Ένας παλιός φίλος

Πότε Δεν Σταμάτησα Να Σαγαπω

"εσύ"
"άκου να δεις κακομαθημένη δεν εε έστειλα εγώ στο νοσοκομείο για να με παιδευεις μέσα και από αυτό"

Καταλάβατε ποια ήταν η αιώνια εχθρός μου η μητέρα του στεφάνου που ποτέ της δεν με ηθελε

"φύγε από εδώ"
"δεν θα με διατάζεις εσύ"
"τι σου χώ κάνει μου λες έπαιξες τόσο θέατρο σε εμένα στο Στέφανο γιατί δεν σου έκανα ποτέ τιποτα"
" αγάπησες τον γιο μου αυτό μου έκανες"
"έκλαιγες θυμάσαι εκείνη την μέρα τόσο υποκρισία στο ίδιο σου το παιδί τι γυναίκα είσαι εσύ ή καρδιά σου από πέτρα είναι "
" εγώ του στάθηκα τόσα χρόνια μάνα και πατέρας μαζί δε θα μου πεις εσύ πως ονειρεύομαι τον γιο μου "
" του επέβαλε μια ζωή που δεν ήθελε μόνο και μόνο για να περάσει το δικό σου νομίζεις ότι με τα λεφτά σου και την δύναμη που έχεις μπορείς να κάνεις κουμάντο σε όλους να σε τρέμουν όλοι μάθε όμως και κάτι ακόμη η καρδιά δεν εξαγοράζεται όσο και να θες"

Βρήκα την δύναμη και της τα είπα αυτά δεν άντεχα τον πόνο δεν μπορούσα να το αφήσω ετσι
Δεν μίλησε καθόταν και με κοιτούσε για λίγα λεπτά μετά γυρίσε και άνοιξε την πορτα
" θα το μετανιώσεις αυτό Αθηνά "
Αυτό είπε και χάθηκε μέσα στο σκοτεινό διαδρομο
Δεν την φοβομουν ποτέ δεν το κάνα πήρα το κινητό και πληκτρωλογησα το νούμερο του στεφάνου
Μετά από λίγα λεπτά είχε φτασει
"πως ήρθε εδώ τι σου είπε;"
"δεν είναι δύσκολο να μαθει"
" ο Αλέξης θα τον σκοτωσω"
"πρέπει να κινηθούμε έξυπνα στέφανε με απηλισε"
"δεν το πιστεύω ότι κάθομαι και μιλάω έτσι για την ίδια μου την μάνα"
"το ξέρω ότι είναι δύσκολο και γιαυτό δεν θα σε αναγκάσω για τιποτα"
" τι εννοείς"
" δεν μπορώ να σε βάλω αντιμετωπω με την ίδια σου την μητέρα "
" μας έκανε πολύ κακό Αθήνα δεν θα Το αφήσω έτσι αυτο"
" για το ατύχημα εκείνη φταίει μου το πε"

Τότε ο Στέφανος σηκώθηκε πάνω και έριξε μια μεγάλη γροθιά στο κομοδίνο πετάχτηκα πανω
" γαμωτο γαμωτο "
" ηρέμησε "
" τι να ηρεμήσω δεν καταλαβαίνω δεν με θέλει ευτυχισμένο η μάνα μου τι γυναίκα με γέννησε "

Τον αγκάλιασα για να μπορέσω να τον ηρεμήσω κάτσαμε στο κρεβάτι αγκαλιά και μιλούσαμε
"Αθήνα θέλω να βρω την άκρη να τελειώσουν όλα και να φύγουμε από εδώ από όλους και από όλα να βρω την αλήθεια και θα την βρω"

Σηκώθηκα και γύρισα να τον κοιτάξω άρχισα να τον φιλώ
Τότε εκείνος με πήρε αγκαλιά και με ανέβασε πάνω του άρχισε να μου δίνει υγρά φιλιά στο λαιμο
" Στέφ.. Στεφανε"
" Αθήνα "
" σε θέλω ξανά "

Χτύπησε η πόρτα ξαφνικά και πετάχτηκα πάνω σηκώθηκε και ο Στέφανος γρηγορα
Ήταν ο γιατρός
"καλησπέρα σας σας έχω καλά νέα"
Χαμογελασα
"αύριο θα μπορέσετε να φύγετε οι εξετάσεις βγήκαν καλές"
"αλήθεια σας ευχαριστώ πολυ"
" είστε πολύ δυνατή σας αγαπάει ο Θεός καλή ανάρρωση"
Και έφυγε

"τώρα με περιμένουν ζόρια στο σπίτι"
"γιαυτό μην ανησυχείς άστο σε εμένα "την μικρή μου θέλω μόνο τίποτα άλλο"
"όλα καλά θα πάνε φεύγω τώρα να πάω από το σπίτι"
" όχι θα είναι αυτός από κει "
"δεν είναι ξέρεις ειδοποίησα την μητέρα σου δεν είχα άλλη λύση "
"τη μητέρα μου"
"ναι έπαθε το ίδιο σοκ όπως εσύ αλλά της εξήγησα"

Η μητέρα μου ζει στο Λονδίνο με τον άντρα της χώρισε με τον πατέρα μου όταν ήμουν 7 ετών τα πάω καλά με τον Τζον
Μετά τον θάνατο τον υποτιθέμενο του στεφάνου απομακρυνθηκα και έχω να την δω από τότε μιλάγαμε όμως συνεχεια στο τηλέφωνο τις έστελνα και φωτογραφίες για να της δείχνω πόσο έχει μεγαλώσει η μικρη

Ήρθε η επόμενη μέρα και ήμουν έτοιμη να πάρω το εξιτήριο
Μου έφερε ο Στέφανος κάποια ρούχα και ετοιμάστηκα ο Αλέξης ευτυχώς δεν είχε εμφανιστεί ακόμα οπότε είχα το κεφάλι μου ήσυχο
Έφυγα από αυτό το μέρος μαζί με το Στέφανο και πήγαμε σπιτι

"μαμά"
"κοριτσάκι μου"

Μπήκα μέσα και έτρεξα στην μητέρα μου μου έλυψε τόσες φορές έλεγα στον Αλέξη να πάμε και όλο είχε δουλειές
"τόσα χρόνια τόσα χρόνια έχω να σε δω"
"μου ελυψες μαμά έπρεπε να έρθω θα στα πω όλα"
"δεν χρειάζεται τα ξέρω όλα κορίτσι μου και ακόμα να τα πιστέψω"

"μανούλα"
"καρδούλα μου"

Έτρεξε αστραπιαία πάνω μου η μικρή μου την αγκάλιασα
Ο Στέφανος άφησε τα πράγματα στο δωμάτιο πήγα κοντά του

" στέφανε "
" ναι"
" ποτέ δεν σταμάτησα να σε αγαπώ "