EMRİN OLUR!

Emrin Olur! 12. Bölüm 4. kısım

"Melike!"

"Hııı! Efendim, canım."

"Hayırdır, bugün sende bir gariplik var! Bir şey mi oldu?"

"Yoo!" diye başlayıp Şahin'le muhabbet eden Emir'e göz attıktan sonra ses tonunu kısarak, şimdi konuşmanın sırası olmadığı için konuyu geçiştirmeyi denedi. "Hiçbir şey yok." Sözlerini bitirmesiyle dikkat kesilen dostunun, iyice yaklaşıp kendisini taklit etmesi üzerine sorunu anlayana kadar kurtuluşu olmadığını anladı.

"Hiç zannetmiyorum canım, seni tanıyorum kafan bir şeye takılmış. Her zamankinden az konuşuyorsun ve ortamını bulduğun an dalıp gidiyorsun."

"Pes diyorum Deniz!"

"Yani doğru bildim! Özel bir konu mu?"

"Hayır, aslında özel ama seni kapsamıyor."

"Anladım!"

"Sonra..." Kafasını hafifçe hedef kitleye doğru oynatırken kaşını attırıp, karşılarında oturan beyleri kast ederek, "Sadece konuşmak için burası uygun bir ortam değil." derken sadece bayanların anlayacağı dilden konuyu kapatmaya çalıştı.

"Yaa! O zaman uydururuz Melike'cim."

Kardeşi yerine koyduğu en yakın dostu için endişelenen genç kadın, Melike'nin şaşkın bakışları altında yanlarına gelen garsona gülümseyerek, "Hasan'cım, sana zahmet Murat'ı odaya çıkarmamıza yardımcı olur musun?" diye sordu.

"Tabi Deniz abla..."

"Sağ ol ablacım. Melike, benimle gelir misin canım, sana danışmak istediğim bir konu var. Murat'ı yatırırken bana fikir verirsin."

"Eee, olur!"

Yerinden kalkan genç kadın, karşıdan yardım teklif eden kocasını kıvrak zekasıyla bertaraf ettikten sonra Melike'yi de yanına alarak kucağında oğlunu taşıyan delikanlının peşine takıldı. Koluna giren dostunun şaşkın bakışları altında ağır adımlarla ilerlerken, sözleri karşısında haklılığını kabul ederek gülmeye başladı.

"Allah iyiliğini versin Deniz, sen iyiden iyiye meraklı olup çıktın!"

"Aile olmayı, hele hayatı paylaşmayı öğrendikçe yeni huylar ediniyorum. Şuna karar verdim; konu, sevdiğim insanlar ve sorunları olunca iş değişiyormuş. O yüzden buna merak denmez. Ne oluyor Melike, Emir'le aranızda bir sorun mu var diyeceğim, gayet iyi görünüyorsunuz!"

"Hayır, kısmen bizimle ilgili değil, ama ucu ona dokunuyor."

"O da ne demek?"

"Anne tarafından akraba olduğum Firdevs'den bahsetmiştim, hatırlıyor musun? Hani şu geri zekalı olan..."

"Evet!.. Eski eşinin amcaoğluyla evlenen kuzenin değil mi?"

"Maalesef... İnsanın istemediği ot burnunun dibinde bitermiş. Koca İstanbul da erkek kalmamış gibi Firdevs manyağı ile çift taraflı akraba olmak zorunda kaldım! Bazen sırf bana nispet yapmak için evlendiğini bile düşünüyorum."

"O kadar ayrıntısından bahsetmemiştin, laf taşıdığı için görüşmek istemediğini hatırlıyorum. Anlattıklarından çıkarım yapınca, seni kıskandığı kanaatine vardım."

"Huyu bozuk... Çenesini açmazsa, aslında güzel bir kadın olduğunu itiraf ediyorum. Düğün tantanasında Mustafa'nın amcaoğlu Harun ile tanıştılar ve hesapta büyük aşk yaşadılar. Arkasından beş altı ay sonra da bizim salak Firdevs'in ısrarıyla abartılı bir düğünle evlendiler. Çok lazımmış gibi bir dönem o manyakla aynı soyadı taşımak zorunda kaldım. Yaptığım, aldığım her şey markaj altındaydı, ya aynısından ya da bir üst modelinden onda da olmalıydı. Sanki umurundaymış gibi!.. Allah, daim etsin evinde ailesiyle çok mutlu olsun, gözüm yok. Yeter ki benden uzak dursun, şu iğrenç huyunu bıraksın."