεσα κατω κλαιγοντας

"μανουλα κλαις"

"οχι οχι αγαπη μου ελα στην μαμα"

την πηρα στην αγκαλια μου και την κρατησα τοσο σφιχτα ηταν το μονο πραγμα που μου ειχε απομεινει δεν εφταιγε σε κατι..

μετα απο λιγο την αφησα συνηλθα και της εφτιαξα το γαλα της την αφησα να βλεπει παιδικα στο σαλονι και μπηκα στο δωματιο μου 

χτυπησε το κινητο μου ηταν αυτος το σηκωσα αμεσως

"στεφανε"

"ζωη μου κλαις?"

"δεν δεν το πιστευω ακομα τοσες μερες περασαν οτι ακουω την φωνη σου πρεπει να σε δω"

"ελα στο παρκο κατω απο το σπιτι μου"

το εκλεισα πηρα τηλεφωνο την φιλη μου απο την δουλεια για να μου κρατησει την μικρη παλι καλα δεχτηκε αμεσως δεν θα αργουσα πολυ απλα ηθελα να τον δω δεν μπορουσα σπιτι ενιωθα οτι πνιγομουν

πηγα στο παρκο μετα απο λιγο εμφανιστηκε με το που τον ειδα επεσα στην αγκαλια του χωρις κουβεντα

"ποιος σε εκανε ετσι πες μου"

"στεφανε θελω να τα μαθω ολα τωρα"

"ηρεμησε"

"οχι οχι πες μου πως μπορεις και εισαι τοσο ηρεμος μετα απο 6 ολοκληρα χρονια νομιζα οτι ησουν νεκρος πεθανα και εγω μαζι σου τοσα χρονια να αναρωτιεμαι γιατι σε πηρε ο θεος απο κοντα μου και τωρα τι πες μου"

"ηταν συνομοσια αθηνα"

Ένας παλιός φίλος Where stories live. Discover now