My Man in the Mirror (✔)

Chapter 7

KUNG noon, suki siya sa kantiyawan dahil sa pagiging single ng status niya sa tuwing may ganitong klase ng pagtitipon. Ngayon naman, kotang-kota na siya sa pangangantiyaw ng mga tao sa paligid niya. Pakiramdam niya tuloy ay kanina pa siya namumula at sa malamang ay dinaig na rin niya ang kulay ng kamatis o mansanas.

Kakatapos lang kasi ng activity na pakulo ngayon dito sa reception ng kasal nila Wincy at Red. Hindi pamilyar sa kaniya ang naturang aktibidad kung saan ang lahat ng single na babae at lalaki sa mga bisita ay pipiringan at maghahanap ng makakapareha. Nang masiguro niya kanina na may kapareha na siya, sinimulan na niyang kapain ang pitong perdible na nakakabit sa damit nito. Dahil sa hindi naman niya narinig ng malinaw ang instruction kanina, hayun at kinarir niya talaga ang pagkapa ng naturang bagay sa kabuuan ng kung sinumang tao na nakapareha niya.

Akala kasi niya kanina, kung sino ang matatalo, sila ang magkakaroon ng naturang parusa. Pero nang sa wakas ay makumpleto na niya ang pitong perdible. Kaagad pinatigil ng emcee ang aktibidad at masayang inanunsiyo nito na sila nga ang nanalo. Pinatanggal sa kanila ang suot nilang piring at ganoon na lang kabilis ang tibok ng puso niya nang mapagtantong si Luke pala ang kapareha niya!

"Whoa. Mga loko loko talaga ang mga kolokoy na 'yon!" may amusement na pahayag ni Luke matapos nitong tanggalin ang piring.

"B-bakit?" natutulirong tanong niya. Kung bakit ba kasi kailangan pang magrambulan ng kung anong elemento sa puso niya? Ano naman kung si Luke ang nakapareha niya? Wala dapat maging kaso doon.

"Pilit nila akong hinahatak kanina eh. Bumubulong pa ang mga loko that I'll surely enjoy this one," umiling pa ito ngunit halata pa rin ang amusement sa mga mata nito. Sumasayaw ngayon ang mga mata nito, marahil sa tuwa o sa kalokohang ginawa ng mga kaibigan nito.

Masigabong palakpakan naman ang sumalubong sa kanila. Nandoon na naghihiyawan pa ang mga tao lalo na nang lumapit sa kanila ang bagong kasal at iniabot sa kaniya ni Wincy ang hawak nitong pumpon ng mga bulaklak na siyang hawak nito kanina sa kasal. Iniabot naman ni Red ang traditional garter kay Luke. Kaagad naman niyang nakuha ang punto ng mga nangyayari ngayon. Kaya pala ganoon na lang ang hiyawan at kantiyawan. Hindi rin nakaligtas ang mapanuksong tingin ng pinsan niya.

"Sabi sa'yo eh. Magkaka-lovelife ka na talaga ngayong araw," bulong sa kaniya ni Wincy at niyakap siya ng pagkahigpit-higpit. "I'm really happy for you. Sana naman this time, huwag mo nang sayangin ang chance," makahulugang dugtong pa nito sa sinabi. Bago pa man siya makapagtanong sa narinig ay agad na silang iniwan ng mga ito.

Masaya na ngang inanunsiyo ng emcee ang susunod nilang gagawin. Pinaupo siya sa isang upuan na sadyang inilaan para sa babaeng maswerte umanong makakakuha ng bouquet. Hindi naman nagtagal ay nakita na niyang lumuhod sa harapan niya ang prinsipeng hanggang ngayon pala ay pinapangarap pa rin niya. Hindi tuloy niya maiwasang makaramdam ng sobrang kaligayahan sa mga oras na ito. Palihim niyang hinihiling na sana hindi na matapos ang oras. Dahil pakiramdam niya sa mga oras na ito, nakakulong sila sa isang mundo na silang dalawa lang ang tao. Isang mundo kung saan makakasama niya ito sa hirap at ginhawa, sa tuwa at lumbay, sa dulo ng walang hanggan.

"Are you okay?" may pag-aalalang tanong nito. Sinalubong nito ang tingin niyang marahil sa mga oras na ito ay punong-puno ng emosyon. Alam niya, kung susuriin at sisisirin nitong maigi ang kailaliman sa bintana ng kaniyang kaluluwa, hindi malabong makita nito kung gaano niya ito kamahal.

Kung pwede ko lang sabihin sa iyo ngayon din ang nararamdaman ko!

Tumango siya rito at nginitian ito. Hindi nagtagal ay bahagya na nitong nililis ang kahabaan ng kaniyang suot na gown. Nang makuntento na ito sa pagkakataas ng laylayan ng suot niya na hindi man lang umabot sa kaniyang tuhod ay sinimulan na nitong isuot sa kaniyang binti ang hawak nitong garter.