GENTLEMAN Series 14: Ruth Rosales

See Someone's True Colours

Warning: SPG

-----

See Someone's True Colours

It was hard. It was difficult to understand. Pero ano nga ba ang dapat pang malaman ni Sheila? Mali ba na naniwala siya sa taong akala niya ay nagsasabi ng totoo.

"God knows how I really wanted to know who killed Julie. Pero kahit ako ay hindi ko alam. She was okay when I heard her voice over the phone. Magkausap pa kami. Nagtatawanan. Pero nangyari na ang lahat---."

Pinikit niya ang mga mata. Kung totoo ang sinabi ng matanda s akanya at pagtatagni tagniin niya ang lahat. Posibleng pinatay nga ni Trey si Julie. Pero bakit iba ang bersyon ng kwentong sinabi nito sa kanya?

"Alam ko kung ano ang totoo! Alam na alam ko. Kaya paanong hindi siya ang pumatay sa kapatid ko?"

Iyon ang huling sinabi ni Ruth sa kanya. Malakas ang hinala nito na si Trey ang pumatay kay Julie. Naguguluhang nilinga niya ang paligid. Dati daw laboratoryo ang silid na ito. Kung tama ang inintindi niya sa salaysay ng matanda. Dito mismo sa silid na ito namatay si Julie. Pero paano? Bakit?

Napahagulgol siya ng iyak ng maglaro sa isip niya ang lahat. Tila naiimagine niya ang mga nangyayari. She having a hallucination na para bang naroroon siya. Mababaliw na siya kung di pa siya makakawala. Sumiksik siya sa sulok. Yakap yakap niya ang damit na binigay ng matanda sa kanya.

Napakislot siya ng bumukas ang pinto. Sa pag aakalang ang matanda iyon. Agad siyang tumakbo papalapit doon. Pero ganoon nalang ang gimbal niya ng makita si Trey. Nakaputing T-shirt ito at itim na pantalon. Magulo ang buhok at nangangalumata. Wala ang dignified and prominent congressman na kilala ng masa. What she saw was a man--different man.

"Tatakas ka?"

Malamig ang tinig nito. Para siyang natuyuan ng laway at di makapagsalita. "Sumagot ka! Tatakas ka?" Bulyaw nito.

Natatakot na umiling siya. Hinaklit nito ang braso niya at inihagis siya sa gitna ng kama. He's crazy! Mukha siyang bagong takas sa mental base sa nakikita niyang ekspresyon ng mukha nito. Nag ngangalit ang ngipin nito at namumula ang mga mata.

"T-Trey... Pakawalan mo na ako." Tila mitsa lamang iyon para mawala ito sa sarili at lamunin ng di niya alam kung saan nagmumulang galit. Hinila nito ang paa niya dahilan para mapatili siya. Hinampas naman niya ito. Sabay hawak sa palapulsuhan niya na namumula parin dahil sa lubid na itinali nito sa kanya noong nakaraan.

"You bitch! After i gave everything to you. Tatakasan mo lang ako! Akala mo ba hindi ko alam na balak mong makipagtanan sa lalaki mo! Akala mo hindi ko alam na kaya mo ako iniiwasan dahil sinulsulan ka ng magaling mong kapatid? You slut! Pinaglaban kita kay papa! Hayop ka!"

Hindi ang bawat sampal nito ang gumigimbal sa kanya. Kung di ang bawat salita nito. Namamanhid ang pisngi niya dahil iba ang nakikita niya. Galit. Punong puno ng galit. Galit sa taong hindi niya alam kung sino.

Muli siyang napatili ng hilahin siya nito at inaangat gamit ang buhok niya. "Aaarrgh... T-Trey..."

"Malandi ka! Kung hindi pa kita binantayan sa harapan ng bahay niyo hindi ko pa malalaman ang pagtakas na gagawin mo!"

"Trey ano ba?" Pumiksi siya at pilit na hinihila ang buhok na hawak nito.

"Bago ka pa pakinabangan ng lalaki mo. Ako muna ang makikinabang sayo!" Sa gulat niya ay isinandal siya nito sa pader. Mula sa likod ng itim na pantalon nito ay may inilabas itong---scalpel!

Naalala niya ang matanda.

"Punong puno ng dugo ang scalpel na 'yon. Malansa na hindi ko alam kung hayop ba o tao."

Pinanlamigan siya. "A-Anong gagawin mo?" kinakabahan na tanong niya.

Ngumisi ito na tila asong nauulol. "I'll taste every inch of you, my julie."

Tama ba ang naririnig niya? Tinawag siya nitong Julie? "H-Hindi ako si Julie!" Inilapat niya ang mga kamay sa braso nito at itinutulak pero idinantay nito sa leeg niya ang scalpel. Sunod sunod ang pag agos ng luha niya.

Hindi an niya ito kilala. Wala na ito sa katinuan. Hindi man niya alam ang nangyayari dito. Malinaw na may kinalaman nga ito sa pagkamatay ni Julie. Pagkamatay na hindi niya alam kung paano nagsimula. Napahiyaw siya ng haklitin nito ang damit niyang basang basa na ng luha at pawis. "M-Maawa ka..."

Tila hayok sa laman na dinamba nito ang dibdib niya at walang pakundangan na pinanggilan. He's a beast. He turned into a demon. A demon that she doesn't notice before. Na may nanahan na demonyo sa katauhan nito.

Nararamdaman niya ang pagdiin ng scalpel sa leeg niya. Hindi pa ito nasiyahan. Kinagat nito ang nipple niya at hinila. Kasabay niyon ay ang pagpunit ng pang ibaba niyang suot.

"Julie was raped and murdered."

Ganito din ba ang pinagdaanan ni Julie? Pagdadaanan din ba niya ang kinasadlakan nito?

"Am i good, Julie?" Hindi na niya makita ang mukha nito dahil malabo na ang paningin niya gawa ng mga luha. Pero dahil hindi siya sumagot. Tumama sa mukha niya ang kamao nito. "Sumagot ka pag tinatanong kita!"

Sumadsad siya sa sahig. Pakiramdam niya ay nangapal ang mukha niya sa matinding impact ng kamao nito sa kanya. The Trey she'd known are not capable of hurting her. But the Trey who's right in front of her is a beast dressed like a human. Hindi pa siya nakakabangon ng dumagan ito sa kanya at pinunit ang natitira pa niyang damit. Damang dama na niya ang malamig sa semento sa balat niya.

Sienna... Kung mamamatay siya ngayon. Malas niya dahil hindi man lang niya nayakap ang anak. Hindi man lamang niya ito nahalikan.
Hindi man lang niya nalaman kung nasaan ba ito. At kung ligtas siya.

Ngayon ay malinaw na sa kanya ang lahat. Dapat ay naniwala siya kay Ruth. Trey is a murderer. Pinatay nito si Julie at ito rin ang papatay sa kanya ngayon. This is his true him. Ang tunay niyang kulay. Manhid ang katawan niya.

Pero naririnig pa niya ang pagbaba nito ng zipper ng pantalon at ang nagngangalit nitong ngipin. "Fuck! Bumukaka ka!"

Pilit nitong pinaghihiwalay ang mga hita niya. Nang hindi ito nagtagumpay. Sinuntok nito ang hita niya dahilan para mapahiyaw siya sa sakit. "Aaahh!"

Palagay niya'y ano mang oras ay mawawalan siya ng ulirat. Kumiskis sa gitnang bahagi niya ang pagkalalaki nito. "You'll taste my love, Julie." Bulong nito. Hindi na niya matatagalan.

Lupaypay ang katawan niya. Bahala na itong gawin kung ano ang gusto nito. Hindi na niya kayang bumangon dahil sa bugbog na natamo niya. Pilitin man niyang lumaban para sa anak niya ay hindi na niya Magawa.

Akmang ipapasok na nito ang pagkalalaki sa sentro niya ng kumalabog an bumukas ang pintuan. Kung sino man iyon ay sana patayin an siya. Because she can't no longer to stay alive. Patay na ang kaluluwa niya. Tanging ang puso na lang niya ang nagbibigay hininga sa kanya.

Bago pumikit ang mga mata niya she still heard a roaring sound like a lion. Kasunod niyon ay ang sunod sunod na yanig sa paligid niya. Bago siya tuluyang kinain ng dilim ay umangat anf katawan lupa niya.

God came...

To be continued...