Następnego dni byłam zaniepokojona rozmową z Becky. Zastanawiam się, o czym dowiedziała się mama, skoro popełniła samobójstwo. Pomimo złego stanu psychicznego, musiałam iść do szkoły.
- Cześć sorry za wczoraj. - powiedział Daniel - Ja tak mam do pięknych dziewczyn.
- Sorry? Tylko tyle. W ogóle mnie nie znasz i już mnie całujesz i chcesz iść że mną na piwo? Spadaj.
- No przepraszam. Proszę to dla ciebie dwadzieścia róż na przeprosiny. Wybaczysz mi?
- Dobra niech będzie, że nie jestem już na ciebie wściekła, ale masz się ode mnie odczepić.
- Nie potrafię.
- Najwyraźniej musisz.
Jaki pewny siebie typek. Czemu uwziął się akurat ja mnie. Dobrze, że chociaż Nick jest normalny.
- Cześć, co tam Kattie? - zapytał Nick
- Nic. Chciałbyś przyjść do mnie dzisiaj? - zapytałam - Wieczorem?
- Jasne, że tak.
- Okej.
Na każdej lekcji siedziałam obok Nicka, miałam takie szczęście, że miejsce obok niego zawsze było puste. Wyszłam że szkoły i znów zobaczyłam Daniela.
- Wolisz jego niż mnie? - zapytał
- Co cię to interesuje? - zapytałam
- Zrozum, że mi się podobasz. - powiedział.
- Co z tego? Ja cię nawet nie znam.
- To musisz mnie poznać.
- Ale ja nie chcę ciebie poznać.
Poszłam i wsiadłam do auta, w którym siedział Jack.
- Co tam? - zapytał
- Nic. Jedźmy już. - odpowiedział
- Okej.
YOU ARE READING
Wiadomość śmierci
Teen FictionNigdy moja sytuacja rodzinna nie była łatwa. Pierwszy opuścił mnie ojciec, gdy zaledwie potrafiłam wymówić słowo,, tata". Kolejna była matka, która niedługo później trafiła do więzienia. W tamtym momencie pozostałam sama na pastwę losu i tak trafila...
